Ik stond op tijd op.
Ik had me goed tegen de kou gekleed.
Ik had geld bij me.
Ik stap in de tram.
09:40.
10:00 begint de les. Wordt krap.
Ik graai in me tas voor de route...
die.ik.thuis.heb.laten.liggen...!
Soms heb ik echt een hekel aan mezelf. Gelukkig komen die momenten niet vaak voor.
Ik herinnerde me nog bij welke tram halte ik eruit moest, maar welke bus... ja, geen id. Ik ging naar de bushalte en probeerde te ontcijferen welke bus naar de berg ging. Op zich had ik het wel kunnen vinden, maar k was te lui en heb maar een Japanner gevraagd welke bus ik moest nemen. Naja, hij dus zeggen enzo. Ik toen naar de bus toe en nog een keer vragen, of deze dus naar de top ging. Ik wist dat er een ander schema was ivm winter-programma ofzo. Maar ik dacht dat de bus tot ergens halverwege zou gaan, iig, dat herinnerde ik me ook nog van de kaart. Maar blijkbaar was dat niet zo. Hij bracht me 2 haltes verder. Fuck.
Ik dus maar lopen. Ik hoopte de ropeway te vinden, maar die ben ik dus voorbij gelopen. Ik, te koppig om om te keren, loop dus stug door om op eigen kracht die top te bereiken. Maar naarmate ik verder kom worden de weggetjes kleiner en smaller en veranderen in trappetjes tussen de huizen. Hmm denk ik, dit gaat niet helemaal goed. Oja, en t regende.
Ik kijk dus ineens naar rechts, zie ik zo'n ropeway wagonnetje naar boven gaan. Naja, fok ik, dan maar weer terug en dat ding zoeken. Ik dus naar beneden, zie ik iets wat op de ingang van dat ropeway station lijkt. Maar schijnbaar was het een tempel, of schrijn, of whatever. Ik dus..gvd, dan maar naar de weg om naar eoa bord te zoeken dat me naar die ropeway leid. Het is inmiddels 10:35. Ik weer bij de weg, zie ik links een bord met daarop ROPEWAY. Nou, ik volg dat bord dus... KOM IK MET EEN OMWEG WEER BIJ DIE TEMPEL UIT! Argh, ja, nu zie ik waar die fokking ropeway is. Naja, om 11:00 kon ik de berg op. In het wagonnetje, of hoe dat ding ook heet, zat ik alleen met een gast die notabene via een speaker ging uitleggen hoe hoog we zaten etc. Nadat ie klaar was zei ik zo van.. hmhmm sou desu ne. Vraagt ie dus of ik Japans kan etc. naja, ff kletsen dus.
Boven aangekomen, begint t te sneeuwen. Alsof t nog niet koud genoeg was. Mgoed, ik daar ff rondgekeken, mooi uitzicht, dat wel. Na een paar minuten zag ik de plek waar ik heen moest. Dat lag dus achter de berg, en dat betekende nog 15 min lopen.
Eindelijk, 1 uur en 15 minuten later, doe ik de deur open waarachter ik Taiko geluid hoor.
Ik zie dus een groep van 8 mensen, 3 taiko. Hoofdzakelijk vrouwen, van middelbare leeftijd. hmm, ppr. Er rent ook een klein jongetje rond. Owja, en een oma met paars haar. Maar die rent wat minder. duh. Naja, ik meteen een jikoshoukai doen, een introductie dus. Hierna kon ik meteen een stel houten meppers pakken en meedoen met basis oefeningen. Best wel lastig nog, want je mag niet zomaar op die dingen meppen. Je moet t natuurlijk weer op een bepaalde manier vastpakken, op een bepaalde manier slaan etc. En de stokken moet je als je ze boven je hoofd houdt, recht naar boven wijzen. Mgoed, na een uurtje slaan, waarbij ik echt kramp kreeg in me benen (ja, je moet je benen uit elkaar zetten en met rechte rug lichtjes gehurkt staan) hadden we pauze. We gingen in een kring op krukken zitten en iedereen bracht hun middag eten tevoorschijn. Naja, ik had niks mee, ik wist hier niks van dus. Maar toen heb ik van iedereen wat gekregen en heb ik nog lekker kunnen eten. Iedereen heeft zich toen nog voorgesteld, en we hebben wat gekletst. De pauze duurde wel 2 uur, ik kreeg t toen behoorlijk koud. Maar ze hebben me dus ook nog gevraagd of ik nieuwjaarsdag, naja, ochtend eiglijk, met hun mee wilde naar het strand om bij zonsopgang het nieuwe jaar in te luiden! Nou, hmm ff denken..NATUURLIJK!
Na de pauze gingen ze wat moeilijkers oefenen, het duurde even voordat ik dat onder de knie kreeg. Als je het zelf doet dan lukt t op een gegeven moment wel, maar ze gingen later ook meeslaan en dan was ik weer teveel op de anderen aan t letten en sloeg ik uit de maat. Maar aan t eind van de oefening kon ik toch wel op de maat meeslaan. Of mijn positie constant goed was is een tweede.
Ik werd thuisgebracht door een lid van de groep, wat wel een hele uitkomst was. T was echt wel leuk om te doen. Vooral als het lukt om mee te slaan met de groep, de bewegingen die je maakt, dus het juist vasthouden van de stokken enzo, als dat goed gaat, en het geluid, echt lachen.
Volgende keer dus aan t strand.
laters!
Monday, December 18, 2006
Lam-o zijn, Wakasai, Eragon, Body2Soul
De volgende dag was ik dus lam. Ik had eigenlijk een voetbal wedstrijd, maar t regende en ik had geen schone voetbalkleren. Dus ben ik maar gaan dansen.
Dansen???
jup, dansen.
