Sunday, October 29, 2006

Hasami-Roadtrip + Arita Porcelain Park

Ok, tijd voor een post, voordat ik dadelijk dreigbrieven krijg van sommige nederlandse paupers *kuch* thijs *kuch* omdat ik dat niet genoeg doe. :p

Nou, we gaan dus regelmatig naar Biado aka Sachihiro. Hij vroeg ons (Michael, Richard, Andy, Maarten en ik) of we zin hadden om met hem en Yoriko en Nonoka naar het platteland te gaan. Dat dorpje dat we daar zouden bezoeken bleek dus de geboorteplaats van Sachi te zijn. We werden op vorige week zondag opgehaald, om 10u sochtends met een vet luxe auto. Heel wat anders dan Sachi's oranje dinkytoy. Ok, het eiglijk geen dinkytoy, tis toch wel een klasse beter, maar t is toch een leuk woord oder? Anyways, de auto waarmee we op werden gehaald (overigens ging Andy niet mee, hij was ziek *kuch* in zijn hoofd *kuch*) was een vette stationwagon. We hadden allemaal vier aparte stoelen achterin en de kleine Nonoka kon dus gewoon in de auto rondlopen, 1,5 uur later dus, toen ze eindelijk helemaal wakker was hehe. De auto was van "Sensei" een leraar die vaak bij Biado te vinden is. Hij was blijkbaar hondengek, want er hingen allemaal kleine pluche hondjes in de auto. Beetje vaag wel mja.

Na een klein uurtje rijden en veel rondkijken naar ehm hoe heten die dingen... bergen? hmm ja bergen ja, en andere ongein, kwamen we bij een echte japanse "Raststaette" :p . Gewoon een rustplaats dus, ff wat drinken en eten gekocht en toen weer verder gegaan. K moest ff wat ice-coffee uit de automaat halen.. hmm lekker. Overigens kun je ook gewoon warme shit eruit trekken, hete thee en koffie enzo. Vet relaxt. Wel oppassen welke thee je kiest, want sommige is echt fokkin zoet, je tanden zullen je dan niet bedanken, jeweettoch.
Daarna ging de reis weer verder. Ik vroeg op een gegeven moment wat de gaatjes in de bergen voor nut hadden. Niet dat ik zo ver en goed kon zien, maar de weg gaat dus tussen bergen door, en de hellingen waren extra versterkt, k neem aan om te voorkomen dat die berg omkiepert ofzo. Jaja, k doe universiteit mensen ^^. Mgoed, k moest toch wat zeggen in die auto. Na het antwoord te hebben gekregen kreeg ik nog een "Sachi"antwoord. Wat zoveel betekent als, het soort antwoord zou van Richard kunnen zijn geweest..><. Eindelijk kwamen we dan in Hasami aan. Ja, platteland. Dorp. Wat moet ik meer zeggen. Er waren niet veel mensen op straat, beetje verlaten, oudere huizen etc. Wel cool om te zien eiglijk, de omgeving is wel heel anders dan. Natuurlijk stond er wel een grote Pachinko tent in dat dorp.. We gingen eerst even bij Sachi's ouders langs..

@ Papa + Mama Sachi

Nou, ik kon niet zien dat het een huis was ofzo, want je kunt hier nergens naar binnen kijken zoals in Nederland. De ramen zijn donker, een deur zag je niet goed etc. Maar door een sneaky schuifdeurtje die ehm ok ja, pal aan de straatkant zat, gingen we naar binnen. Het eerste dat ik dacht toen we binnenkwamen was hmmm als e=mc2 wat is dan de kleur van de binnenkant van de maan?? Nee ok, dat dacht ik dus niet echt he ^^. Nee, wat ik dacht was, hmm de vloer lijkt op de vloer van een boerderij. Het was wel aaneengesloten..soort gegoten spul, maar heel ongelijk. Het zag er allemaal een beetje oud uit, mgoed, dat maakt ook niet uit en het is ook niet zo gek denk ik, als je bedenkt dat het al wat oudere mensen zijn die op het platteland wonen n'est pas? Maar grappig was dat eenmaal in het huis, er nog een huis stond! Je kon met je schoenen aan gewoon om dat binnenste huis lopen, naja, iig voor een groot deel. Maar om in de woonkamer etc te komen moest je dus je schoenen uit doen, en opstappen. De vloer van dat binnenste huis lag aanzienlijk hoger dan de vloer van daarvoor. Het binnenste huis was vrijwel helemaal van hout gemaakt en overal lagen tatami-matten. Ik moest soms mijn hoofd buigen om nergens tegen aan te stoten maar Maarten moest constant oppassen haha. Ja, 1.90 he. Ja, Sachi liet ons even het huis zien, met de ouders hebben we niet echt veel gepraat, dat was meer lachen en buigen en soms een woordje. Ze hadden daar aardig wat museumstukken staan geloof ik, oa een huge ass tsubo, das dus een pot. Denk aan... een bloemvaas voor een beuk ofzo. Nou, Maarten ging vooral spelen met Nonoka, want die vroeg om aandacht, altijd lachen.

Roadtrip

Na het bezoek gingen we verder in de auto door naar de rijstvelden, mooie uitzichten en fokkin smalle bergweggetjes. Nou, ik had gewild dat we toen in een Mini Cooper of Smart hadden gezeten..><. Ergens tussen de bergen, bomen en rijstvelden stopten we even om bergwater te drinken. Er was dus gewoon een leiding die ze tussen het hout verstopt hadden om het natuurlijk eruit te laten zien, maar dat water was wel ff wat beter dan het water uit de kraan van nagasaki (genoeg chloor om een zwembad schoon te maken, get it?). Het water was heel zoet en koud. Naja, k heb daar nog wat foto`s gemaakt en k zal ff zien wanneer ik ze op me blog zet. Tja, verder, Nono, Maarten en Richard speelden met een kikkertje..Sachi wilde spinnen met elkaar laten vechten.. the usual dus. Toen we weer verder reden stopten we nog bij een oud gebouw waarnaast een bordje "toire" stond. Toilet dus. Ik was daar op de een of ander manier gefascineerd door een oud waterrad dat daar ook te zien was, ja, heb dat ding 2 keer op een filmpje staan en ook nog eens op 2 foto`s dus... We zijn ook nog ff dat gebouw binnen geweest. Sachi vroeg wat er te zien was, en ik dacht.. eh huh? naja, t was dus een soort opslagplaats voor oude meuk, sommige dingen waren wel cool, beetje een volkenkunde museum idee dus. Hierna gingen we weer terug naar de ouders van Sachi.

De truuk met de knikker.

