De eerste opkomst van de zon.
Ik was dus uitgenodigd om met de Taiko groep naar de zonsopgang te kijken en dan Taiko te spelen. Men noteert dat ik maar 1x heb geoefend. Mgoed.
Om 6 uur sochtends moest ik dus bij de Family Mart staan, een Convenience Store (konbini). Hier werd ik opgepikt met de auto door een lid van de taiko-groep. En god wat was t koud die ochtend, ik had ook helemaal geen zin om op te staan. Maar blij dat ik t wel heb gedaan.
Nadat ik wat koffie en ontbijt had gehaald bij de konbini werd ik dus meegenomen door een vrouw van de taiko-groep. We reden door half Nagasaki, pikkedonker, vrij weinig mensen op straat. We rijden dus ergens een berg op en ontmoeten daar wat andere leden. We stappen uit de auto, waarom? geen id, fokkin koud man. Mgoed, we staan daar btje te kletsen en iedereen "akemashite omedetou" te wensen en daar zie ik ineens een stel jongeren voorbij lopen, richting berg. Ik denk, wow, dat die niet feesten of hun roes uitslapen op dit tijdstip, maar nee, ze gingen dus ook naar de zonsopgang kijken. Of naar een wild feest waar ik dus niks van wist, kan ook natuurlijk.
Wij wachtten dus op wat andere mensen alvorens weer in de auto te stappen en door te rijden naar een andere plek. Wat weer 20 min verder was. Best apart om snachts langs die bergen te rijden en slingerend omhoog te gaan. Het autootje waar ik in zat bevatte ook de taiko's en dat was te merken. Bij vlagen had ik t gevoel dat we achteruit gingen, de auto trok t maar net.
We kwamen aan ergens dicht bij de top van een berg, met uitzicht op de zee. Het was toen nog helemaal donker. We stapten uit en stalden de taiko's uit. Hierna ff thee drinken en koekje eten.
Het werd al snel lichter, maar toen zagen we dat we niet de enigen waren die zich daar hadden verzameld.. er waren ook behoorlijk wat wolken. Daarnaast waren er nog andere mensen op die helling. We stonden allemaal in spanning te wachten toen we iedereen konden zien. De zon was al opgekomen, maar zat achter de wolken. Toen ie dus zichtbaar was, zei iedereen "ah! deta!" Wat dus zoveel betekent als, "tevoorschijn gekomen". (Je kunt t ook zeggen als je nummer 2 doet op de wc btw, maar dat terzijde. :p) Iedereen foto's maken, filmpjes eh maken etc. En die zon ging snel omhoog zeg. Was erg mooi uitzicht daar vanaf die berg. Voor de mensen die Japans studeren, jullie herinneren je wel die inkt-tekeningen die je bij cultuurles voor je ogen geduwd krijgt he, waarbij de bergen op de achtergrond zo vaag zwart zijn weergegeven. Nou, het ziet er ook precies zo uit in het echt.
Anyways, toen gingen de taiko mensen dus spelen. Echt, kei mooi om dat geluid van zo'n taiko te horen wanneer het helemaal stil is om je heen. Had echt t idee dat al het achtergrond geluid weg ging om plaats te maken voor de taiko. Ik heb er filmpjes van, maar de camera trekt t geluid niet helemaal. Mgoed, was errug cool. Nadat ze hun gerepeteerde stuk hadden gespeeld mocht ik ff slaan. Maar ik had dus maar 1x geoefend, en ik was het ritme al weer vergeten. Maar was toch wel het beste begin van het nieuwe jaar wat ik tot nog toe heb gehad, al zeg ik t zelf.
2 uur later ofzo gingen we weer terug, ik werd weer afgezet bij de Family Mart. Daar pakte ik me fiets en ging naar huis. Oja, heb nog telefoon gekregen van mensen uit Nederland! De eerste persoon die me belde, en dat was de dag ervoor al, was Claudia, me buuf uit Leiden. Dus dat verdient wel even een vermelding. Verder me ouders natuurlijk. K heb zelf nog mailtjes/sms gestuurd met Jet. Toen ik thuiskwam dacht ik van.. mwoh, ik kan best opblijven, ben niet moe hoor. Maar ik werd toen ineens om 15u smiddags wakker. haha.
laters!
Wednesday, January 24, 2007
Oud en Nieuw
Hoezo ik loop achter?
Nou, k heb nu ff niks te doen, dus vooruit k schrijf maar weer een post. Deze post kan een btje negatief worden aangezien ik vandaag een btje under the weather ben zeg maar. Weet niet precies waarom, maar ben makkelijk te irriteren vandaag.
Goed, oudjaars avond, was behoorlijk pauper. Ik zei toch dat t negatief kon worden. . Maar oudjaars avond was gewoon niet zo boeiend. We (Andy, Sahim, Mehmet, Claudia, Onno, Maiko, en nog wat mensen die ik me niet meer herinner) gingen naar Deshima/Dejima Wharf om naar het vuurwerk te kijken, we waren wat te vroeg en gingen toen maar een bar binnen. Daar zagen we Andy en Maiko en nog iemand. Oh wacht, dus Andy en Maiko zijn niet in eerste instantie met ons mee gegaan naar Dejima Wharf. Mgoed, daar wat gedronken, toen wilden wat mensen naar Body2Soul, omdat daar een feest was naar aanleiding van oudjaars avond etc. Ik zat eiglijk wel goed bij die bar, er waren genoeg mensen, drinken was goed en ik vreesde voor het aantal mensen in Body2Soul. Ik was er al een paar keer geweest en t was tot dan toe 1x leuk, en 1x pauper. Mja, even later toch maar naar die club geweest. Toen we eraan kwamen was er nog bijna niemand... dus zijn we maar terug gelopen naar Dejima Wharf om daar te wachten op het vuurwerk. Middernacht naderde, heel veel mensen hadden zich verzameld bij Dejima Wharf om met z'n allen naar..1 vuurpijl te kijken. Ik weet niet of er iets fout ging, maar ergens staken ze dus vuurwerk af, maar we hebben maar 1 pijl gezien daanwel gehoord. Uiterst triest. Mgoed, we stonden met veel vrienden en onbekenden naar dat uiterst trieste vuurwerk te kijken, en op de een of andere manier hadden we wel lol. Mgoed, daarna wilden ze dus naar Body2Soul. Mgoed, ik met mijn scherp waarnemingsvermogen zag dus dat al die mensen die bij Dejima Wharf verzameld waren NIET in de richting van de stad en Body2Soul liepen. Die verdwenen allemaal achter deurtjes van bars bij Dejima Wharf. Dus ik had echt zoiets van... hmm Body2Soul wordt helemaal niks. Guess what, Body2Soul was dus echt geen kont aan die avond. Paar buitenlanders, paar lelijke Japanners en muziek om niet echt over naar huis te schrijven. Mja, je bent daar met wat vrienden dus ja. Ik verveelde me, Andy verveelde zich, Maiko verveelde zich dusss. Sahim vond t ook bout.