Ik hoorde van Maarten en Andy dat om 14:00 de dansgroep Wakasai aanwezig zou zijn. Dit zijn een aantal Japanse studenten die bij verschillende Matsuri's in Nagasaki streetdance doen. En ze komen altijd buitenpprs recruteren. Wij dus. Naja, vorig jaar ofzo hebben ze dat ook gedaan en k geloof dat toen ook wat andere Nederlanders hebben meegedaan. Mij leek t ook wel leuk. Wel vermoeiend. Na t dansen moesten we nadenken over de naam van de groep. Vorig jaar hebben ze meegedaan onder de naam JUMP. Naja, to the point vind ik. Maar ze wilden best wel onder een nieuwe naam dansen dit jaar. Ruben die dus ook mee doet stelde meteen voor om het "Team Ruben" te noemen. Ja, har har, No Fokkin Way dus. Ander ppr wilde de groep "World" noemen. WTF, zijn we opeens Green Peace Activisten geworden of wat?! Echt, k had toen meteen zin om op te stappen. Mja, dan staat Andy dan ook weer alleen he.
Bioscoop
Na t dansen ben ik naar Richard gegaan om te kijken hoe laat de film "Eragon" in de bios draait.
Ik had afgesproken om met Yuugo, Richard en Sahim daar naar toe te gaan. We hebben eerst allemaal nog gegeten bij AMU plaza, voordat we naar de film gingen. Bij het eten heb ik een nieuw woord geleerd van Yuugo. "Kebai" dit slaat op meiden die teveel make-up op hebben. Want die zagen we weer bij t eten.
De film was wel lachen, maar niet hoogstaand. Maar dat had ik ook niet verwacht. Net iets te veel Narnia gehalte.
Binnenkort draait er een nieuwe Bleach film in de bioscoop en in afwachting daarvan kun je al wat Bleach shit kopen in de bios. En er zitten echt geinige dingetjes bij. Zei iemand, "Kon-sloffen". .
Body2Soul
Na de film zijn we naar Body2Soul gegaan, een club waar we de week ervoor een cool feest hadden. Dit keer zou er een Latin-feest zijn. Omdat we wat laat waren, was er wel veel Latin, maar weinig Feest. Helft van de mensen was blijkbaar al weg. Helft van de leuke mensen zeker.
Tazo was er ook weer, k had hem ervan op de hoogte gesteld. We waren op een gegeven moment samen de leeftijd aan t schatten van een Japanse. Het was een "Kebai" dus je moest goed kijken, anders denk je dat ze 22 is ofzo. Maar ik gokte op 27 en toen Tazo subtiel bij haar ging informeren en later nog een kusje kreeg o^^o , zei hij inderdaad dat ze 27 was. Maar Tazo, hoe oud ben jij eiglijk vroeg ik. Hijs dus 22.
Tazo was nog zo vriendelijk om ons (Ik, Richard, Sahim) naar huis te brengen met z'n auto. Want ik moest de volgende dag om 10u op de berg zijn voor Taiko, en hij moest om die tijd nog voetballen. Dus we zijn niet al te lang gebleven. Toen we naar z'n auto liepen zei hij dus dat dat meisje om een kusje vroeg. Dat was wel vreemd voor een Japanse meid, zo meldde hij. Naja, of t echt zo vreemd is voor meiden in t algemeen betwijfel ik, mja, who am i.
Toen we in de auto zaten zette hij muziek op, en k herkende het: l'Arc en Ciel. Het nummer, of beter gezegd, de nummers die hij had kende ik allemaal. Naja, iig bij naam dan, meezingen is te veel gevraagd. Lachen.
Tja, thuis aangekomen, slapen.
volgende dag: Taiko
Dansen???
jup, dansen.
Ik hoorde van Maarten en Andy dat om 14:00 de dansgroep Wakasai aanwezig zou zijn. Dit zijn een aantal Japanse studenten die bij verschillende Matsuri's in Nagasaki streetdance doen. En ze komen altijd buitenpprs recruteren. Wij dus. Naja, vorig jaar ofzo hebben ze dat ook gedaan en k geloof dat toen ook wat andere Nederlanders hebben meegedaan. Mij leek t ook wel leuk. Wel vermoeiend. Na t dansen moesten we nadenken over de naam van de groep. Vorig jaar hebben ze meegedaan onder de naam JUMP. Naja, to the point vind ik. Maar ze wilden best wel onder een nieuwe naam dansen dit jaar. Ruben die dus ook mee doet stelde meteen voor om het "Team Ruben" te noemen. Ja, har har, No Fokkin Way dus. Ander ppr wilde de groep "World" noemen. WTF, zijn we opeens Green Peace Activisten geworden of wat?! Echt, k had toen meteen zin om op te stappen. Mja, dan staat Andy dan ook weer alleen he.
Bioscoop
Na t dansen ben ik naar Richard gegaan om te kijken hoe laat de film "Eragon" in de bios draait.
Ik had afgesproken om met Yuugo, Richard en Sahim daar naar toe te gaan. We hebben eerst allemaal nog gegeten bij AMU plaza, voordat we naar de film gingen. Bij het eten heb ik een nieuw woord geleerd van Yuugo. "Kebai" dit slaat op meiden die teveel make-up op hebben. Want die zagen we weer bij t eten.
De film was wel lachen, maar niet hoogstaand. Maar dat had ik ook niet verwacht. Net iets te veel Narnia gehalte.
Binnenkort draait er een nieuwe Bleach film in de bioscoop en in afwachting daarvan kun je al wat Bleach shit kopen in de bios. En er zitten echt geinige dingetjes bij. Zei iemand, "Kon-sloffen". .
Body2Soul
Na de film zijn we naar Body2Soul gegaan, een club waar we de week ervoor een cool feest hadden. Dit keer zou er een Latin-feest zijn. Omdat we wat laat waren, was er wel veel Latin, maar weinig Feest. Helft van de mensen was blijkbaar al weg. Helft van de leuke mensen zeker.
Tazo was er ook weer, k had hem ervan op de hoogte gesteld. We waren op een gegeven moment samen de leeftijd aan t schatten van een Japanse. Het was een "Kebai" dus je moest goed kijken, anders denk je dat ze 22 is ofzo. Maar ik gokte op 27 en toen Tazo subtiel bij haar ging informeren en later nog een kusje kreeg o^^o , zei hij inderdaad dat ze 27 was. Maar Tazo, hoe oud ben jij eiglijk vroeg ik. Hijs dus 22.