Ow, bijna vergeten, we zijn voordat we weer bij de ouders kwamen nog bij een klein winkeltje gestop vol met snoepjes (oa een gedroogd inktvis aan een stokje..yugggh geef mij maar een gewone lolly) en limonade. Wat is hier nu bijzonder aan denk je misschien. Nou, het grappige was dat je daar limonade.. eh ja soda-bottle ofzo kon krijgen die dus al sinds de Meiji tijd ofzo in omloop is. En wat nog leuker was, die flesjes herkende ik uit een ehm ja ok uit een anime-serie dus. *Har har har* ja dus, maar er zit dus een truuk bij die flesjes. Om het open te maken moet je hard op de bovenkant slaan, zodat de knikker die erin zit naar onderen zakt. Resultaat: knikker zakt, limonade spuit eruit. Dus snel die fles aan je mond zetten. Daarna komt de volgende truuk. Je kunt niet zomaar uit dat flesje drinken. Die knikker valt ook weer terug naar de opening, wanneer je drinkt dus. Je moet het flesje zo houden dat die knikker ergens achter blijf haken, er zit namelijk een soort deukje in dat flesje, waar die knikker in kan liggen. Naja, k vond t wel kei grappig dus.

@ Mama + Papa Sachi

Toen we weer bij de ouders waren kregen we nog wat groene thee, om bij te komen van de reis. Nono werd nog in haar vet coole kimono gehesen waarvan we een paar coole foto`s hebben. Yoriko (mama van Nono) zei op een gegeven moment `kawaii pose Nono` (dus doe ff schattig voor de buitenlanders) en ja, dat was wel lachen. Echt kawaii was t niet, maar wel grappig.
Toen we naar huis wilden gaan waren we Richard weer kwijt. Ok, Richard en Andy zijn we altijd kwijt als we hun nodig hebben. Andy is dan meestal wildvreemde mensen aan t vragen waar er leuke clubs zijn en Richard is dan of naar de wc of met oudere mensen in gesprek. Deze keer was hij dus de zelfgestookte jenever (shouchuu ofzoiets) van de vader van Sachi aan t proberen. En ja, wij kregen dus ook wat haha. ><. Damn, dat tikte aan hoor, maar was best wel lekker, er zat iets van appelsiroop ofzo doorheen. Sachi zag wel dat ik een beetje moeite had het weg te krijgen en probeerde me zover te krijgen om "o-kawari" te laten zeggen, dus "lekker, nog 1 aub". Maar no way. Naja, na t drankje gingen we dan maar. k zei nog dat me vader t ook wel lekker zou vinden, waarop Sachi zei dat ik dan ff het adres moet geven, misschien dat ie dan wat kan sturen. Naja, k zal hem dan maar een keer geld geven daarvoor, me pa ook weer blij hahaha.

Arita Porcelain Park

Toen we terug reden naar Nagasaki stopten we nog in een raar park. Geen park met bomen en shit, maar met random neergezette europese gebouwen. Er stond dus een Frans kasteel, een paar Duitse gebouwen en nog meer ongein. Binnen in 1 van die gebouwen hebben we nog ff flink gegeten. Sachi hoefde niet zo veel, hij was nog btje brak van uitgaan de avond ervoor. Volgens mij was hij toen met de hier bekende Amerikaan Clint (komt vaker bij Biado, wel lachen gast btw) naar Shianbashi geweest, om lekker te dansen bij een Yakuza-tent met russische vrouwen van ehm..lichte zeden. Tja, wat nog meer te vertellen, Michael en Richard hebben vrij veel gegeten en oja, Maarten brak nog een bord toen hij wat op wilde scheppen.
Voordat we de auto in stapten gingen we nog ff een ander gebouw binnen, een grote souvenirwinkel. Hier hebben ik nog ff een leuke sake-mok gekocht met *kuch* konijntjes erop. Ehm ja, oja, verder hebben we nog wat zogenaamde Arita-sake gedronken. Ik vroeg me af waarom we er een glaasje water bij kregen maar nadat ik die sake achterover had geslagen wist ik t.. Toen we weer in de auto zaten zijn we nog een laatste keer ergens gestopt, bij nog een porceleinzaak. Hier heb ik een gave mok gekocht die ze bij Biado ook hebben, alleen heb ik een mooiere versie vind ik. Tis een zwarte mok met twee paarse glazen stenen erin, die het licht doorlaten. Naja, hijs cool vind ik.

Goed, deze post duurt al te lang dus ff snel: Terugweg was saai, iedereen lag te slapen *stop* 18u bij Biado *stop* daar gegeten *stop* uur later terug met de taxi naar huis *stop*

einde. :p

Wednesday, October 25, 2006

incoming...

1) uitstapje naar hasami, platteland (geboorteplaats van sachi aka biado, rijsvelden en gevaarlijk smalle bergweggetjes)

2) Bokshingu-nomikai verslag (aka de avond waarop michael zo lam werd dat....)

3) Bezoek aan de middelbare school, Amegasaki highschool.

4) Random dingen die me zijn opgevallen aan Japan.

laters!!!!

Monday, October 23, 2006

Ayer's Rock

Vorige week dinsdag ben ik dus gaan boksen, samen met Michael (lees in vorige post meer erover). Diezelfde avond hadden we ook een verjaardag van Shira-chan of gewoon shira, ben t niet gewend om haar of wie dan ook met -san / -chan te noemen. Anyways, we hebben niet veel meegekregen van die verjaardag omdat we erg laat waren, mgoed, kadootje gegeven, kusjes etc (wat ze erg leuk vond van alle nederlanders, in Korea doen ze daar niet aan.. pff saai zeg.) Daarna wilden Jenn en Mariko dus uitgaan, naja, Ayer's Rock dus. 1 van de ehh 2? dansclubs hier in wereldberoemd Nagasaki. Mja, dat werd dus wel de taxi nemen. Mgoed, wij, het Nederlandse legioen + Nessa (meisje uit de fillipijnen (michael helemaal blij :p)) + Shira gingen mee. Voor Shira was t dus ff slikken (dubieuze woordkeuze) omdat ze normaal niet uitgaat, dansen dus. Wij met de taxi naar Ayer's Rock, eenmaal gevonden moesten Jenn en ik nog ff een Pinautomaat vinden gezien we vrijwel blut waren...maar dat was niet zo makkelijk. Alle postkantoren waren daar dicht en ergens anders konden we niet pinnen, dus hebben we wat geleend van resp. Claudia en Maarten. Ayer's Rock valt te vergelijken met een blauwe steen die wordt aangevallen door twee blinde pompoenen. Get it? Niet? hmpf, naja, tis dus een klein donker hok waar verdacht veel gebruik werd gemaakt van rode lichten en r'n'b te beluisteren viel. Blijkbaar hebben ze op verschillende avonden verschillende stijlen en dj's etc, dus. Zo'n Japanner die ik ff aanschoot (dubieuze woordkeuze nr2) zei dat we op een vrijdag of een zaterdag moesten komen, want dan is t druk. Wij waren er op een dinsdag.... en ja, je zag de spreekwoordelijke stofbaal uit t wilde westen voorbij rollen.. Na een uurtje ofzo probeerde Maarten zijn capoeira moves uit op de dansvloer terwijl Ruben zijn andere moves op een Japanse chica uitprobeerde, beide mislukten. Owja, die avond hebben we Mariko nog gefeliciteerd omdat ze jarig was/werd/is geweest. Volgende dag hebben we maar kadootjes gegeven, ik had haar een paar sloffen in de vorm van een kuikentje gekocht. dus.
Hmm verder, het bier was even duur als een whiskey. Dat was wel vreemd. Malibu-cola gedronken! yayy.