Als klap op de (uiterst trieste) vuurpijl, had Onno geprobeerd een hele fles whiskey achterover te slaan. Hij kwam tot de helft. Toen probeerde de fles whiskey Onno achterover te slaan. De fles whiskey won. Ruben heeft hem zo goed als hitori de geholpen naar huis te komen. Ruben en Sahim namen t me niet erg in dank af dat ik niet meehielp, maar ik had er toen dus totaal geen zin in. Daarbij interesseerde het me totaal niet wat iedereen ervan vond.
Ruben, Nessa en Onno gingen met de taxi naar huis. Ik volgde met een andere taxi waar ik samen met Maiko inzat. Thuis aangekomen direct het bed in. Ik kon 2 uur slapen, want om 5 uur moest ik eruit om op tijd te zijn voor: TAIKO!
Nou, k heb nu ff niks te doen, dus vooruit k schrijf maar weer een post. Deze post kan een btje negatief worden aangezien ik vandaag een btje under the weather ben zeg maar. Weet niet precies waarom, maar ben makkelijk te irriteren vandaag.
Goed, oudjaars avond, was behoorlijk pauper. Ik zei toch dat t negatief kon worden. . Maar oudjaars avond was gewoon niet zo boeiend. We (Andy, Sahim, Mehmet, Claudia, Onno, Maiko, en nog wat mensen die ik me niet meer herinner) gingen naar Deshima/Dejima Wharf om naar het vuurwerk te kijken, we waren wat te vroeg en gingen toen maar een bar binnen. Daar zagen we Andy en Maiko en nog iemand. Oh wacht, dus Andy en Maiko zijn niet in eerste instantie met ons mee gegaan naar Dejima Wharf. Mgoed, daar wat gedronken, toen wilden wat mensen naar Body2Soul, omdat daar een feest was naar aanleiding van oudjaars avond etc. Ik zat eiglijk wel goed bij die bar, er waren genoeg mensen, drinken was goed en ik vreesde voor het aantal mensen in Body2Soul. Ik was er al een paar keer geweest en t was tot dan toe 1x leuk, en 1x pauper. Mja, even later toch maar naar die club geweest. Toen we eraan kwamen was er nog bijna niemand... dus zijn we maar terug gelopen naar Dejima Wharf om daar te wachten op het vuurwerk. Middernacht naderde, heel veel mensen hadden zich verzameld bij Dejima Wharf om met z'n allen naar..1 vuurpijl te kijken. Ik weet niet of er iets fout ging, maar ergens staken ze dus vuurwerk af, maar we hebben maar 1 pijl gezien daanwel gehoord. Uiterst triest. Mgoed, we stonden met veel vrienden en onbekenden naar dat uiterst trieste vuurwerk te kijken, en op de een of andere manier hadden we wel lol. Mgoed, daarna wilden ze dus naar Body2Soul. Mgoed, ik met mijn scherp waarnemingsvermogen zag dus dat al die mensen die bij Dejima Wharf verzameld waren NIET in de richting van de stad en Body2Soul liepen. Die verdwenen allemaal achter deurtjes van bars bij Dejima Wharf. Dus ik had echt zoiets van... hmm Body2Soul wordt helemaal niks. Guess what, Body2Soul was dus echt geen kont aan die avond. Paar buitenlanders, paar lelijke Japanners en muziek om niet echt over naar huis te schrijven. Mja, je bent daar met wat vrienden dus ja. Ik verveelde me, Andy verveelde zich, Maiko verveelde zich dusss. Sahim vond t ook bout.
Als klap op de (uiterst trieste) vuurpijl, had Onno geprobeerd een hele fles whiskey achterover te slaan. Hij kwam tot de helft. Toen probeerde de fles whiskey Onno achterover te slaan. De fles whiskey won. Ruben heeft hem zo goed als hitori de geholpen naar huis te komen. Ruben en Sahim namen t me niet erg in dank af dat ik niet meehielp, maar ik had er toen dus totaal geen zin in. Daarbij interesseerde het me totaal niet wat iedereen ervan vond.
Ruben, Nessa en Onno gingen met de taxi naar huis. Ik volgde met een andere taxi waar ik samen met Maiko inzat. Thuis aangekomen direct het bed in. Ik kon 2 uur slapen, want om 5 uur moest ik eruit om op tijd te zijn voor: TAIKO!
Sunday, January 14, 2007
Schaatsen
Ergens na kerstmis ben ik hier nog gaan schaatsen met Sahim, Claudia, Andy en Maiko. Ik had van een vriendin hier het adres gekregen van een schaatsbaan en daar wilde ik dus wel een keer naar toe. We hebben eerst afgesproken op Nagasaki Centraal, om Maiko te ontmoeten. Zij had ook wel zin om te schaatsen en ze was er eerder geweest.
Wij dus 20 min ofzo in de bus zitten om naar de andere kant van Nagasaki te worden gebracht. Onderweg vraag ik aan Maiko of ze een beetje kan schaatsen en wat voor schaatsen ze gebruikt. Naja, ze kon wel redelijk schaatsen zei ze, maar ze snapte niet wat ik bedoelde met wat voor schaatsen. Goed, ik was er toch wel van overtuigd dat ik de boodschap goed overbracht, maar toen ik de schaatsen van de schaatsbaan zag snapte ik waarom Maiko me niet begreep. Ze zei namelijk dat ze gewone schaatsen gebruikt. juist ja, gewone, ok. Maar bij die schaatsbaan hadden ze alleen maar dezelfde afgedragen schaatsen, een kruising tussen kunstrij-schaats en noren in. Hmm dacht ik, shit. De schaatsen waren niet echt fijn, maar het ijs was een ramp. Misschien ben ik te verwend als Nederlander en was t fout om een schaatsbaan te verwachten zoals we die in Nederland kennen...dus een ovaal met daarbinnen een recreatieve rechthoek. Maar hier was dus enkel een recreatief gedeelte en het ijs was superkut. Ik ben al niet zo'n ster in schaatsen maar als ik goed ijs heb dan ben ik niet slecht, maar dit was dus klote.
We hebben eerst een btje rondjes gereden en daarna tikkertje gespeeld, wat errug grappig was. Vooral Andy die op t ijs lag en naar benen aan t graaien was. Ok, ik lag ook geregeld op t ijs.