Tazo was nog zo vriendelijk om ons (Ik, Richard, Sahim) naar huis te brengen met z'n auto. Want ik moest de volgende dag om 10u op de berg zijn voor Taiko, en hij moest om die tijd nog voetballen. Dus we zijn niet al te lang gebleven. Toen we naar z'n auto liepen zei hij dus dat dat meisje om een kusje vroeg. Dat was wel vreemd voor een Japanse meid, zo meldde hij. Naja, of t echt zo vreemd is voor meiden in t algemeen betwijfel ik, mja, who am i.
Toen we in de auto zaten zette hij muziek op, en k herkende het: l'Arc en Ciel. Het nummer, of beter gezegd, de nummers die hij had kende ik allemaal. Naja, iig bij naam dan, meezingen is te veel gevraagd. Lachen.
Tja, thuis aangekomen, slapen.
volgende dag: Taiko
Yakiniku en Karaoke
haaa, ff binnenzitten, waar t warm is en me email checken. WAT? Server uit de lucht?! GVD pprs.
Naja, dan maar post typen.
Afgelopen vrijdag had ik een feestje met verschillende mensen: Japanners, Nederlanders en andere pprs. Weet niet precies waarvoor het was, of wie het heeft georganiseerd, maar k werd een tijdje terug ervoor uitgenodigd door Ken. Weet niet of ik die al eerder heb genoemd, maar das een gekke Japanner. Hmm, net zoiets als een witte sneeuw dus. Mgoed, Ken is wel redelijk cool, alleen waarom hij die avond een piloten muts op had met pluche bolletjes.... (haalt schouders op)
We gingen die avond dus yakiniku-en. Das net zoiets als bbq-en. Vlees op een grill gooien, errug lekker btw. Het was een tabehoudai en nomihoudai, dus net zoveel eten en drinken binnen 2,5 uur ofzo voor 3000 yen. En dat hebben we ook gedaan. o^^o!
We moesten eerst papiertjes grabbelen om onze zitplekken te bepalen, beetje kinderachtig misschien, maar k geef toe dat je zo wel club-vorming voorkomt. Ik zat naast Richard, samen aan de tafel met Ken, Kentaro en Aiko. We moesten allemaal met een kadootje komen, die moesten we dan weer via kaartjes aan andere mensen geven. Leuk, maar Richard moest zijn kado aan mij geven, en ja, ik had samen met hem de kadootjes gekocht dus weinig verrassing.
Mgoed, na wat te hebben gedronken en gegeten kwam er een volgende groep Japanse studenten binnen die niet ver van ons vandaan gingen zitten. Daar hebben we later nog wat lol mee gehad. De sfeer bij zoiets is echt wel grappig. Want t is zeker dat iemand bier gaat ad-ten. Nou, omdat je in een open ruimte zit kun je iedereen dus zien zitten, wat de communicatie makkelijk maakt. Dus als iemand gaat staan, om te ad-ten, dan ziet iedereen dat dus (wat de bedoeling is) met als resultaat dat iedereen, of IKI IKI IKI gaat roepen of NONDE NONDE NONDE. Iki = ad-ten, Nonde = drinkuh!! Dus toen bij die andere groep mensen gingen staan, gingen wij ook klappen en meeschreeuwen. En vice versa. Ik heb Ken en Richard verslagen met een pul bier! Ha, beat that. o^^o
Naja, we zagen ook nog dat die andere groep het hier alombekende "chotto, chotto chotto" nadeed. Dit hebben we voor t eerst geleerd bij Biado. Dat is een spreuk (vrij vertaald: ho, ho, wacht s ff) van eoa Japanse komiek. Naja, ik en Richard gaan ook staan en doen dat ook. Naja, ik tegen Richard: dude, kom mee. Gaan we naar die andere lui toe, en doen dus ook "Chotto, chotto chotto" Naja, daar maak je meteen vrienden mee hahahaha. Echt lol dus.
Natuurlijk was onze eigen groep ook kei lachen, maar daar herinner ik me niet meer veel van... nomihoudai he...veel bier gezopen.
Na het eten gingen we door naar de volgende verdieping, waar we karaoke hebben gezongen. Ik heb nog meegeschreeuwd met wat Japanse nummers, oa Reraito (AKG) en wat nummers van Ellegarden. Overigens ga ik aankomende woensdag met Ken naar een concert van Ellegarden. Lijkt me vet cool. Naja, karaoke is karaoke, was al wel weer snel same old.
Na karaoke ging bijna iedereen naar huis, veel mensen zijn daarvoor al weggegaan omdat om 23:00 de trams kappen. Pprs. Maar met de meeste Nederlanders gingen we naar een andere Izakaya. Daar heb ik dan nog 1 drankje gedronken en de rest van de avond eiglijk alleen maar met wat onbekende Japanners gepraat van een andere tafel. Ik werd daar gewoon aangesproken door een gast die een snowboard zaak runt ofzo.. naja, nog nooit gesnowboard mja. Later met wat andere lui van zijn tafel gekletst. Was wel lachen, denk ik.
Daarna naar huis.
Naja, dan maar post typen.
Afgelopen vrijdag had ik een feestje met verschillende mensen: Japanners, Nederlanders en andere pprs. Weet niet precies waarvoor het was, of wie het heeft georganiseerd, maar k werd een tijdje terug ervoor uitgenodigd door Ken. Weet niet of ik die al eerder heb genoemd, maar das een gekke Japanner. Hmm, net zoiets als een witte sneeuw dus. Mgoed, Ken is wel redelijk cool, alleen waarom hij die avond een piloten muts op had met pluche bolletjes.... (haalt schouders op)
We gingen die avond dus yakiniku-en. Das net zoiets als bbq-en. Vlees op een grill gooien, errug lekker btw. Het was een tabehoudai en nomihoudai, dus net zoveel eten en drinken binnen 2,5 uur ofzo voor 3000 yen. En dat hebben we ook gedaan. o^^o!
We moesten eerst papiertjes grabbelen om onze zitplekken te bepalen, beetje kinderachtig misschien, maar k geef toe dat je zo wel club-vorming voorkomt. Ik zat naast Richard, samen aan de tafel met Ken, Kentaro en Aiko. We moesten allemaal met een kadootje komen, die moesten we dan weer via kaartjes aan andere mensen geven. Leuk, maar Richard moest zijn kado aan mij geven, en ja, ik had samen met hem de kadootjes gekocht dus weinig verrassing.