Pff, de zon staat hier op de computers... warm.. <-.->

Laters

Lunch, Plassen en Bokushingu-nomikai

Hmm vage titel van een post? ja idd, maar k leg t zo uit.

Goed, net terug van lunch met Richard, Maarten, Ruben, Michael, Yuka en Sayako. Tenminste, ik geloof dat ze Sayako heet.. hmm bijzaak. Dat is dus de tutor van Richard. Yuka is ehm geen id, een vriendin ofzo, of misschien ook een tutor. Anyways, die kwamen we tegen toen we naar de cafetaria wilden gaan. Michael en ik hadden eiglijk niet zo'n zin in die twee, weer Japans lullen, constant giechelende meisjes... vermoeiend. Mgoed, bij een soba-restaurantje gegeten, daar heb ik dus ehm HA geeeeeen soba gegeten! Iets anders dus, was ook wel lekker. We hebben nog wel lekker onze moerstaal kunnen gebruiken hoor, er was altijd wel iemand Japans aan t kletsen met de twee meiden, dus kon de rest indien gewenst schunnige dingen zeggen in t Nederlands. Wat hebben we daar allemaal gedaan... Michael frustreerde zich over de geringe beenruimte, aangezien hij zijn benen niet ver genoeg kan buigen. Ruben deed de truuk met de schattige poesjes op z'n telefoon om indruk te maken op de meiden... *zucht* Richard deed weer hmm ja typisch Richard, raar dus. Meestal doet hij iets waardoor ik t liefst aan een andere tafel wil zitten. Maarten zat over plassen te praten (leg ik zo uit..) en ik was natuurlijk met Michaels voeten aan t spelen.

Na t eten moesten een paar mensen naar de doktorenpost om een plasbuisje op te halen. Ik had die al gekregen dus ik hoefde er geen meer. Maar t punt is dus dat we hier te horen hebben gekregen dat we weer een health-check moeten doen. Dus urine, bloeddruk etc moet weer worden gecontroleerd. Echt, fokkin 2e keer dus. Mja, when in Rome, do as the Romans do dus..
Vanmiddag om 16u moeten we dus present zijn ergens voor die health-check.

Nou, al erachter wat Bokushingu-nomikai is? Dat is dus Boxing-drinkgroepje. Na het kendo uitstapje, je weet wel, dat zwaaien met die houten zwaarden (idd Roxy, veel te gevaarlijk) ben ik een keer samen met Michael naar boksen geweest. Ja, dit beviel me beter, niet zo ingewikkeld als kendo en je wordt er wel vet moe van. Naja, tot nu toe ook nog maar 1 keer gedaan want k had erna fokkin spierpijn overal dat ik meer dan een halve week nodig had om te herstellen. Yes, G-man was ff Wuss-man.. Mgoed, heb nog wel gejogged, eerste keer 32 rondjes om een baseball veld, gisteraaf nog ff 41. Daar ben ik dan wel 1,5 uur mee bezig, maar ik moet en zal me conditie hier verbeteren.
Terug naar de nomikai.. Michael vertelde me dat we vandaag om 18u30 bij de gemeenschappelijke ruimte van de boks-club moesten verzamelen en dat we dan een avondje gaan zuipen. Mooooooi, morgen toch pas om 14u30 les dus. Ow sorry, 'college'. Mgoed, Michael heeft vet zin om al die japanners onder de tafel te drinken, dus dat wordt lachen.

Hmm, nou ff denken waar me volgende post over zal gaan...

Wednesday, October 18, 2006

Sporten in Nagasaki - Kendo


Nou, ik spring soms van de hak op de tak omdat sommige posts nog van de tijd stammen dat we in het hostel zaten en sommige recent zijn mja. Bear with me.

Vorige week ben ik dus die Kendo-groep tegen gekomen, nou ik heb dus 2 dagen later meegedaan. Dat was wel apart. Ik werd wel apart genomen omdat ze hard aan t trainen waren voor een 'shiai', een wedstrijd diezelfde avond. Ik kreeg dus ff een prive-trainer om de basics uit te leggen. Nou, blijkbaar gebruik je je linkerhand dus het meest bij kendo, wat ik wel erg vaag vind en meteen had van.. wtf, ik ben rechts dude. Mja, bij kendo wordt dus ook veel geschreeuwd enzo, en dat schreeuwen heeft dus een bedoeling. Ze schreeuwen telkens 'men' of 'kote' etc, dus de plekken waar ze gaan slaan. Erg vaag was dat je de voeten dicht bij elkaar moet houden ipv breed gaan staan (wat normaal is bij elke vechtsport). Maar hier sta je dus dicht bij elkaar met je voeten, zodat je een sprong kunt maken. En ja, als je benen dus wijd uit elkaar hebt staan, wat wel voor stabiliteit zorgt, kun je niet ver springen. Wat vervelend is is dat bij Kendo nog behoorlijk wat technische shit komt kijken, en ja, leg dat dan maar eens uit in het japans. Dat is dus wel lastig. Ik was dus ff aan t trainen met zo'n jongen, komt een meisje binnen, zegt snel ff iets en gaat langs de kant zitten kijken. Minuutje later pakt ze een videocamera en gaat filmen! Hmm, ho eens even, dat stond niet in het script.. Na de training gingen we bij de wedstrijd kijken.. Damn, dat gaat er hard aan toe man. Mja, die lui trainen al acht jaar ofzo.