Na een uurtje of 2. en dan nog een half uurtje of 1. zijn we maar van t ijs gegaan want we waren behoorlijk moe. Goede timing want ze moesten toen net het ijs schoonmaken. Helaas kon je daar niet echt na-chillen met warme choco ofzo, zoals in Leiden. K bedoel, toch wel leuk altijd om te zitten en btje drinken + eten. Maar hier had je dus alleen maar een automaat met eten en drinken, en weinig gezellige zitplek. Er stond wel aangegeven dat er op de 4e verdieping een restaurant was, maar toen we op de 4e verdieping waren stond daar aangegeven dat er op de 3e een restaurant was. Hmmm vaag? Ja idd, want op de 3e verdieping stond dus dat je naar de 4e moest.. maar waar dan ook..er was geen restaurant. Iig, na het schaatsen nog ff een balletje getrapt, kon daar ook gewoon en toen naar huis.
volgende post over oud/nieuw en taiko.
Ciao
Wij dus 20 min ofzo in de bus zitten om naar de andere kant van Nagasaki te worden gebracht. Onderweg vraag ik aan Maiko of ze een beetje kan schaatsen en wat voor schaatsen ze gebruikt. Naja, ze kon wel redelijk schaatsen zei ze, maar ze snapte niet wat ik bedoelde met wat voor schaatsen. Goed, ik was er toch wel van overtuigd dat ik de boodschap goed overbracht, maar toen ik de schaatsen van de schaatsbaan zag snapte ik waarom Maiko me niet begreep. Ze zei namelijk dat ze gewone schaatsen gebruikt. juist ja, gewone, ok. Maar bij die schaatsbaan hadden ze alleen maar dezelfde afgedragen schaatsen, een kruising tussen kunstrij-schaats en noren in. Hmm dacht ik, shit. De schaatsen waren niet echt fijn, maar het ijs was een ramp. Misschien ben ik te verwend als Nederlander en was t fout om een schaatsbaan te verwachten zoals we die in Nederland kennen...dus een ovaal met daarbinnen een recreatieve rechthoek. Maar hier was dus enkel een recreatief gedeelte en het ijs was superkut. Ik ben al niet zo'n ster in schaatsen maar als ik goed ijs heb dan ben ik niet slecht, maar dit was dus klote.
We hebben eerst een btje rondjes gereden en daarna tikkertje gespeeld, wat errug grappig was. Vooral Andy die op t ijs lag en naar benen aan t graaien was. Ok, ik lag ook geregeld op t ijs.
Na een uurtje of 2. en dan nog een half uurtje of 1. zijn we maar van t ijs gegaan want we waren behoorlijk moe. Goede timing want ze moesten toen net het ijs schoonmaken. Helaas kon je daar niet echt na-chillen met warme choco ofzo, zoals in Leiden. K bedoel, toch wel leuk altijd om te zitten en btje drinken + eten. Maar hier had je dus alleen maar een automaat met eten en drinken, en weinig gezellige zitplek. Er stond wel aangegeven dat er op de 4e verdieping een restaurant was, maar toen we op de 4e verdieping waren stond daar aangegeven dat er op de 3e een restaurant was. Hmmm vaag? Ja idd, want op de 3e verdieping stond dus dat je naar de 4e moest.. maar waar dan ook..er was geen restaurant. Iig, na het schaatsen nog ff een balletje getrapt, kon daar ook gewoon en toen naar huis.
volgende post over oud/nieuw en taiko.
Ciao
Wednesday, January 10, 2007
Kerstmis
Kerstmis, ja alweer een tijdje geleden, maar hier werd t ook gevierd, alhoewel anders dan in Europa. Met kerstmis hadden we dus allemaal vrij. Ik herinner me nog dat Jennifer een keer had voorgesteld om met de kerstvakantie op wintersport te gaan met wat mensen..hmm dat ging dus niet helemaal door. Iedereen had zelf al plannen gemaakt en ach, je weet hoe zulke dingen gaan. Ik zelf had voorgenomen om door Kyuushuu te reizen, zo heet dit deel van Japan waar ik op zit. Maar ja, dat ging ook niet door. Ik heb van alles en nog wat gedaan, maar k had toen plotseling geen tijd meer voor een rondreisje. Mgoed, kerstmis dus.
Kerstavond waren we uitgenodigd om bij Biado / Sachi te komen eten/drinken. Claudia, Onno, Andy, Sahim en ik zijn er heen geweest. Sahim en ik hebben diezelfde dag nog geshopt voor cadeautjes voor Sachi, Yoriko, Momoko en Nonoka. Richard was ook met ons mee maar hij werd die dag ziek en is toen maar naar huis gegaan. Ik had voor Sachi een zwarte boxershort gekocht met in het wit allemaal figuurtjes die alle mogelijke standjes uitbeelden. Hehe. Voor Yoriko had ik een soort leren tasje gekocht. Momoko kreeg van mij een mok van Snoopy en Nonoka een pluche Panda hoofd. Die volgens mij een beetje te zwaar was omdat ze het meteen liet vallen toen ik t haar gaf. Hmm, dat of ze vond t niet leuk. Anyways, Yoriko had kei lekkere stoofpot gemaakt en daar heb ik dan ook meermaals wat van gegeten. Ik had die dag namelijk bijna niks gegeten dus dat ging er wel in. We waren niet de enigen bij Biado die avond, er waren ook nog wat Amerikanen die we al wel een paar keer hadden gezien. Zij hadden een paar Japanse vriendinnen meegenomen. Klinkt allemaal keigezel, maar na een uur had ik het al wel helemaal gezien. Claudia zat muziek te luisteren en met Sahim te kletsen. Andy was met de Japanse meiden bezig. Onno was bezig ehm Onno te zijn. En ik, naja, ik ben op een gegeven moment met wat 2 Amerikanen gaan praten, ook omdat ze aan de bar zaten en t dan makkelijker is om of met Sachi of met Yoriko te kletsen. Mgoed, zelfs dat vond ik niet zo boeiend meer die avond, ik wilde gewoon naar huis. Ah wat nog wel grappig was was het cadeau van Sahim aan Sachi. Ik was er dus bij toen hij zijn cadeau kochtc een Aziatische Playboy magazine. Naja, t was al leuk om Sahim dat ding te zien kopen hehe, hij wilde niet. Maar t was ook erg leuk om Sachi te zien bladeren in het eh blad. Dus. Tja, ik ben toen met wat anderen maar naar huis gegaan. Eerste kerstdag en Tweede kerstdag zijn een beetje uit mijn geheugen verwijderd geloof ik. Maar k zal wel hebben uitgeslapen, naar de stad zijn gegaan voor koffie en owja, savonds nog Jettie gesproken op internet. Toch?