Mgoed, na wat te hebben gedronken en gegeten kwam er een volgende groep Japanse studenten binnen die niet ver van ons vandaan gingen zitten. Daar hebben we later nog wat lol mee gehad. De sfeer bij zoiets is echt wel grappig. Want t is zeker dat iemand bier gaat ad-ten. Nou, omdat je in een open ruimte zit kun je iedereen dus zien zitten, wat de communicatie makkelijk maakt. Dus als iemand gaat staan, om te ad-ten, dan ziet iedereen dat dus (wat de bedoeling is) met als resultaat dat iedereen, of IKI IKI IKI gaat roepen of NONDE NONDE NONDE. Iki = ad-ten, Nonde = drinkuh!! Dus toen bij die andere groep mensen gingen staan, gingen wij ook klappen en meeschreeuwen. En vice versa. Ik heb Ken en Richard verslagen met een pul bier! Ha, beat that. o^^o
Naja, we zagen ook nog dat die andere groep het hier alombekende "chotto, chotto chotto" nadeed. Dit hebben we voor t eerst geleerd bij Biado. Dat is een spreuk (vrij vertaald: ho, ho, wacht s ff) van eoa Japanse komiek. Naja, ik en Richard gaan ook staan en doen dat ook. Naja, ik tegen Richard: dude, kom mee. Gaan we naar die andere lui toe, en doen dus ook "Chotto, chotto chotto" Naja, daar maak je meteen vrienden mee hahahaha. Echt lol dus.
Natuurlijk was onze eigen groep ook kei lachen, maar daar herinner ik me niet meer veel van... nomihoudai he...veel bier gezopen.
Na het eten gingen we door naar de volgende verdieping, waar we karaoke hebben gezongen. Ik heb nog meegeschreeuwd met wat Japanse nummers, oa Reraito (AKG) en wat nummers van Ellegarden. Overigens ga ik aankomende woensdag met Ken naar een concert van Ellegarden. Lijkt me vet cool. Naja, karaoke is karaoke, was al wel weer snel same old.
Na karaoke ging bijna iedereen naar huis, veel mensen zijn daarvoor al weggegaan omdat om 23:00 de trams kappen. Pprs. Maar met de meeste Nederlanders gingen we naar een andere Izakaya. Daar heb ik dan nog 1 drankje gedronken en de rest van de avond eiglijk alleen maar met wat onbekende Japanners gepraat van een andere tafel. Ik werd daar gewoon aangesproken door een gast die een snowboard zaak runt ofzo.. naja, nog nooit gesnowboard mja. Later met wat andere lui van zijn tafel gekletst. Was wel lachen, denk ik.
Daarna naar huis.
Thursday, December 14, 2006
M&M + Taiko
Nee, geen post over kleine lekkere snoepjes, maar dit keer over het restaurant Milan en over onze nieuwe Masa. Later iets over Taiko.
Eergisteren ben ik met Jenn, Clau, Sahim, Richard, Mariko en Maarten naar het indiase restaurant Milan geweest. Daar wilden we eens flinke hete curry gaan eten. Als je daar dus wat besteld dan kun je de scherpte van het gerecht bepalen. De schaal gaat van 1-10. Ik en Jenn geloof ik hadden als enigste 7 besteld. Dit was behoorlijk pittig en zo werd me verteld, mijn gezicht kleurde bij de muur.. yes spank you very much.
Na t eten zagen we Linsey en Silent Bob nog. Waar ik niet door verrast was aangezien ik diezelfde dag nog koffie heb gedronken met Lindsey. Mgoed, we stonden allemaal voor de bioscoop en zijn toen ehm ja niet naar de bios gegaan.. Want de enigste film die we nog konden zien was James Bond, en daar moesten we dan een uur voor wachten. Naja, toen zijn we maar richting huis gegaan. Maaar nog niet naaaar huis. Ik zei RICHTING he. Opletten mensen. Ik ben toen met Richard naar Sahim`s Pad gegaan en hebben daar een film van One Piece gekeken. Was gezel, Was ook moe en ben toen direct erna wel naar huis gegaan.
Woensdag
Deze dag had ik een afspraak met Masakazu. Das een Japanse highschool jongen, die ook engels les volgt. En k zweer je, volgens mij kent die echt elke buitenlander in Nagasaki. Naja, toen ik hem voor t eerst ontmoette, samen met Jenn en Clau, zei ie dat ie een Koreaan was. Naja, t is wel een klein leugenaartje dus. Maar t was erg gezel. Hij had nog een andere vriend uitgenodigd en we hebben ff bij AMU Plaza gezeten en gekletst alvorens naaaaaaar de arcade te gaan voor purikura. Ja, fotootjes maken dus. Eigenlijk is dat meer iets voor stelletjes of meiden, mja, wat die kunnen, kunnen wij ook, en beter natuurlijk. Daarna nog ff die vriend verslagen met autoracen en dat was t weer voor die dag.
Donderdag
Vandaag dus. Vandaag heb ik keilang in de bieb gezeten om mijn happyou voor te bereiden en om deze fokking posts te schrijven. Naja, heb nu toch niet veel beters te doen dus. Dadelijk naar Sahim om Miami Vice te kijken en t is dat ie me heeft gevraagd want ik denk echt dat dat een godsgruwelijk onzinnige film wordt. Mja, sekkaku desu kara, mi ni kimasu yo ne.
Mijn happyou voor morgen gaat overigens over....Taiko.
Taiko
Nou, ik heb dus in Nederland al eens een Taiko of Wadaiko (zelfde betekenis) voorstelling gezien, wat ik erg vet vond. Taiko is een Japanse drum. Wadaiko geeft aan dat het Japans is.. de "Wa" in Wadaiko staat namelijk voor Japan. Anyways, toen ik dus in Japan aankwam heb ik zo`n arcade spel ontdekt, een Taiko spel. Dat is echt zo lachen vind ik. Je moet dus op de maat van kei leuke muziek, op drums slaan. Dit kun je alleen doen, maar ook tegen iemand.
