Nagasaki 2 - De bom

De volgende dag hebben we besloten om richting urakami te gaan. Dat is een deel van nagasaki waar het peace park en het Nagasaki museum ter herinnering van de A-bom zich bevind. Maaaar voordat we met de trein gingen (later kwamen we erachter dat we makkelijk met de tram hadden kunnen gaan, mja, dat wisten we dus niet) kwam ik nog aan de praat met een oud mannetje op t station. (hmm k doe toch iets niet goed blijkbaar) Mij vond ie blijkbaar later toch niet zo interessant want Richard kreeg zijn adres zodat hij m op moest zoeken. Ok, ik mocht ook mee zei die man, yayy. Mgoed, best grappig allemaal, we zijn toch wel een btje een rariteit. Die oudere inwoner van Nagasaki was ook nog ff fruit aan t uitdelen dus.

Vredespark

Het vredespark is een monument ter nagedachtenis aan de bom dus. Naja, het park an sich is niet zo boeiend, behalve op een ja, sorry dat ik t zeg maar, oerlelijk standbeeld na misschien. Ok er is nog wel een hele mooie fontein, symboliseert water (duh) en verkoeling na de hitte van de bom.

Het museum

Het museum was wel ff slikken. We gingen daar naar binnen net toen er een grote groep scholieren blijkbaar een museum uitje hadden. Wat de meeste indruk op mij heeft gemaakt zijn de verhalen van mensen die de bom hebben meegemaakt, die verhalen hangen dus in het museum. Het is echt niet grappig om te lezen hoe een vader voor zijn half verbrande kinderen water probeert te zoeken. Voeg daarbij de foto's van de mensen toe en ja, daar was ik wel stil van.

Na het museum zijn we nog snel bij een chinees (blasfemie i know) gaan eten, omdat er niks anders in de buurt was. Daarna liepen we door een ander park richting de tram. In dat park stopten we even voor wat drinken. Toen werden we dus gespot door een groepje meiden dat op de tram ofzo aan t wachten was. Nou, dat was wel grappig eiglijk. Die stonden dus te smiespelen (is dat een woord?, je weet wel praten met de hand voor de mond.) achter een boom enzo. Ik zo tegen de andere jongens.. lol, kijk t is weer zover. Nou, k zwaaien, zij zwaaien terug en duiken meteen weer achter een boom. Naja, probably one of those, you had to be there moments.
We kwamen daar ergens ook nog een groepje basisschool kinderen tegen die allemaal gingen zwaaien. Blijkbaar is zwaaien erg " in " in Japan.

Na al dat zwaaien ben ik maar met Clau, Jenn.. eh volgens mij nog iemand maar k weet t niet meer, op zoek gegaan naar de Yamada denki. Dat is een elektronica zaak, ik wilde graag een digicam hebben dus. Moet ook nog laptop en wordtank regelen maar dat komt nog wel. We stapten bij de halte uit en dachten.. hmm waaaar is die zaak. We zagen nog niks namelijk, loopt Jenn een hoekje om en zegt... eh mensen, volgens mij heb ik t gevonden. Nou, dat was dus een fokking warenhuis met heel groot Yamada denki erop. LOL. Mgoed, daar heb ik een uebervette camera gekocht die in Nederland niet te krijgen is. Vond t wel vet dat we een goede camera hebben kunnen kopen met al onze technische vragen enzo.

Daarna hebben we nog gegeten op t station en later nog een film op de kamer gekeken. Met chocolade van 86% ghehehe.

Goed, nu ga k weer, me haar (hahahaha ja me haar :p) zit vol zand want k heb net dus ff bij voetbal veld gekeken omdat ik hier wel wil sporten. Mgoed, veld = zand. Vandaag = wind. Zand + Wind = kut.

Ciao