Goed, nu ga k pitten. Dit was trouwens me eerste post die ik thuis heb gemaakt, met me eigen laptop. Wat? Nieuwe laptop? Ja, idd. Maar dat is een verhaal voor een andere keer. Voor nu, oogjes dicht en snaveltjes toe.. ok dit geld dus alleen voor de mensen op dit deel van de wereld. (zucht)
Ciao
Kerstavond waren we uitgenodigd om bij Biado / Sachi te komen eten/drinken. Claudia, Onno, Andy, Sahim en ik zijn er heen geweest. Sahim en ik hebben diezelfde dag nog geshopt voor cadeautjes voor Sachi, Yoriko, Momoko en Nonoka. Richard was ook met ons mee maar hij werd die dag ziek en is toen maar naar huis gegaan. Ik had voor Sachi een zwarte boxershort gekocht met in het wit allemaal figuurtjes die alle mogelijke standjes uitbeelden. Hehe. Voor Yoriko had ik een soort leren tasje gekocht. Momoko kreeg van mij een mok van Snoopy en Nonoka een pluche Panda hoofd. Die volgens mij een beetje te zwaar was omdat ze het meteen liet vallen toen ik t haar gaf. Hmm, dat of ze vond t niet leuk. Anyways, Yoriko had kei lekkere stoofpot gemaakt en daar heb ik dan ook meermaals wat van gegeten. Ik had die dag namelijk bijna niks gegeten dus dat ging er wel in. We waren niet de enigen bij Biado die avond, er waren ook nog wat Amerikanen die we al wel een paar keer hadden gezien. Zij hadden een paar Japanse vriendinnen meegenomen. Klinkt allemaal keigezel, maar na een uur had ik het al wel helemaal gezien. Claudia zat muziek te luisteren en met Sahim te kletsen. Andy was met de Japanse meiden bezig. Onno was bezig ehm Onno te zijn. En ik, naja, ik ben op een gegeven moment met wat 2 Amerikanen gaan praten, ook omdat ze aan de bar zaten en t dan makkelijker is om of met Sachi of met Yoriko te kletsen. Mgoed, zelfs dat vond ik niet zo boeiend meer die avond, ik wilde gewoon naar huis. Ah wat nog wel grappig was was het cadeau van Sahim aan Sachi. Ik was er dus bij toen hij zijn cadeau kochtc een Aziatische Playboy magazine. Naja, t was al leuk om Sahim dat ding te zien kopen hehe, hij wilde niet. Maar t was ook erg leuk om Sachi te zien bladeren in het eh blad. Dus. Tja, ik ben toen met wat anderen maar naar huis gegaan. Eerste kerstdag en Tweede kerstdag zijn een beetje uit mijn geheugen verwijderd geloof ik. Maar k zal wel hebben uitgeslapen, naar de stad zijn gegaan voor koffie en owja, savonds nog Jettie gesproken op internet. Toch?
Goed, nu ga k pitten. Dit was trouwens me eerste post die ik thuis heb gemaakt, met me eigen laptop. Wat? Nieuwe laptop? Ja, idd. Maar dat is een verhaal voor een andere keer. Voor nu, oogjes dicht en snaveltjes toe.. ok dit geld dus alleen voor de mensen op dit deel van de wereld. (zucht)
Ciao
Monday, January 08, 2007
Ellegarden
Goed, het is alweer 2007 maar ik moet nog wat posts plaatsen van 2006, heb tijdens de vakantie vrijwel geen internet gebruikt dus.
Deze post gaat over de Japanse band Ellegarden.
In de laatste week van college geloof ik, werd ik opgebeld door een Japanse vriend hier, hij vroeg of ik interesse had in een concert van Ellegarden - 3 dagen later. Hij had me al eens een cd gegeven van die band, k vond het wel aardige muziek, maar niet hoogstaand. Maar ja, live concertjes zijn altijd leuk dus, waarom niet. Ik was ook wel verrast dat hij nog een kaartje had weten te vinden, want de kaartjes voor dat concert waren al na 3 minuten uitverkocht, als ik de verhalen mag geloven. Maar Ken, die vriend dus, had nog iemand op het internet gevonden die een kaartje overhad en die we dus konden kopen. Nice.
Het concert was op een woensdag. Na college moest ik direct naar AMU Plaza om daar Ken te ontmoeten. Het was de bedoeling dat we nog wat zouden eten voor het concert, maar ons werd aangeraden om meteen naar de club / Livehouse te gaan ivm wachtrij etc. Het concert was gewoon in Nagasaki, wat wel opvallend was, aangezien die band snel erg populair lijkt te worden en Nagasaki niet direct een superpopulaire locatie is. Mgoed, een gegeven paard kijk je niet in de bek, of zo.
Bij de club aangekomen, naja, we kwamen ergens aan maar ik zag die club dus niet. Ik verwachtte iets als de Melkweg ofzo, of het LVC voor mijn part. Iets dat aangeeft, ja, hier spelen wel eens bands. Mja, blijkbaar stonden we allemaal te wachten om via een trapje naar een kelder te gaan. Buiten hebben we nog even wat te eten gehaald in de combini, geen correcte zin, ik weet t. We stonden dus buiten te wachten, en zijn ff de combini in gedoken voor lichtelijk ongezond voedsel. Daarna weer verder wachten tussen alle Japanse jongeren. In Nederland is t toch een btje lame als je een tshirt van de band aantrekt als je juist naar een concert van die band gaat? Hebben ze hier geen moeite mee hoor. Tshirts, bandjes, handdoeken van de bands hebben ze allemaal bij zich. Ja, handdoeken. Het zijn niet echt handdoeken, wel van dezelfde stof, maar in de vorm van een das. Handig voor zweet af te vegen, en dat heb je wel nodig.
We gingen naar binnen, naar beneden / onderen en moesten daar onze spullen afgeven. Hier ging het net zoals bij het concert van Asia Kung @ Marinmesse, Fukuoka. Je betaalt voor een plastic zak, daar dump je alles in, je knoopt m dicht en je geeft m af. Ze plakken er dan een sticker op en je krijgt een identiek kaartje. Je snapt t wel dus. Overigens mag je bij geen enkel live concert foto's of opnames maken. Of het bij een festival ook verboden is weet ik niet, lijkt me sterk, maar net als bij Asia Kung mocht ik hier ook geen foto's maken dus. Jammer.