Mgoed, ik wilde dat dus ook hier oefenen, niet in de arcade hallen, maar voor eggie dus. Maar dat bleek dus een beetje moeilijk te zijn. Ik had geen geluk in het vinden van een Taiko groep hier in Nagasaki...tot voor kort. Vorige week dinsdag, tijdens de les van Nagai Sensei, werd ons een video getoond. We krijgen altijd een video te zien bij Nagai`s les, over een Japans onderwerp, waar we dan weer vragen over krijgen etc. Mgoed, het onderwerp was dus dit keer Taiko! Daarbij kwam nog, dat Nagai Sensei zei dat ze een groep kent in Nagasaki. (nu moet je mij voorstellen als een klein kindje dat aan de rok van Nagai Sensei zit te trekken, grote blauwe ogen enzo.) of als die kat, Puss in Boots van Shrek 2 die dan met die hoed zit en naja te veel beeldspraak nu. Goed, ik dus vragen naar die Taiko groep. Nu, een week later heeft ze me informatie gegeven over de Taiko groep. ik blij. Ze vertelde me dat ik zondag-ochtend om 10 uur op de top van InasaYama (grootste berg van Nagasaki) moet zijn voor die les. IK NIET BLIJ! pff, naja, k moet maar vrienden worden met iemand die daar een auto heeft zei ze. DUH!
Maar k vind t wel cool dat ik nu eindelijk daar naar toe kan en kijken hoe t is. Vertel er later meer over!
Ciao
Eergisteren ben ik met Jenn, Clau, Sahim, Richard, Mariko en Maarten naar het indiase restaurant Milan geweest. Daar wilden we eens flinke hete curry gaan eten. Als je daar dus wat besteld dan kun je de scherpte van het gerecht bepalen. De schaal gaat van 1-10. Ik en Jenn geloof ik hadden als enigste 7 besteld. Dit was behoorlijk pittig en zo werd me verteld, mijn gezicht kleurde bij de muur.. yes spank you very much.
Na t eten zagen we Linsey en Silent Bob nog. Waar ik niet door verrast was aangezien ik diezelfde dag nog koffie heb gedronken met Lindsey. Mgoed, we stonden allemaal voor de bioscoop en zijn toen ehm ja niet naar de bios gegaan.. Want de enigste film die we nog konden zien was James Bond, en daar moesten we dan een uur voor wachten. Naja, toen zijn we maar richting huis gegaan. Maaar nog niet naaaar huis. Ik zei RICHTING he. Opletten mensen. Ik ben toen met Richard naar Sahim`s Pad gegaan en hebben daar een film van One Piece gekeken. Was gezel, Was ook moe en ben toen direct erna wel naar huis gegaan.
Woensdag
Deze dag had ik een afspraak met Masakazu. Das een Japanse highschool jongen, die ook engels les volgt. En k zweer je, volgens mij kent die echt elke buitenlander in Nagasaki. Naja, toen ik hem voor t eerst ontmoette, samen met Jenn en Clau, zei ie dat ie een Koreaan was. Naja, t is wel een klein leugenaartje dus. Maar t was erg gezel. Hij had nog een andere vriend uitgenodigd en we hebben ff bij AMU Plaza gezeten en gekletst alvorens naaaaaaar de arcade te gaan voor purikura. Ja, fotootjes maken dus. Eigenlijk is dat meer iets voor stelletjes of meiden, mja, wat die kunnen, kunnen wij ook, en beter natuurlijk. Daarna nog ff die vriend verslagen met autoracen en dat was t weer voor die dag.
Donderdag
Vandaag dus. Vandaag heb ik keilang in de bieb gezeten om mijn happyou voor te bereiden en om deze fokking posts te schrijven. Naja, heb nu toch niet veel beters te doen dus. Dadelijk naar Sahim om Miami Vice te kijken en t is dat ie me heeft gevraagd want ik denk echt dat dat een godsgruwelijk onzinnige film wordt. Mja, sekkaku desu kara, mi ni kimasu yo ne.
Mijn happyou voor morgen gaat overigens over....Taiko.
Taiko
Nou, ik heb dus in Nederland al eens een Taiko of Wadaiko (zelfde betekenis) voorstelling gezien, wat ik erg vet vond. Taiko is een Japanse drum. Wadaiko geeft aan dat het Japans is.. de "Wa" in Wadaiko staat namelijk voor Japan. Anyways, toen ik dus in Japan aankwam heb ik zo`n arcade spel ontdekt, een Taiko spel. Dat is echt zo lachen vind ik. Je moet dus op de maat van kei leuke muziek, op drums slaan. Dit kun je alleen doen, maar ook tegen iemand.
Mgoed, ik wilde dat dus ook hier oefenen, niet in de arcade hallen, maar voor eggie dus. Maar dat bleek dus een beetje moeilijk te zijn. Ik had geen geluk in het vinden van een Taiko groep hier in Nagasaki...tot voor kort. Vorige week dinsdag, tijdens de les van Nagai Sensei, werd ons een video getoond. We krijgen altijd een video te zien bij Nagai`s les, over een Japans onderwerp, waar we dan weer vragen over krijgen etc. Mgoed, het onderwerp was dus dit keer Taiko! Daarbij kwam nog, dat Nagai Sensei zei dat ze een groep kent in Nagasaki. (nu moet je mij voorstellen als een klein kindje dat aan de rok van Nagai Sensei zit te trekken, grote blauwe ogen enzo.) of als die kat, Puss in Boots van Shrek 2 die dan met die hoed zit en naja te veel beeldspraak nu. Goed, ik dus vragen naar die Taiko groep. Nu, een week later heeft ze me informatie gegeven over de Taiko groep. ik blij. Ze vertelde me dat ik zondag-ochtend om 10 uur op de top van InasaYama (grootste berg van Nagasaki) moet zijn voor die les. IK NIET BLIJ! pff, naja, k moet maar vrienden worden met iemand die daar een auto heeft zei ze. DUH!
Maar k vind t wel cool dat ik nu eindelijk daar naar toe kan en kijken hoe t is. Vertel er later meer over!
Ciao
Voetbal en Body2Soul
Zaterdag, Voetbaldag.