Na de training moest iedereen op een lijn zitten, ik ook, en buigen naar de vlag (die ik niet zag, dus zal wel symbolisch zijn), buigen naar de trainer, buigen naar elkaar etc. Daarna waren er twee mensen die wat gingen zeggen. De eerste ging over, en ik kon t niet helemaal volgen maar het ging over dat ze vandaag een gast hadden, een buitenlander (c'est moi!) die bij de meest traditionele vechtsport van Japan mee wilde doen... en blablabla toen volgde ik t niet meer. Daarna sprak de trainer, of beter gezegd, de senpai ( op Japanse uni's heb je dus blijkbaar niet echt trainers bij sporten, ze hebben sempai's, ouderejaars die de jongere mensen de dingen leren) Naja, wat de senpai zei verstond ik niet, hij zat helemaal aan de andere kant van de zaal en k was niet echt aan t opletten. Hierna kwamen dus wat mensen rond me zitten, oa de senpai, wat andere lui en mijn prive-trainer van daarvoor. Nou, de senpai was dus de gast die twee avonden daarvoor lam op mijn been had geslapen.. humor! Andere lui herkende ik ook.
Naja, was wel lachen dus. (foto: de gast die het roodst is is dus de senpai hahaha)

Maar k ben sindsdien niet meer geweest, want het is echt fokking moeilijk en je kunt niet echt makkelijk japans praten omdat je constant die helmen op hebt en ja, gezichten herkennen ho maar dus. Owja, en ze trainen vijf keer per week..

Maaaaar, t was wel cool om mee te maken, maar k wist toen dat kendo toch niet was wat ik wilde doen.
Goed, hierbij laat ik het voor nu. Ik moet zo nog een spreekbeurtje voorbereiden..
Ger


Monday, October 16, 2006

De echte Dutch Slopes en Glover Park

Ok, nou dus echt wat over bovenstaande dingen.

De Dutch slopes zijn ehm ja, tis eigenlijk een steile weg met allemaal soevenirwinkeltjes aan de zijkant en aan t eind van die weg bevind zich Glover Park. Toen we daar waren was het echt keiwarm en k dacht echt van....fuck hele dag in zon lopen.. i definitely don't like that. Mgoed, uiteindelijk geen problemen gehad behalve dat je constant loopt te drinken.

Glover Park

Die Glover was dus eoa dude die iets belangrijks heeft gedaan - anders wordt er geen park naar je vernoemd doh. Wat die gast nou eiglijk heeft gedaan... jah, de bordjes daar in dat park vond ik niet zo interessant dus k weet t niet. Wat wel grappig was, we lopen op een gegeven moment een trap op, denkende..gvd steile trappen, waarom hier geen roltrap. (natuurlijk roltrap in een park is een stom id hahaha) Maaaaaaar naast de volgende trap ging dus ineens een roltrap naar boven!!! Geniaal gewoon. Om naar de top te gaan zijn we met drie roltrappen geweest. En twee daarvan waren nog behoorlijk lang ook. Je mocht niet op de roltrap zitten mja, who cares right. Ruben had al snel door dat liggen ook erg comfortabel was, en ja, er stond niks te lezen over liggen op roltrappen dus...
Het park bestaat uit verschillende gebouwen die iets laten zien over de tijd dat Nagasaki als enige plek in Japan contacten onderhield met de buitenwereld, geloof ik tenminste. Kan ook zijn dat t na de openstelling is gebouwd en ach whatever, t is dus een park, er stonden gebouwen en er liepen Japanners en Westerlingen rond. Wat wel cool was, boven aan gekomen kon je over de hele baai van Nagasaki uitkijken. Vet mooi uitzicht. Ook leuk waren de HUGE ASS karpers. Ok, k ben geen vissen mens en vind ze meestal ronduit saai, maar deze waren dus HUGE en er waren er heel veel bij elkaar. Naja, later hebben we nog betaald om Claudia in victoriaans kostuum te zien, wat erg grappig was en ehm ja ze hebben ook betaald om mij in napoleon-like outfit te zien. Maar dat was eiglijk helemaal niet interessant dus ehm verder. Anyways, k kwam nog een groepje Japanse dames tegen die net als Claudia blijkbaar ook in een veel te warm en westerse jurk rond wilden lopen en die heb ik dus ff op de foto gezet. Misschien dat ik die nog wel op me blog plaats. Verder was er in dat park niet zoveel te doen, we waren ook wel behoorlijk moe van lopen dus. Terug naar de Dutch Slopes, gegeten en terug naar hostel. Oww nee wacht, eerst zijn we nog naar de Deshima Wharf gegaan. Daar wat gedronken en toen richting hostel. We kwamen Michael en Maarten nog tegen die met een Japanse vriendin onderweg waren die op veel te scheve laarzen liep. Verder, dingen die die dag nog zijn gebeurd... ehm k was een doelwit van slippers, Jenn heeft twee keer haar vinger in me mond gestopt toen ik moest geeuwen (blijkbaar nieuwe sport ofzo). Andere quotes die de revue passeerden waren: Clau -> Er is al een hoop tussen gekomen (doelende op haar borsten toen ze knoeide met alcohol) Jenn -> In de mediamarkt had je naast de tandenborstels ook nog normale vibrators.

Die avond zijn we weer naar de Za Watami gegaan, maar k kreeg last van mijn rug en het eten is me niet zo goed bevallen dus dat was een beetje kut. Ik en Jenn zijn nog wel in gesprek gekomen met de eigenaar van een andere Izakaya (drink gelegenheid zeg maar) Dacht eerst dat hij de eigenaar van de ZW was maar dat was dus niet zo. Naja, we hebben beloofd om een keer langs te komen, ook omdat hij de rekening voor ons heeft betaald. We hebben aangedrongen om zelf te betalen maar het was echt een Borg van Star Trek. Resistance is futile dus. Richard had nog lol met een blije Japanner die van Metallica hield maar ook van een hartvormige sluitknop op z'n riem, wat we toch wel een grappige verschijning vonden.

Tja, dat was t wel voor die dag eiglijk.

Nu ga k maar s boodschappen doen en huiswerk maken denk ik.

Buhbye!!

Thursday, October 12, 2006

Dutch Slopes en Glover Park

Ok, terwijl ik dit typ ben ik aan t bijkomen van een avondje zuip.. eh socializen met Japanners. Ben nog behoorlijk gaar dus er kunnen nu meer typfouten te vinden zijn dan normaal, gomen ne.

Nu zal ik dan wat vertellen over de Dutch Slopes en Glover Park.. wat? willen jullie liever wat horen over het "socializing" gedeelte? Hmmm ok :)

Gister avond dus, ik, Mich, Richard, Maarten, Andy wilden wat gaan doen. We zaten eerst te praten over bowlen maar het werd poolen. (red. 2 x gespeeld en 2 x gewonnen :) Onderweg naar het poolcentrum, kwamen we een groep studenten tegen die allemaal een trapje opliepen naar iets dat eruitzag als een ehm, goed een trapje dus. Anyways, Andy vroeg dus wat er te doen was, en blijkbaar was dat dus een studentenbar. Hmm, interessant. Mgoed, ik ging dus eerst ff wat pprs inmaken, eh k bedoel, we gingen dus eerst een uurtje poolen. Het poolcentrum zit in hetzelfde gebouw als een arcade hal en een karaoke eh hal? Pool is schijnbaar echt niet popu hier. Er waren zes tafels ofzo, en er was er 1 bezet. Daartegen hebben ze wel 20+ karaokekamers. Japanners kunnen gewoon niet met een stok en wat ballen overweg.. hmm dubieus. Ow, vermeld dient te worden dat Michael me maar net verslagen heeft met tekken 5 in de arcade hal. Ik was net aan de winnende hand maar door een plotselinge en heftige aanval van rsi in me linkerteen verloor ik de concentratie en ergo de match. Maar terug naar de meer belangrijke dingen. Na het poolen gingen we ff die bar uitchecken, owja, Ruben was er ook bijgekomen.