Naja, binnen was t niet zo groot als de melkweg, k denk een kwart kleiner, mja Japanners zijn ook wat kleiner dus. Voor Ken was het de eerste keer dat ie bij een live concert was, dat kon ik dus echt niet geloven. Er waren 2 bands in het voorprogramma. De eerste band was Allister. Deze band tourt met Ellegarden. Ze komen uit Chicago en spelen eiglijk enkel en alleen covers. Maar, ze spelen ook covers van Japanse nummers. Ik heb dus voor t eerst een punk versie van Cherry gehoord, een erg mooi nummer van Spitz. Deze band staat bekend om z'n ballades. Erg lachen. De rest van het Japanse publiek vond t geweldig, net als ik. Was wel verbaasd toen ik zo'n Amerikaan Japans hoorde praten en zingen. Hij deed t erg goed. Na een paar nummers stopten ze telkens om slap te lullen, en zo zeiden ze plotseling: Hee, das apart een gaijin in het publiek! Naja, ik dacht dus dat ze mij bedoelden, maar ik had niet gezien dat er een buitenlands meisje ergens voor me stond... Maar ik zwaaide ook, en toen riepen ze ook nog van: Hee, nog een buitenlander. yayy, dat was ik dus. Allister was vet leuk om te horen.
De tweede band was Japans en eiglijk niet zo boeiend. T was een punk bandje, maar vond hun niet speciaal. Skip that.
Na wat drinken te hebben gehaald, en middels ellebogen werk ons naar het midden te hebben gesneakt kwam Ellegarden op t podium. Nou, volgens me trommelvlies was iedereen erg blij dat ze er waren. Me trommelvlies vroeg zich ook af waarom ik eiglijk zo hard aan t meeschreeuwen was... the heat of the moment denk ik.
Mgoed, Live is Ellegarden behoorlijk ok. Ondanks dat ik de muziek niet speciaal vind, het concert was erg leuk. Ik had wel medelijden met wat kleine Japanse meisjes die achterin stonden en dus geen flikker konden zien, terwijl ik door de massa naar voren werd geduwd. Jammer was dat ik niet veel kon verstaan van wat ze tussen de nummers door zeiden. Iedereen vond t erg grappig en ik stond daar van... oh, een grapje?
Na het concert was ik 2 kilo lichter. Fuck wat was t warm daar. Nog even een cdtje van Allister en wat buttons gekocht. Oja, en toen ik met wat lui van Allister kon kletsen heb ik nog even me cd laten signeren. Al met al een coole avond gehad.
Fin
Deze post gaat over de Japanse band Ellegarden.
In de laatste week van college geloof ik, werd ik opgebeld door een Japanse vriend hier, hij vroeg of ik interesse had in een concert van Ellegarden - 3 dagen later. Hij had me al eens een cd gegeven van die band, k vond het wel aardige muziek, maar niet hoogstaand. Maar ja, live concertjes zijn altijd leuk dus, waarom niet. Ik was ook wel verrast dat hij nog een kaartje had weten te vinden, want de kaartjes voor dat concert waren al na 3 minuten uitverkocht, als ik de verhalen mag geloven. Maar Ken, die vriend dus, had nog iemand op het internet gevonden die een kaartje overhad en die we dus konden kopen. Nice.
Het concert was op een woensdag. Na college moest ik direct naar AMU Plaza om daar Ken te ontmoeten. Het was de bedoeling dat we nog wat zouden eten voor het concert, maar ons werd aangeraden om meteen naar de club / Livehouse te gaan ivm wachtrij etc. Het concert was gewoon in Nagasaki, wat wel opvallend was, aangezien die band snel erg populair lijkt te worden en Nagasaki niet direct een superpopulaire locatie is. Mgoed, een gegeven paard kijk je niet in de bek, of zo.
Bij de club aangekomen, naja, we kwamen ergens aan maar ik zag die club dus niet. Ik verwachtte iets als de Melkweg ofzo, of het LVC voor mijn part. Iets dat aangeeft, ja, hier spelen wel eens bands. Mja, blijkbaar stonden we allemaal te wachten om via een trapje naar een kelder te gaan. Buiten hebben we nog even wat te eten gehaald in de combini, geen correcte zin, ik weet t. We stonden dus buiten te wachten, en zijn ff de combini in gedoken voor lichtelijk ongezond voedsel. Daarna weer verder wachten tussen alle Japanse jongeren. In Nederland is t toch een btje lame als je een tshirt van de band aantrekt als je juist naar een concert van die band gaat? Hebben ze hier geen moeite mee hoor. Tshirts, bandjes, handdoeken van de bands hebben ze allemaal bij zich. Ja, handdoeken. Het zijn niet echt handdoeken, wel van dezelfde stof, maar in de vorm van een das. Handig voor zweet af te vegen, en dat heb je wel nodig.
We gingen naar binnen, naar beneden / onderen en moesten daar onze spullen afgeven. Hier ging het net zoals bij het concert van Asia Kung @ Marinmesse, Fukuoka. Je betaalt voor een plastic zak, daar dump je alles in, je knoopt m dicht en je geeft m af. Ze plakken er dan een sticker op en je krijgt een identiek kaartje. Je snapt t wel dus. Overigens mag je bij geen enkel live concert foto's of opnames maken. Of het bij een festival ook verboden is weet ik niet, lijkt me sterk, maar net als bij Asia Kung mocht ik hier ook geen foto's maken dus. Jammer.
Naja, binnen was t niet zo groot als de melkweg, k denk een kwart kleiner, mja Japanners zijn ook wat kleiner dus. Voor Ken was het de eerste keer dat ie bij een live concert was, dat kon ik dus echt niet geloven. Er waren 2 bands in het voorprogramma. De eerste band was Allister. Deze band tourt met Ellegarden. Ze komen uit Chicago en spelen eiglijk enkel en alleen covers. Maar, ze spelen ook covers van Japanse nummers. Ik heb dus voor t eerst een punk versie van Cherry gehoord, een erg mooi nummer van Spitz. Deze band staat bekend om z'n ballades. Erg lachen. De rest van het Japanse publiek vond t geweldig, net als ik. Was wel verbaasd toen ik zo'n Amerikaan Japans hoorde praten en zingen. Hij deed t erg goed. Na een paar nummers stopten ze telkens om slap te lullen, en zo zeiden ze plotseling: Hee, das apart een gaijin in het publiek! Naja, ik dacht dus dat ze mij bedoelden, maar ik had niet gezien dat er een buitenlands meisje ergens voor me stond... Maar ik zwaaide ook, en toen riepen ze ook nog van: Hee, nog een buitenlander. yayy, dat was ik dus. Allister was vet leuk om te horen.