De volgende dag moest ik voetballen. Sahim en Richard hebben me overtuigd om eens mee te doen. We moesten tegen een ALT-team. Dat is zoiets van ehm, Assistant Language Teacher. Grotendeels Amerikanen en Britten geloof ik. Iig engels talig. Was lachen, we hebben gewonnen, of course. Maar Rob, een ALT die we al eens op de Umegasaki Chuugakkou hebben ontmoet, en waar we nog contact mee hebben, speelde dus ook mee. Die had ons dus nog uitgenodigd voor een feest die avond. Na t voetballen had ik wel me knie openliggen wat natuurlijk a-relaxed is. Ze hebben hier gewoon geen grasveld, maar spelen op zand. Beetje ppr dat wel.
Zaterdagavond
Die avond zijn we eerst met een paar mensen (Sahim, Silent Bob, Emo-girl en Claudia) naar het appartement van Lindsey gegaan. Das een Amerikaanse die ik een heeeele tijd geleden bij Crazy horse, een bar heb ontmoet. Naja, daar haar huisgenote leren kennen en daar een kaart/drinkspel gespeeld wat erg lachen was. Je moest dus steeds opdrachten uitvoeren. Zoals, je mag niet schelden deze ronde, of je moet juist wel schelden, je moet elke zin eindigen met champ of sport, je moet alles zingen in plaats van zeggen etc etc etc. Als je dat niet doet, dan moet je dus drinken.
Later die avond zijn we naar een club gegaan, waar we dus voor uitgenodigd waren. Die club heette Body2Soul. We zijn Ruben nog tegen gekomen in de tram, die was er ook onderweg naar eerdergenoemde club, en we hebben Shira opgepikt, aardig meisje, maar vaak onnodig vrolijk en actief. Ik werd toen ineens opgebeld door Lindsey die vroeg waarom we nog niet bij de tramhalte waren, waar we dus hadden afgesproken. Ja, we waren wat later omdat ik nog moest pinnen en we Shira moesten oppikken. Mja, de club was daar vlakbij dus k had zoiets van chill weet je, we komen wat later, niet gaan zeuren.
Eenmaal aangekomen bij de club was t wel dikke pret. Tazo, de tutor van Mariko, had ik ook nog gemaild over het feest en die was er ook dus. Tazo is wel lachen dus. Naja, wat gebeurde er zoal op die avond..Lindsey en Silent Bob konden t errug goed met elkaar vinden, ja, Silent Bob wilde eerst niet mee, maar k zei tegen m dat ie mee moest en dat t vast leuk ging worden. Damn, i rule. Verder, Ruben die Shira maar niet los wilde laten, of andersom, geen id eigenlijk. Ze kan btw echt niet dansen. Sahim die Claudia wel aardig vond. Jenn die los ging op brit-pop en malibu-cola. (nice!) En Tazo en ik die onze ogen uitkeken op een Japans meisje met cup D. Naja, dat komt hier gewoon niet voor eigenlijk. We keken enkel vanuit uiterst professionele en wetenschappelijk redenen dus. Verder moest ik hem uitleggen waar ik het woord oppai-seijin vandaan heb, wat ik dus zei na het uiterst professioneel aanschouwen van eerder genoemde jongedame. Anyways, nog gekletst met een vriend van Tazo, wat lui van het voetballen en toen ik op de bank ging zitten om eens rustig een mailtje te lezen en te typen kwam er een meisje naast me zitten met wie ik eerder ehm 4 woorden had gewisseld. Die moest me uitleggen dat ze naar huis ging etc, ik benadruk het feit dat ik niet om die gegevens had gevraagd. Ze was wel behoorlijk aangeschoten geloof ik. Toen ze zei dat ze wegging, ging ze zitten. Hmm, right. Naja, ik dus van blabla, leuke tent hier he. Reactie: "ok". ik zei toen: kom je hier vaker? Reactie: "ok". Ja, toen dacht ik dus van, ok, opzouten jij. Ik heb daarna nog met een andere Japanner en een Japanse gepraat wat wel goed ging. Ondanks dat het daar erg luid was kon ik hun verstaan, begrijpen en omgekeerd. Dus ehm Yayy!
Toen t einde naderde (van de avond, niet van de wereld duh), gingen er nog een aantal mensen naar karaoke, maar daar had ik dus echt geen zin meer in. Ik ben met Jenn, Sahim, Clau naar huis gegaan en dat was t voor die avond.
De volgende dag moest ik voetballen. Sahim en Richard hebben me overtuigd om eens mee te doen. We moesten tegen een ALT-team. Dat is zoiets van ehm, Assistant Language Teacher. Grotendeels Amerikanen en Britten geloof ik. Iig engels talig. Was lachen, we hebben gewonnen, of course. Maar Rob, een ALT die we al eens op de Umegasaki Chuugakkou hebben ontmoet, en waar we nog contact mee hebben, speelde dus ook mee. Die had ons dus nog uitgenodigd voor een feest die avond. Na t voetballen had ik wel me knie openliggen wat natuurlijk a-relaxed is. Ze hebben hier gewoon geen grasveld, maar spelen op zand. Beetje ppr dat wel.
Zaterdagavond
Die avond zijn we eerst met een paar mensen (Sahim, Silent Bob, Emo-girl en Claudia) naar het appartement van Lindsey gegaan. Das een Amerikaanse die ik een heeeele tijd geleden bij Crazy horse, een bar heb ontmoet. Naja, daar haar huisgenote leren kennen en daar een kaart/drinkspel gespeeld wat erg lachen was. Je moest dus steeds opdrachten uitvoeren. Zoals, je mag niet schelden deze ronde, of je moet juist wel schelden, je moet elke zin eindigen met champ of sport, je moet alles zingen in plaats van zeggen etc etc etc. Als je dat niet doet, dan moet je dus drinken.
Later die avond zijn we naar een club gegaan, waar we dus voor uitgenodigd waren. Die club heette Body2Soul. We zijn Ruben nog tegen gekomen in de tram, die was er ook onderweg naar eerdergenoemde club, en we hebben Shira opgepikt, aardig meisje, maar vaak onnodig vrolijk en actief. Ik werd toen ineens opgebeld door Lindsey die vroeg waarom we nog niet bij de tramhalte waren, waar we dus hadden afgesproken. Ja, we waren wat later omdat ik nog moest pinnen en we Shira moesten oppikken. Mja, de club was daar vlakbij dus k had zoiets van chill weet je, we komen wat later, niet gaan zeuren.