De bar zat barstensvol met studentikoze Japanners die erg veel lawaai maakten. Yayy ^^!
We werden natuurlijk weer aangekeken. We werden naar een tafel geloodst en bestelden wat te drinken. Nou, om de zoveel tijd ging een dronken Japanner staan en keihard z'n naam en studie etc roepen, waarna hij z'n 'shochuu' ad-te. Shochuu is een soort Japanse jenever, ben er zelf geen fan van. Drink liever een halve liter bier of ga aan de 'Nihonshuu', das dan sake en wat zoeter dan shochuu. De mensen naast ons verontschuldigden zich nog voor de andere Japanners. Damn, komt veel geluid uit zo'n klein mannetje / vrouwtje zeg. Naja, zodoende kwamen we dus aan de praat met wat studenten daar. Ik hoorde ze 'kendo' zeggen en daar wilde ik wel wat meer over weten. Ik was dinsdag namelijk met Michael naar het uni sportcentrum geweest. Hij wilde een karate les volgen en ik wilde wel ff mee kijken, want wil hier sporten. Anyways, daar aangekomen bij de karate zaal, kon ik dus ook meekijken naar kendo. Das dus Japans zwaardvechten, met die rare pakjes en die houten zwaarden. Vet lachen leek me dat.
Nou, die mensen in de bar dus, hadden me gezien want 'tadaaaa' dat was de kendo-club. Ik ga dus zeker een keertje daar trainen.

Mich en Richard gingen al redelijk snel weer, maar de rest van ons was dus flink bezig met kletsen en drinken. Hebben ook nog raar drinkspelletje gedaan waar je je duimen voor nodig had en ehm naja, weet al niet meer hoe dat ging maar t was wel leuk. Verder nog gekletst met de luidruchtige Japanse groep, bleek dat dat 3 bandjes waren ofzo. Ook leuk. Tja, eind van de avond lagen er overal Japanners te slapen. Dat was lol. Ik ben eerder dan Maarten en Andy vertrokken en nog ff langs Mich gegaan want er brandde nog licht. De volgende dag hoorde ik van m dat ik nog 30 seconden lang naar een paraplu heb gekeken...wat ik me dus niet herinner. Eigenlijk herinnerde ik me dat hele bezoek niet, maar das bijzaak. K was vandaag dus wel behoorlijk brak, nu nog steeds.

Goed, volgende keer meer.

Ciao!

Friday, October 06, 2006

Nagasaki 2 - De bom

De volgende dag hebben we besloten om richting urakami te gaan. Dat is een deel van nagasaki waar het peace park en het Nagasaki museum ter herinnering van de A-bom zich bevind. Maaaar voordat we met de trein gingen (later kwamen we erachter dat we makkelijk met de tram hadden kunnen gaan, mja, dat wisten we dus niet) kwam ik nog aan de praat met een oud mannetje op t station. (hmm k doe toch iets niet goed blijkbaar) Mij vond ie blijkbaar later toch niet zo interessant want Richard kreeg zijn adres zodat hij m op moest zoeken. Ok, ik mocht ook mee zei die man, yayy. Mgoed, best grappig allemaal, we zijn toch wel een btje een rariteit. Die oudere inwoner van Nagasaki was ook nog ff fruit aan t uitdelen dus.

Vredespark

Het vredespark is een monument ter nagedachtenis aan de bom dus. Naja, het park an sich is niet zo boeiend, behalve op een ja, sorry dat ik t zeg maar, oerlelijk standbeeld na misschien. Ok er is nog wel een hele mooie fontein, symboliseert water (duh) en verkoeling na de hitte van de bom.

Het museum

Het museum was wel ff slikken. We gingen daar naar binnen net toen er een grote groep scholieren blijkbaar een museum uitje hadden. Wat de meeste indruk op mij heeft gemaakt zijn de verhalen van mensen die de bom hebben meegemaakt, die verhalen hangen dus in het museum. Het is echt niet grappig om te lezen hoe een vader voor zijn half verbrande kinderen water probeert te zoeken. Voeg daarbij de foto's van de mensen toe en ja, daar was ik wel stil van.

Na het museum zijn we nog snel bij een chinees (blasfemie i know) gaan eten, omdat er niks anders in de buurt was. Daarna liepen we door een ander park richting de tram. In dat park stopten we even voor wat drinken. Toen werden we dus gespot door een groepje meiden dat op de tram ofzo aan t wachten was. Nou, dat was wel grappig eiglijk. Die stonden dus te smiespelen (is dat een woord?, je weet wel praten met de hand voor de mond.) achter een boom enzo. Ik zo tegen de andere jongens.. lol, kijk t is weer zover. Nou, k zwaaien, zij zwaaien terug en duiken meteen weer achter een boom. Naja, probably one of those, you had to be there moments.
We kwamen daar ergens ook nog een groepje basisschool kinderen tegen die allemaal gingen zwaaien. Blijkbaar is zwaaien erg " in " in Japan.

Na al dat zwaaien ben ik maar met Clau, Jenn.. eh volgens mij nog iemand maar k weet t niet meer, op zoek gegaan naar de Yamada denki. Dat is een elektronica zaak, ik wilde graag een digicam hebben dus. Moet ook nog laptop en wordtank regelen maar dat komt nog wel. We stapten bij de halte uit en dachten.. hmm waaaar is die zaak. We zagen nog niks namelijk, loopt Jenn een hoekje om en zegt... eh mensen, volgens mij heb ik t gevonden. Nou, dat was dus een fokking warenhuis met heel groot Yamada denki erop. LOL. Mgoed, daar heb ik een uebervette camera gekocht die in Nederland niet te krijgen is. Vond t wel vet dat we een goede camera hebben kunnen kopen met al onze technische vragen enzo.

Daarna hebben we nog gegeten op t station en later nog een film op de kamer gekeken. Met chocolade van 86% ghehehe.

Goed, nu ga k weer, me haar (hahahaha ja me haar :p) zit vol zand want k heb net dus ff bij voetbal veld gekeken omdat ik hier wel wil sporten. Mgoed, veld = zand. Vandaag = wind. Zand + Wind = kut.