De tweede band was Japans en eiglijk niet zo boeiend. T was een punk bandje, maar vond hun niet speciaal. Skip that.
Na wat drinken te hebben gehaald, en middels ellebogen werk ons naar het midden te hebben gesneakt kwam Ellegarden op t podium. Nou, volgens me trommelvlies was iedereen erg blij dat ze er waren. Me trommelvlies vroeg zich ook af waarom ik eiglijk zo hard aan t meeschreeuwen was... the heat of the moment denk ik.
Mgoed, Live is Ellegarden behoorlijk ok. Ondanks dat ik de muziek niet speciaal vind, het concert was erg leuk. Ik had wel medelijden met wat kleine Japanse meisjes die achterin stonden en dus geen flikker konden zien, terwijl ik door de massa naar voren werd geduwd. Jammer was dat ik niet veel kon verstaan van wat ze tussen de nummers door zeiden. Iedereen vond t erg grappig en ik stond daar van... oh, een grapje?
Na het concert was ik 2 kilo lichter. Fuck wat was t warm daar. Nog even een cdtje van Allister en wat buttons gekocht. Oja, en toen ik met wat lui van Allister kon kletsen heb ik nog even me cd laten signeren. Al met al een coole avond gehad.
Fin
Monday, December 18, 2006
TAIKO
Ik stond op tijd op.
Ik had me goed tegen de kou gekleed.
Ik had geld bij me.
Ik stap in de tram.
09:40.
10:00 begint de les. Wordt krap.
Ik graai in me tas voor de route...
die.ik.thuis.heb.laten.liggen...!
Soms heb ik echt een hekel aan mezelf. Gelukkig komen die momenten niet vaak voor.
Ik herinnerde me nog bij welke tram halte ik eruit moest, maar welke bus... ja, geen id. Ik ging naar de bushalte en probeerde te ontcijferen welke bus naar de berg ging. Op zich had ik het wel kunnen vinden, maar k was te lui en heb maar een Japanner gevraagd welke bus ik moest nemen. Naja, hij dus zeggen enzo. Ik toen naar de bus toe en nog een keer vragen, of deze dus naar de top ging. Ik wist dat er een ander schema was ivm winter-programma ofzo. Maar ik dacht dat de bus tot ergens halverwege zou gaan, iig, dat herinnerde ik me ook nog van de kaart. Maar blijkbaar was dat niet zo. Hij bracht me 2 haltes verder. Fuck.
Ik dus maar lopen. Ik hoopte de ropeway te vinden, maar die ben ik dus voorbij gelopen. Ik, te koppig om om te keren, loop dus stug door om op eigen kracht die top te bereiken. Maar naarmate ik verder kom worden de weggetjes kleiner en smaller en veranderen in trappetjes tussen de huizen. Hmm denk ik, dit gaat niet helemaal goed. Oja, en t regende.
Ik kijk dus ineens naar rechts, zie ik zo'n ropeway wagonnetje naar boven gaan. Naja, fok ik, dan maar weer terug en dat ding zoeken. Ik dus naar beneden, zie ik iets wat op de ingang van dat ropeway station lijkt. Maar schijnbaar was het een tempel, of schrijn, of whatever. Ik dus..gvd, dan maar naar de weg om naar eoa bord te zoeken dat me naar die ropeway leid. Het is inmiddels 10:35. Ik weer bij de weg, zie ik links een bord met daarop ROPEWAY. Nou, ik volg dat bord dus... KOM IK MET EEN OMWEG WEER BIJ DIE TEMPEL UIT! Argh, ja, nu zie ik waar die fokking ropeway is. Naja, om 11:00 kon ik de berg op. In het wagonnetje, of hoe dat ding ook heet, zat ik alleen met een gast die notabene via een speaker ging uitleggen hoe hoog we zaten etc. Nadat ie klaar was zei ik zo van.. hmhmm sou desu ne. Vraagt ie dus of ik Japans kan etc. naja, ff kletsen dus.
Boven aangekomen, begint t te sneeuwen. Alsof t nog niet koud genoeg was. Mgoed, ik daar ff rondgekeken, mooi uitzicht, dat wel. Na een paar minuten zag ik de plek waar ik heen moest. Dat lag dus achter de berg, en dat betekende nog 15 min lopen.
Eindelijk, 1 uur en 15 minuten later, doe ik de deur open waarachter ik Taiko geluid hoor.
Ik zie dus een groep van 8 mensen, 3 taiko. Hoofdzakelijk vrouwen, van middelbare leeftijd. hmm, ppr. Er rent ook een klein jongetje rond. Owja, en een oma met paars haar. Maar die rent wat minder. duh. Naja, ik meteen een jikoshoukai doen, een introductie dus. Hierna kon ik meteen een stel houten meppers pakken en meedoen met basis oefeningen. Best wel lastig nog, want je mag niet zomaar op die dingen meppen. Je moet t natuurlijk weer op een bepaalde manier vastpakken, op een bepaalde manier slaan etc. En de stokken moet je als je ze boven je hoofd houdt, recht naar boven wijzen. Mgoed, na een uurtje slaan, waarbij ik echt kramp kreeg in me benen (ja, je moet je benen uit elkaar zetten en met rechte rug lichtjes gehurkt staan) hadden we pauze. We gingen in een kring op krukken zitten en iedereen bracht hun middag eten tevoorschijn. Naja, ik had niks mee, ik wist hier niks van dus. Maar toen heb ik van iedereen wat gekregen en heb ik nog lekker kunnen eten. Iedereen heeft zich toen nog voorgesteld, en we hebben wat gekletst. De pauze duurde wel 2 uur, ik kreeg t toen behoorlijk koud. Maar ze hebben me dus ook nog gevraagd of ik nieuwjaarsdag, naja, ochtend eiglijk, met hun mee wilde naar het strand om bij zonsopgang het nieuwe jaar in te luiden! Nou, hmm ff denken..NATUURLIJK!
Na de pauze gingen ze wat moeilijkers oefenen, het duurde even voordat ik dat onder de knie kreeg. Als je het zelf doet dan lukt t op een gegeven moment wel, maar ze gingen later ook meeslaan en dan was ik weer teveel op de anderen aan t letten en sloeg ik uit de maat. Maar aan t eind van de oefening kon ik toch wel op de maat meeslaan. Of mijn positie constant goed was is een tweede.
Ik werd thuisgebracht door een lid van de groep, wat wel een hele uitkomst was. T was echt wel leuk om te doen. Vooral als het lukt om mee te slaan met de groep, de bewegingen die je maakt, dus het juist vasthouden van de stokken enzo, als dat goed gaat, en het geluid, echt lachen.