Eenmaal aangekomen bij de club was t wel dikke pret. Tazo, de tutor van Mariko, had ik ook nog gemaild over het feest en die was er ook dus. Tazo is wel lachen dus. Naja, wat gebeurde er zoal op die avond..Lindsey en Silent Bob konden t errug goed met elkaar vinden, ja, Silent Bob wilde eerst niet mee, maar k zei tegen m dat ie mee moest en dat t vast leuk ging worden. Damn, i rule. Verder, Ruben die Shira maar niet los wilde laten, of andersom, geen id eigenlijk. Ze kan btw echt niet dansen. Sahim die Claudia wel aardig vond. Jenn die los ging op brit-pop en malibu-cola. (nice!) En Tazo en ik die onze ogen uitkeken op een Japans meisje met cup D. Naja, dat komt hier gewoon niet voor eigenlijk. We keken enkel vanuit uiterst professionele en wetenschappelijk redenen dus. Verder moest ik hem uitleggen waar ik het woord oppai-seijin vandaan heb, wat ik dus zei na het uiterst professioneel aanschouwen van eerder genoemde jongedame. Anyways, nog gekletst met een vriend van Tazo, wat lui van het voetballen en toen ik op de bank ging zitten om eens rustig een mailtje te lezen en te typen kwam er een meisje naast me zitten met wie ik eerder ehm 4 woorden had gewisseld. Die moest me uitleggen dat ze naar huis ging etc, ik benadruk het feit dat ik niet om die gegevens had gevraagd. Ze was wel behoorlijk aangeschoten geloof ik. Toen ze zei dat ze wegging, ging ze zitten. Hmm, right. Naja, ik dus van blabla, leuke tent hier he. Reactie: "ok". ik zei toen: kom je hier vaker? Reactie: "ok". Ja, toen dacht ik dus van, ok, opzouten jij. Ik heb daarna nog met een andere Japanner en een Japanse gepraat wat wel goed ging. Ondanks dat het daar erg luid was kon ik hun verstaan, begrijpen en omgekeerd. Dus ehm Yayy!
Toen t einde naderde (van de avond, niet van de wereld duh), gingen er nog een aantal mensen naar karaoke, maar daar had ik dus echt geen zin meer in. Ik ben met Jenn, Sahim, Clau naar huis gegaan en dat was t voor die avond.
Wednesday, December 13, 2006
Lord of the Ring`s Cosplay
goed, deze post gaat dus niet over LotR Cosplay he. Iedereen die dacht, vet Cosplay, JAMMER DAN. Mja, als je dat leest dan ga je de rest ook lezen he. Ja, zoiets heet de aandacht vangen van mensen, kan ook voorkomen onder het kopje "liegen" btw.
Pff, wat heb ik de afgelopen tijd allemaal gedaan. Best wel veel dingen geloof ik, maar allemaal niet zo bijzonder interessant. Heb niet echt het verlangen gehad om die dingen meteen op t net te zetten iig, dus. Mja, omdat er mensen zijn die om updates verlangen die ik natuurlijk niet bij (Jettie`s) naam ga noemen, heb ik mezelf maar weer naar de bibliotheek gesleept.
Tja, vorig weekend hadden we een soort sluitingsfeest van het jaar ofzo. Alle buitenlandse studenten, leraren, japanners etc waren uitgenodigd. Veel lekkers gegeten, gratis hehe, blijkbaar ben ik toch een Nederlander he. Mgoed, speech hier en daar, niet gevolgd omdat ik bier aan t drinken was. Optreden van zus en zo, wat ik niet heb gevolgd omdat ik bier aan t drinken was, en dat gratis eten aan t oppeuzelen was. Tja, toen k vol zat en er niet zoveel bier meer te vinden was heb ik mijn aandacht dan toch maar naar het podium gericht. Toen mijn blik zich richting podium begaf zag ik aldaar: de koreanen die een ja, koreaans lied ten gehore brachten; een chinese dude die heel erg veel (dramatische) lol had met een waaier.. hij ging er achteraan rennen enzo..wat ik dus echt niet snap, k bedoel..hij had m notabene in z`n chinese handje. Verder.. btje lame-o optreden van allerlei verschillende buitenpprs (buitenlanders), ze gingen btje raar dansen no desu. Dus ja, k dacht echt van.. vergeet dat bier, k heb iets sterkers nodig. Naja, heb nog wel leuk gekletst met wat mensen, oa een leraar van ons. Heb Claudia weten te overtuigen om een interessant filmpje te maken van een kort broekje. Naja, technisch gezien heb ik haar camera gepakt en anyways, als je fight club hebt gezien, en dan bedoel ik de scene op t eind (of zit ie ook in t begin??). Dan wordt daar zo`n film getoond en plotseling zie je heeeeel wat anders. Naja, zoiets dus, maar dan minder schokkend. :P
Na dat feest hebben we nog Lord of the Rings 3 gekeken bij een nieuwe vriend van ons, Sahim. Hij zit bij de voetbal club waar Richard ook wel eens bij voetbalt, internationale groep, en via Richard hebben we hem dus leren kennen. En ja, ik ga nu ook maar weer voetballen denk ik. Heb t inmiddels alweer een weekendje gedaan en dat was toch wel weer lachen. Maar daarover dadelijk meer. We hebben dus film gekeken, extended edition, errug leuk weer. En Frodo is nog altijd een klein watje. Sam rules big time.
Nou, k zal ff een andere post maken, anders wordt t een kei lang verhaal.
Moet nog wat zeggen over Voetbal, Body2Soul avond, Masa (niet onze Masa) en de curry avond.
Hmm, maar die post maak ik morgen wel, moet nu nog wat voorbereiden.
Later!
Pff, wat heb ik de afgelopen tijd allemaal gedaan. Best wel veel dingen geloof ik, maar allemaal niet zo bijzonder interessant. Heb niet echt het verlangen gehad om die dingen meteen op t net te zetten iig, dus. Mja, omdat er mensen zijn die om updates verlangen die ik natuurlijk niet bij (Jettie`s) naam ga noemen, heb ik mezelf maar weer naar de bibliotheek gesleept.