Ciao

Wednesday, October 04, 2006

Naar Nagasaki - Za Watami

We checkten uit bij het hotel en gingen op zoek naar de trein. We moesten eerst naar een ander station om de JR (Japanese Rail) naar Nagasaki te pakken. We zaten in een vet coole trein, uitklapbare tafeltjes, buigende medewerkers, catering, en oja laten we de geheel draaiende zitplaatsen voor groepen vooral niet vergeten. Lol. Wat me opviel toen ik uit het raam keek was dat er vrijwel niemand buiten was, we reden dus door dorpjes en platteland enzo, maar echt bijna geen hond te zien. In Nederland is iedereen buiten met goed weer, hier schijnbaar niet. Ook zie je overal vrouwen met paraplu's tegen de zon lopen. In de stad dus, niet op t platteland, want daar is dus niemand.. wel opletten he ;) In de trein hebben we een btje Uno gespeeld, soort pesten dus.

Nagasaki - aankomst
rond 13u geloof ik, kwamen we aan in Nagasaki. Ppr, bloedjeheet! Ik had al zoiets van.. gvd nou afwachten hoe lang t duurt voor ik zonnebrand krijg, maaaaar heb er nog steeds geen last van. hooray for sunblock. Nou, we stonden dus op Nagasaki centraal en dan kijk je uit op hoge gebouwen, neon op de gevels, tv scherm op de muur, muziek, elektronische stemmen etc, best wel ehm..anders zeg maar. Trams die heen en weer rijden, trappen en walkways over de straat enzo, best wel een wir-war van dingen dus. Ik heb ff de weg gevraagd naar het youth hostel en toen ik terugkwam zag ik dat Michael en Maarten zich bij ons hadden gevoegd. Dat was best wel grappig, ineens nog een paar bekenden te zien. Daar beetje staan kletsen, aangegaapt worden.. the usual dus. Richard was ook nog ff vergeten hoe zijn hostel heette, wat natuurlijk niet bijster slim is, mgoed hij is er wel weer achter gekomen. Maarten en Michael bleven ook ergens anders, bij een kennis ofzo. De rest ging naar t zelfde hostel. We liepen toen wel door wat vervallen, stinkende steegjes, wat echt ff heel wat anders was dan fukuoka bijvoorbeeld. Ik had meer de indruk dat we door een vieze chinese of vervallen latijns-amerikaanse wijk liepen ofzo. Mgoed, dat waren maar een paar straatjes, rest is lang niet zo erg, maar gezegd moet worden dat Nagasaki niet zo'n hele mooie stad is vind ik. Misschien dat ik mijn mening nog bijschaaf, maar dat later. Op het station was er overigens nog een grote Mall, met een arcade hal. Ik ben helemaal fan van een taiko-spel. Je moet dus met stokken op een taiko-drum slaan, timing is alles. Klinkt simpel, is t ook, maar ik kan t nog niet zo goed, maar wel leuk!! 's Avonds hebben we bij de Royal Host gegeten. We zijn er nog niet achter of het daadwerkelijk Royal host is of dat het Loyal host moet zijn hahaha. Mgoed, daar kon je dus ook westerse maaltijden krijgen. Was wel weer eens lekker. Ook grappig dat je hollandse blauwe tegeltjes aan de muur ziet hangen enzo.

Izakaya - Za Watami
's Avonds ben ik met Richard, Ruben en Claudia naar een Izakaya geweest. Dit is een soort bar waar je ook snacks bij het drinken kunt krijgen. Die Izakaya is echt geniaal ingedeeld. Je moet dus je schoenen uit doen, in lockers stoppen en dan naar boven. Daar hangen allemaal doeken en schermen die je naar beneden of naar boven kunt doen om zodoende de indeling van de ruimte te veranderen. Je kunt dus zelf voor wat privacy zorgen of de ruimte groter maken om met andere ehm..japanners te praten ;) He Ruben? LOL. We kwamen dus daar binnen en wilden gaan zitten toen Claudia opmerkte.. jezus we worden echt aangestaard door die groep meiden daar. Naja, Ruben ging wel ff vet terugstaren. You show em! Anyways, Richard wilde me 1000 yen geven als ik 'suito' zou zeggen. Mgoed, ik denk, no fokkin way Richard, je biedt me ehm wat, 7 euri aan om iets tegen die lui te zeggen wat ik niet ken? I don't think so. Ruben deed t dus wel, hij wist schijnbaar wat t was. Resultaat, hij had ineens een date geregeld. LOL. Hij was dus flink aan t flirten met zo'n semi-dronken chica.

Nadat Ruben's meisje naar huis ging samen met d'r vrienden, kwamen we in contact met 2 gasten en hun 2 vriendinnen. Dat was ook wel lachen, geen id meer hoe ze heten, maar ze gaven ons allemaal nicknames. Ruben was de playboy (ivm dat meisje van daarvoor dus), Richard was de ondeugende jongen geloof ik, en de nummer 1 stoere jongen van japan, en mij vonden ze de gentleman en leader. Ach, je kunt t slechter treffen denk ik. LOL.

Pachinko
Overigens zijn we voordat we naar de Za Watami zijn gegaan nog even bij een pachinko tent binnen gelopen (Richard en ik dus). Pachinko, k had er al veel over gehoord maar nog niet gezien. Dat is dus een kei grote gokhal met alleen maar machines die kleine metalen balletjes slurpen. Die balletjes vallen dan van boven naar onderen en het doel is om zoveel mogelijk balletjes in kleine gaatjes te krijgen. (Ok, nu ik die laatste zin lees is t een beeeeetje dubieus geschreven.. maar t is echt zo.) Het spel is echt mega lame vind ik, en te veel lawaai daar dus.

Na de Za Watami zijn we dus weer naar huis gegaan.