Volgende keer dus aan t strand.
laters!
Ik had me goed tegen de kou gekleed.
Ik had geld bij me.
Ik stap in de tram.
09:40.
10:00 begint de les. Wordt krap.
Ik graai in me tas voor de route...
die.ik.thuis.heb.laten.liggen...!
Soms heb ik echt een hekel aan mezelf. Gelukkig komen die momenten niet vaak voor.
Ik herinnerde me nog bij welke tram halte ik eruit moest, maar welke bus... ja, geen id. Ik ging naar de bushalte en probeerde te ontcijferen welke bus naar de berg ging. Op zich had ik het wel kunnen vinden, maar k was te lui en heb maar een Japanner gevraagd welke bus ik moest nemen. Naja, hij dus zeggen enzo. Ik toen naar de bus toe en nog een keer vragen, of deze dus naar de top ging. Ik wist dat er een ander schema was ivm winter-programma ofzo. Maar ik dacht dat de bus tot ergens halverwege zou gaan, iig, dat herinnerde ik me ook nog van de kaart. Maar blijkbaar was dat niet zo. Hij bracht me 2 haltes verder. Fuck.
Ik dus maar lopen. Ik hoopte de ropeway te vinden, maar die ben ik dus voorbij gelopen. Ik, te koppig om om te keren, loop dus stug door om op eigen kracht die top te bereiken. Maar naarmate ik verder kom worden de weggetjes kleiner en smaller en veranderen in trappetjes tussen de huizen. Hmm denk ik, dit gaat niet helemaal goed. Oja, en t regende.
Ik kijk dus ineens naar rechts, zie ik zo'n ropeway wagonnetje naar boven gaan. Naja, fok ik, dan maar weer terug en dat ding zoeken. Ik dus naar beneden, zie ik iets wat op de ingang van dat ropeway station lijkt. Maar schijnbaar was het een tempel, of schrijn, of whatever. Ik dus..gvd, dan maar naar de weg om naar eoa bord te zoeken dat me naar die ropeway leid. Het is inmiddels 10:35. Ik weer bij de weg, zie ik links een bord met daarop ROPEWAY. Nou, ik volg dat bord dus... KOM IK MET EEN OMWEG WEER BIJ DIE TEMPEL UIT! Argh, ja, nu zie ik waar die fokking ropeway is. Naja, om 11:00 kon ik de berg op. In het wagonnetje, of hoe dat ding ook heet, zat ik alleen met een gast die notabene via een speaker ging uitleggen hoe hoog we zaten etc. Nadat ie klaar was zei ik zo van.. hmhmm sou desu ne. Vraagt ie dus of ik Japans kan etc. naja, ff kletsen dus.
Boven aangekomen, begint t te sneeuwen. Alsof t nog niet koud genoeg was. Mgoed, ik daar ff rondgekeken, mooi uitzicht, dat wel. Na een paar minuten zag ik de plek waar ik heen moest. Dat lag dus achter de berg, en dat betekende nog 15 min lopen.
Eindelijk, 1 uur en 15 minuten later, doe ik de deur open waarachter ik Taiko geluid hoor.
Ik zie dus een groep van 8 mensen, 3 taiko. Hoofdzakelijk vrouwen, van middelbare leeftijd. hmm, ppr. Er rent ook een klein jongetje rond. Owja, en een oma met paars haar. Maar die rent wat minder. duh. Naja, ik meteen een jikoshoukai doen, een introductie dus. Hierna kon ik meteen een stel houten meppers pakken en meedoen met basis oefeningen. Best wel lastig nog, want je mag niet zomaar op die dingen meppen. Je moet t natuurlijk weer op een bepaalde manier vastpakken, op een bepaalde manier slaan etc. En de stokken moet je als je ze boven je hoofd houdt, recht naar boven wijzen. Mgoed, na een uurtje slaan, waarbij ik echt kramp kreeg in me benen (ja, je moet je benen uit elkaar zetten en met rechte rug lichtjes gehurkt staan) hadden we pauze. We gingen in een kring op krukken zitten en iedereen bracht hun middag eten tevoorschijn. Naja, ik had niks mee, ik wist hier niks van dus. Maar toen heb ik van iedereen wat gekregen en heb ik nog lekker kunnen eten. Iedereen heeft zich toen nog voorgesteld, en we hebben wat gekletst. De pauze duurde wel 2 uur, ik kreeg t toen behoorlijk koud. Maar ze hebben me dus ook nog gevraagd of ik nieuwjaarsdag, naja, ochtend eiglijk, met hun mee wilde naar het strand om bij zonsopgang het nieuwe jaar in te luiden! Nou, hmm ff denken..NATUURLIJK!
Na de pauze gingen ze wat moeilijkers oefenen, het duurde even voordat ik dat onder de knie kreeg. Als je het zelf doet dan lukt t op een gegeven moment wel, maar ze gingen later ook meeslaan en dan was ik weer teveel op de anderen aan t letten en sloeg ik uit de maat. Maar aan t eind van de oefening kon ik toch wel op de maat meeslaan. Of mijn positie constant goed was is een tweede.
Ik werd thuisgebracht door een lid van de groep, wat wel een hele uitkomst was. T was echt wel leuk om te doen. Vooral als het lukt om mee te slaan met de groep, de bewegingen die je maakt, dus het juist vasthouden van de stokken enzo, als dat goed gaat, en het geluid, echt lachen.
Volgende keer dus aan t strand.
laters!
Lam-o zijn, Wakasai, Eragon, Body2Soul
De volgende dag was ik dus lam. Ik had eigenlijk een voetbal wedstrijd, maar t regende en ik had geen schone voetbalkleren. Dus ben ik maar gaan dansen.
Dansen???
jup, dansen.
Ik hoorde van Maarten en Andy dat om 14:00 de dansgroep Wakasai aanwezig zou zijn. Dit zijn een aantal Japanse studenten die bij verschillende Matsuri's in Nagasaki streetdance doen. En ze komen altijd buitenpprs recruteren. Wij dus. Naja, vorig jaar ofzo hebben ze dat ook gedaan en k geloof dat toen ook wat andere Nederlanders hebben meegedaan. Mij leek t ook wel leuk. Wel vermoeiend. Na t dansen moesten we nadenken over de naam van de groep. Vorig jaar hebben ze meegedaan onder de naam JUMP. Naja, to the point vind ik. Maar ze wilden best wel onder een nieuwe naam dansen dit jaar. Ruben die dus ook mee doet stelde meteen voor om het "Team Ruben" te noemen. Ja, har har, No Fokkin Way dus. Ander ppr wilde de groep "World" noemen. WTF, zijn we opeens Green Peace Activisten geworden of wat?! Echt, k had toen meteen zin om op te stappen. Mja, dan staat Andy dan ook weer alleen he.
Bioscoop
Na t dansen ben ik naar Richard gegaan om te kijken hoe laat de film "Eragon" in de bios draait.
Ik had afgesproken om met Yuugo, Richard en Sahim daar naar toe te gaan. We hebben eerst allemaal nog gegeten bij AMU plaza, voordat we naar de film gingen. Bij het eten heb ik een nieuw woord geleerd van Yuugo. "Kebai" dit slaat op meiden die teveel make-up op hebben. Want die zagen we weer bij t eten.
De film was wel lachen, maar niet hoogstaand. Maar dat had ik ook niet verwacht. Net iets te veel Narnia gehalte.
Binnenkort draait er een nieuwe Bleach film in de bioscoop en in afwachting daarvan kun je al wat Bleach shit kopen in de bios. En er zitten echt geinige dingetjes bij. Zei iemand, "Kon-sloffen". .
Body2Soul
Na de film zijn we naar Body2Soul gegaan, een club waar we de week ervoor een cool feest hadden. Dit keer zou er een Latin-feest zijn. Omdat we wat laat waren, was er wel veel Latin, maar weinig Feest. Helft van de mensen was blijkbaar al weg. Helft van de leuke mensen zeker.
Tazo was er ook weer, k had hem ervan op de hoogte gesteld. We waren op een gegeven moment samen de leeftijd aan t schatten van een Japanse. Het was een "Kebai" dus je moest goed kijken, anders denk je dat ze 22 is ofzo. Maar ik gokte op 27 en toen Tazo subtiel bij haar ging informeren en later nog een kusje kreeg o^^o , zei hij inderdaad dat ze 27 was. Maar Tazo, hoe oud ben jij eiglijk vroeg ik. Hijs dus 22.
Tazo was nog zo vriendelijk om ons (Ik, Richard, Sahim) naar huis te brengen met z'n auto. Want ik moest de volgende dag om 10u op de berg zijn voor Taiko, en hij moest om die tijd nog voetballen. Dus we zijn niet al te lang gebleven. Toen we naar z'n auto liepen zei hij dus dat dat meisje om een kusje vroeg. Dat was wel vreemd voor een Japanse meid, zo meldde hij. Naja, of t echt zo vreemd is voor meiden in t algemeen betwijfel ik, mja, who am i.
Toen we in de auto zaten zette hij muziek op, en k herkende het: l'Arc en Ciel. Het nummer, of beter gezegd, de nummers die hij had kende ik allemaal. Naja, iig bij naam dan, meezingen is te veel gevraagd. Lachen.
Tja, thuis aangekomen, slapen.
volgende dag: Taiko
Dansen???
jup, dansen.
Ik hoorde van Maarten en Andy dat om 14:00 de dansgroep Wakasai aanwezig zou zijn. Dit zijn een aantal Japanse studenten die bij verschillende Matsuri's in Nagasaki streetdance doen. En ze komen altijd buitenpprs recruteren. Wij dus. Naja, vorig jaar ofzo hebben ze dat ook gedaan en k geloof dat toen ook wat andere Nederlanders hebben meegedaan. Mij leek t ook wel leuk. Wel vermoeiend. Na t dansen moesten we nadenken over de naam van de groep. Vorig jaar hebben ze meegedaan onder de naam JUMP. Naja, to the point vind ik. Maar ze wilden best wel onder een nieuwe naam dansen dit jaar. Ruben die dus ook mee doet stelde meteen voor om het "Team Ruben" te noemen. Ja, har har, No Fokkin Way dus. Ander ppr wilde de groep "World" noemen. WTF, zijn we opeens Green Peace Activisten geworden of wat?! Echt, k had toen meteen zin om op te stappen. Mja, dan staat Andy dan ook weer alleen he.
Bioscoop
Na t dansen ben ik naar Richard gegaan om te kijken hoe laat de film "Eragon" in de bios draait.
Ik had afgesproken om met Yuugo, Richard en Sahim daar naar toe te gaan. We hebben eerst allemaal nog gegeten bij AMU plaza, voordat we naar de film gingen. Bij het eten heb ik een nieuw woord geleerd van Yuugo. "Kebai" dit slaat op meiden die teveel make-up op hebben. Want die zagen we weer bij t eten.
De film was wel lachen, maar niet hoogstaand. Maar dat had ik ook niet verwacht. Net iets te veel Narnia gehalte.
Binnenkort draait er een nieuwe Bleach film in de bioscoop en in afwachting daarvan kun je al wat Bleach shit kopen in de bios. En er zitten echt geinige dingetjes bij. Zei iemand, "Kon-sloffen". .
Body2Soul
Na de film zijn we naar Body2Soul gegaan, een club waar we de week ervoor een cool feest hadden. Dit keer zou er een Latin-feest zijn. Omdat we wat laat waren, was er wel veel Latin, maar weinig Feest. Helft van de mensen was blijkbaar al weg. Helft van de leuke mensen zeker.
Tazo was er ook weer, k had hem ervan op de hoogte gesteld. We waren op een gegeven moment samen de leeftijd aan t schatten van een Japanse. Het was een "Kebai" dus je moest goed kijken, anders denk je dat ze 22 is ofzo. Maar ik gokte op 27 en toen Tazo subtiel bij haar ging informeren en later nog een kusje kreeg o^^o , zei hij inderdaad dat ze 27 was. Maar Tazo, hoe oud ben jij eiglijk vroeg ik. Hijs dus 22.
Tazo was nog zo vriendelijk om ons (Ik, Richard, Sahim) naar huis te brengen met z'n auto. Want ik moest de volgende dag om 10u op de berg zijn voor Taiko, en hij moest om die tijd nog voetballen. Dus we zijn niet al te lang gebleven. Toen we naar z'n auto liepen zei hij dus dat dat meisje om een kusje vroeg. Dat was wel vreemd voor een Japanse meid, zo meldde hij. Naja, of t echt zo vreemd is voor meiden in t algemeen betwijfel ik, mja, who am i.
Toen we in de auto zaten zette hij muziek op, en k herkende het: l'Arc en Ciel. Het nummer, of beter gezegd, de nummers die hij had kende ik allemaal. Naja, iig bij naam dan, meezingen is te veel gevraagd. Lachen.
Tja, thuis aangekomen, slapen.
volgende dag: Taiko
Subscribe to:
Posts (Atom)