Ciao

Tuesday, October 03, 2006

Fukuoka 2 - Nacht van de kakkerlak

Ruben en ik waren al vroeg wakker en besloten om, na het ontbijt, alvast een stukje te gaan lopen. We kwamen onderweg veel jongeren tegen die waarschijnlijk naar school gingen ofzo. We werden wel veel aangekeken, een groepje meiden kwam langs en die konden maar niet ophouden met giechelen. Wel grappig. Vooral als je wat zegt. Naja, we zijn langs t water gelopen, naar een park. Daar zagen we een grote speeltuin, met een behoorlijk steile, halve maan-vormige glijbaan die in een zandbak eindigt. Ruben probeerde het even uit, maar hij zei iets van.. "sodeju mijn kont doet nu pijn" dus volgens mij is het niet zo'n fijne glijbaan, als het al zoiets is ueberhaupt. 1,5 uur later waren we terug in het hotel, we zijn toen naar Fukuoka centrum gegaan. Dat was wel vet gaaf, behoorlijk mooie stad zeg. En al die japanners die ja, ze zijn eiglijk toch best wel hip, ik wil t niet toegeven maar op de een of andere manier zijn ze t. In Fukuoka zagen we nog een dierenwinkel met een aapje, naja, ik vond t niet zo boeiend, maar een aantal wilde naar binnen toe. Toen ze eruit kwamen zeiden ze dat t daarbinnen stonk, naja, zo zag het er wel uit ja. mgoed. Daar ergens ook nog karaoke ge eh daan? gezongen? Hmm, wat doe je eiglijk met karaoke.. Vond t wel vet dat ze nummers van Matchbox 20 hadden, maar blijkbaar moet ik toch de stem van Rob Thomas erbij horen, anders lijk ik meer op een verkouden hond. Nou, in Fukuoka hebben ze dus een fokkin muziek-winkel van fokkin 3 verdiepingen! Alle muziek hebben ze daar gewoon, niet normaal. Had nog ff naar Kemuri gevraagd, want ja, das cool. dus. Die Tower Records dus, zat in een super groot winkelcentrum, vergelijkbaar met een Amerikaanse Mall denk ik. Behoorlijke consumptie maatschappij hier lijkt t. Overigens lijken vrijwel alle vrouwen op hakken te lopen. Niet dat ik veel naar vrouwen kijk hoor :p Anyways, 's avonds in de buurt van ons hotel hebben we een ramen tent gezocht. Heb daar ehm ramen..iets gegeten. Vond t niet zo fantastisch, rook btje vaag, smaakte op zich wel ok. Mgoed, was ook goedkoop dus. Na t eten weer naar t hotel gegaan. Ikzelf ben om 20u al gaan slapen, de andere jongens zijn weer naar Mama gegaan (bij gebrek aan naam van het etablissement zeg maar). Was blijkbaar weer erg gezel.Ruben kwam om 00u de kamer binnen en daar werd ik een btje wakker van, waar ik later veel meer wakker van werd was een kriebelend gevoel op mijn arm. Ik dacht, hmmm dat is niet normaal. Ik sloeg mijn arm om en zag in eerste instantie niks. Maar een seconde later ofzo, zag ik iets langs mij op schieten, en t was zwart en bewoog zich als een spin. Nou, voor de leken onder ons, I fokkin hate pikeys eh spiders dus. Naja, ik uit bed springen met kat-achtige reflexen en doe het licht aan. Ruben is meteen wakker en vraagt wat er aan de hand is. Hij zei dat t misschien een tor was die hij op de gang had gezien. Naja, tor was toch wel understatement vond ik want een tekkel is een hond, maar een golden retriever ook dus. Naja, die tor was dus behoorlijk groot en lelijk. We hebben dat ding niet kunnen vangen want t leek wel een ninja-tor-tle (snap je, ninja turtle -> tortle) Damn i'm funny. Mgoed, 2x moest ik die nacht uit bed omdat ik dat beest had gespot. De tweede keer zag ruben mij zitten met een zaklamp en vroeg zich af wat ik aan t doen was. Maar genoeg over dat beest. Heb verder geslapen, maar niet zo best dus.

Ger

Osaka - Aankomst

Japan ruikt anders
Toen we uit het vliegtuig stapten gingen we eerst naar de wc. *denkt na over openings zin en titel van deze post* Nee het heeft niets met elkaar te maken!! We liepen door de hal en kwamen op een gegeven moment bij een soort brug en in de open lucht, waarbij Jenn opmerkte dat Japan altijd anders ruikt. (red. met nadruk op ánders, niet áltijd.) Ik dacht hetzelfde, ik vond dat de lucht een beetje naar chloor rook, alsof je in een zwembad bent. Wij kaartjes kopen voor de trein naar Osaka, want vliegveld ligt in zee en ehm blablabla.. dus. *fast forward á la opening / einde van snatch* trein. Overstappen. Trein. Aankomst Fukuoka. Oja, de treinen zijn wel vet hier, behoorlijk luxe wel. Tijdens treinrit overigens opgemerkt dat.. hmm ik moet echt moeite doen om dingen te lezen, vaak lukt t niet eens want .. ja veel kanji. Veel bovengrondse bedrading, chaotische huizenbouw. Heel anders dan Nederland. En de begroeiing is anders. Hmm, is dat een palmboom?? Hmm, is dat een auto? (ok, valt niet onder begroeiing, maar misschien onder onkruid.. want veel auto’s hier lijken op lego wagentjes zonder kreukelzone.)

Fukuoka
In Fukuoka hebben we t hostel opgezocht. Het hostel stond in een buitenwijk van Fukuoka, dus niet in de stad zelf. Stad zelf is overigens behoorlijk vet. In de buitenwijk was niet erg veel te doen, maar we zijn gewoon wat rond gaan lopen, óf met de hele groep, wat meestal ’s middags was, óf alleen/tweeën in de ochtend ivm eerder wakker zijn enzo. Richard en ik gingen de eerste dag meteen ff fruit en water halen. Fruit.. ik heb dus een appel gekocht die meer dan een euro kost. I admit, het was een hele gróte appel, maar damn, fruit is echt duur hier. Geen wonder dat die Japanners zo klein zijn. Ze krijgen niet genoeg voedingsstoffen binnen denk ik. Anyways, nog wel lekkere ehm iets gegeten. In diezelfde fruitwinkel lag iets wits in bladeren gewikkeld. Wij dus vragen wat dat was, naja, die man en vrouw achter de toonbank dus uitleggen. Ik weet niet meer wat ze zeiden maar het was zoet. En de bladeren moesten we niet eten. Het was best lekker, het was dus een soort zachte rijst denk ik, met een soort zoete pruimen pasta erin. Het woord anko schiet me nu te binnen, en ik geloof dat dat was wat die mensen zeiden dat t was.

Uitnodiging
Toen Richard en ik vervolgens na rond te hebben gelopen bij een vishandel eindigden, gebeurde er wel iets grappigs. Een vrouwelijke klant daar hoorde en zag ons en vroeg of we amerikanen waren. Tenminste ik denk dat ze dat deed, gezien heel veel mensen hier denken dat we amerikanen zijn. Pprs. Mgoed, wij uitleggen dat we uit Nederland komen. Daarop zegt die vrouw dus.. (wel in t japans dus) ah, hebben jullie zin om mee te komen naar mijn huis om thee te drinken. Hmm, nou Richard, wat doen we? Ja dus. We zijn mee gegaan naar haar huis, dat vlakbij lag. Echt mega smal trappetje en gangetjes. Een kleine/volle keuken met schuifdeuren waar dus ergens haar dochter verscholen zat. We werden verder naar boven geleid en toen ik snel rondkeek in kamers zag ik dat hier allemaal tatami matten lagen. We eindigden in een traditioneel uitziende kamer, naja, traditioneel.. er stond wel een mega grote breedbeeld tv van hitachi naast de butsudan (boeddhistisch huis altaar). Ik had een cultuur-college van van gullik flash-back. We moesten even wachten op de thee en kregen ook nog castella cake met zoete pasta erin.De dochter, die 4 jaar in Amerika had gestudeerd, kwam er ook nog bij zitten. Het was allemaal een beetje vreemd maar toch wel leuk. Een rivella moment zeg maar.

Drinken bij mama
Des avonds gingen we ff ergens wat drinken. Ruben had een leuke meid achter de bar gespot dus daar gingen we toen heen. Het was een tent met veel spullen vanehm Stitch. Ja, van Lilo en Stitch dus, want blijkbaar was een van de mensen daarerg fan van dat blauwe beest. Ik weet niet meer helemaal hoe de familie relaties daar liepen, maar je had daar iig Mama, Nami (de meid die Ruben had gespot), Nobu (zoon van Mama geloof ik) en nog een andere dude. Was erg gezel, zaten grootste gedeelte van de avond alleen met een 35 jarige vrouw aan de bar. Wij btje Japans oefenen, zij btje eh ook Japans praten, en wat Engels natuurlijk. Nog wat dingetjes daar gegeten die echt niet als snack door kunnen gaan vind ik, k bedoel, reepjes spek voor bij t bier? Hmm doe maar chips hoor. Mama had nog een foto gemaakt van ons samen voor aan hun foto wand, dus geslaagde avond lijkt me. Oja, kwamen ook nog wat andere vrienden van hun langs die wat kruiden uit ehm hoe heet dat eiland ook al weer.. Okinawa hadden meegenomen. Nou, dat was da bomb blijkbaar. Mama en de rest helemaal lyrisch, meteen op wat rijst gegooid en proeven maar. Wij mochten ook wat proeven, en hmm ja was idd wel behoorlijk lekker eiglijk. Daarna gingen we naar huis om te pitten. dus.

Volgende post zal over de 2e dag in Fukuoka gaan. Komt ergens deze week op me blog.

Ciao!

Schiphol - Vertrek

Nou, ik ging dus maandag ochtend met mijn ouders, broer en Jettie naar schiphol. Het was dat weekend soms wel een beetje een gespannen sfeer. Want het definitief inpakken van mijn spullen was toch echt het teken van.. ja van weggaan. Maar, maandag dus. Dit keer zou ik meer van schiphol zien dan normaal, want dit keer mocht ik samen met de anderen verder dan de douane, gezien ik degene was die ging vliegen. Eerst probeerde Jennifer via de blauwe eh postbank-achtige pinautomaten voor liliputters ons ticket eruit te krijgen. Máár, dat ding gaf dus aan dat we naar de balie moesten vanwege een fout ofzo. Nou, wij dus naar de balie, paspoorten afgeven etc. Braaf wachten en al. Zegt die balie miep opeens, “Men. Hendriks staat op de reservelijst, en kan nog geen plaats toegewezen krijgen.” Ik dus van.. eh WAT! Ehm neej? Jenn vroeg wat dat zou betekenen, nou dat ik dus mijn geld terug zou krijgen als ik niet mee kon en dat ze een plaats op de volgende vlucht zouden boeken. Mgoed, dat is dus een no go. Want de hostels waren geboekt en al, en ik ga echt niet alleen de rest achterna, naja, als t moest dan moest ik wel. Maar we hadden godver lang van te voren geboekt en mijn naam staat niet eens onderaan de reservering ofzo. Het was fokkin random gedaan. Iig, alles kwam goed, want ze pleegde een belletje en er was plek. Dus mensen, gewoon aandringen daanwel relschoppen als je zoiets gebeurt. Na de tickets, of eigenlijk boarding passes, gingen we wat eten. Veel mensen zijn nog komen zwaaien daanwel eten bietsen, Mads, Chun (tnx voor de playboy!! ;) , Roxy, Bart, Bram en wat andere dudes en dudettes. Een half uur voordat we naar de gate moesten kwam ik erachter dat ik mijn jas was vergeten in de auto. Godverdomme dacht ik, ik heb ook echt altijd iets wat niet goed gaat. Jenn dacht hetzelfde..grrr “hmm ik dacht al, ger is op tijd??” Mijn broer dus de auto opzoeken en de jas halen. Alles kwam goed, maar ik was weer aan t stressen. Nja, toen afscheid nemen van ouders, broer, vrienden en Jettie.In het vliegtuig, yayy, eerste keer in vliegtuig. Start van vliegtuig is definitely gaaf. Hoezo, een ferrari gaat in 4 seconden van 0 tot 100. Die fokkin dikke boeing gaat in 4 seconden van 0 tot 400 kmh. Beat that you italian scum! Ik en Richard zaten allebei apart, de rest (Jenn, Clau en Ruben zaten) bij elkaar in de buurt. In de stoel voor me zat dus een tv-schermpje, hierop kon ik lekker film kijken/games spelen/muziek luisteren etc. Ik heb toen maar X-Men 3 gekeken, maar k vond m nog steeds slecht. Daarna zo’n film van die gast met de neus.. ehm Mission Impossible 3 dus. Die was wel cool. Toen waren we iets van 6 uur verder en heb ik met de rest gepraat. Alleen maar zitten is ook niet goed he. Daarna wat slapen en weer film gekeken. Heb geloof ik maar 2 uur geslapen. King Kong nog gekeken, damn, die film duurt lang, en er zitten behoorlijk gore stukken bij. Heb t ook niet afgekeken. Naja, fast forward…..landing in Osaka. Vlucht duurde 10 uur en 50 min geloof ik. G-Man in Japan, seikou desu!

Sunday, October 01, 2006

Intermezzo

hee mensen,

ja k zit dus in japan, nagasaki dus. maar ik kan maar telkens kort op internet dus vandaar dat ik geen tijd heb voor me blog. Vanavond hoop ik wat te kunnen typen op een laptop van clau of jenn, dan kan ik makkelijker posten, of ik wacht tot ik deze week ergens een goede, jedoch, cheap-ass laptop kan kopen zodat ik zelf kan bloggen etc. mgoed. hier alles ok, soms btje heimwee (awwww, ger toch) maar dat is meestal van korte duur. fok, alles is hier klein, zelfs de spatiebalk. naja, zijn ook grote dingen, zoals de elektronica zaak yamada denki, of de winkelcentra. mgoed. nu maar weer kappen, hoop dat ik snel meer kan bloggen.

ciao

Ger