Tja, vorig weekend hadden we een soort sluitingsfeest van het jaar ofzo. Alle buitenlandse studenten, leraren, japanners etc waren uitgenodigd. Veel lekkers gegeten, gratis hehe, blijkbaar ben ik toch een Nederlander he. Mgoed, speech hier en daar, niet gevolgd omdat ik bier aan t drinken was. Optreden van zus en zo, wat ik niet heb gevolgd omdat ik bier aan t drinken was, en dat gratis eten aan t oppeuzelen was. Tja, toen k vol zat en er niet zoveel bier meer te vinden was heb ik mijn aandacht dan toch maar naar het podium gericht. Toen mijn blik zich richting podium begaf zag ik aldaar: de koreanen die een ja, koreaans lied ten gehore brachten; een chinese dude die heel erg veel (dramatische) lol had met een waaier.. hij ging er achteraan rennen enzo..wat ik dus echt niet snap, k bedoel..hij had m notabene in z`n chinese handje. Verder.. btje lame-o optreden van allerlei verschillende buitenpprs (buitenlanders), ze gingen btje raar dansen no desu. Dus ja, k dacht echt van.. vergeet dat bier, k heb iets sterkers nodig. Naja, heb nog wel leuk gekletst met wat mensen, oa een leraar van ons. Heb Claudia weten te overtuigen om een interessant filmpje te maken van een kort broekje. Naja, technisch gezien heb ik haar camera gepakt en anyways, als je fight club hebt gezien, en dan bedoel ik de scene op t eind (of zit ie ook in t begin??). Dan wordt daar zo`n film getoond en plotseling zie je heeeeel wat anders. Naja, zoiets dus, maar dan minder schokkend. :P
Na dat feest hebben we nog Lord of the Rings 3 gekeken bij een nieuwe vriend van ons, Sahim. Hij zit bij de voetbal club waar Richard ook wel eens bij voetbalt, internationale groep, en via Richard hebben we hem dus leren kennen. En ja, ik ga nu ook maar weer voetballen denk ik. Heb t inmiddels alweer een weekendje gedaan en dat was toch wel weer lachen. Maar daarover dadelijk meer. We hebben dus film gekeken, extended edition, errug leuk weer. En Frodo is nog altijd een klein watje. Sam rules big time.
Nou, k zal ff een andere post maken, anders wordt t een kei lang verhaal.
Moet nog wat zeggen over Voetbal, Body2Soul avond, Masa (niet onze Masa) en de curry avond.
Hmm, maar die post maak ik morgen wel, moet nu nog wat voorbereiden.
Later!
Thursday, November 30, 2006
Asian Kung-fu Generation
Ik ben dus vorig weekend naar Fukuoka geweest voor een concert van Asian Kung-fu Generation. (zie titel van deze post :p) Nou, er zijn dus wel pprs die deze hele coole band niet kennen maar gelukkig ook zat mensen die deze band wel kennen en waarderen..he ehm Daan? Overigens heb ik nu echt ongelooflijk veel moeite met het gebruiken van mijn linkerhand, kom net terug van boksen en mijn pink en ringvinger van mijn linkerhand dus lijken een beetje aan elkaar te plakken. Hoogst irritant al zeg ik t zelf. Anyways, AKG.
Alweer een maand geleden ofzo kocht ik het nieuwe album van AKG. Echt vet btw. Daarbij zat dus een tour programma bijgesloten. Tot grote vreugde kwamen ze dus ook in Fukuoka, de grote stad 2 uur hiervandaan. Ik dus van.. hmm ja, daar moet ik dus heen he.
Ik heb daarna ergens me tutor gemaild en gevraagd of ze me kon helpen bij het regelen van een kaartje etc.
Vorig weekend dus ben ik hitori de (in me eentje) naar Fukuoka gegaan, terwijl de rest met de uni een uitstapje maakte naar Unzen. Hier bevind zich een vulkaan die sinds kort weer is begonnen met roken. (marlboro mild natuurlijk) Naja, ik dacht die zie ik niet meer terug, vulkaan -> lava -> disaster -> hotdogs -> the usual dus. Maar niets bleek minder waar te zijn, they all came back alive. Terug naar het interessante verhaal, MIJN verhaal o^^o.
Ik heb om 12:30 lokale tijd de Kamome (snelle trein) naar Fukuoka gepakt. Twee uur later was ik in Hakata Fukuoka; waar ik dus moest zijn duh. Ik was best een beetje gespannen, want mij kennende zou er veel mis kunnen gaan..bijv de verkeerde bus pakken enzo. Mgoed, in Hakata heb ik dus eerst de juiste bus uitgezocht. (lees, ik heb erg veel rondgelopen en de aandacht getrokken omdat ik 5 keer over dezelfde kruising heb gelopen in een half uur tijd.)
Ik heb mezelf toen maar in de Starbucks gezet en een chocolate mint caffe latte met een warme chocolate chip scone gekocht. (Nice!) Daar heb ik toen een beetje naar buiten zitten staren omdat ik verder toch niks beters te doen had. Ik moest een uurtje wachten voordat ik dus bus naar mijn eindbestemming, Marinmesse, zou voeren. Oh, heb ook nog ff een broodje gehaald voor onderweg, want k had toen dus niet echt veel gegeten en ik kon ook niet veel eten omdat ik dus een btje gespannen was, k bedoel, dude, Asian Kung-fu Generation kicks-ass! Naja, bij t instappen van de bus moest iedereen een kaartje trekken met een nummer...hmm dat ken ik niet. Werkt dus anders dan de trams. Was de eerste keer dat ik met een stadsbus ging dus. Op een bordje had ik gelezen dat je voor 100yen elke bus kan pakken, maar blijkbaar was dat dus binnen een bepaalde zone. Ik moest bij t uitstappen ineens 234yen ofzo betalen. Natuurlijk is dit niet veel, maar ik moest toen wel in me beurs grabbelen terwijl er allemaal lui stonden te wachten. I hate those moments.
Marinmesse
Aangekomen keek ik dus uit op een gebouw type Heineken Music Hall. Behoorlijk groot dus.
Overal kwamen er Japanners aangelopen en voegden zich bij de al reeds aanzienlijke menigte voor de Marinmesse. Tja, daar moest ik dus ook heen. Toen ik ervoor stond zag ik dat er 3 rijen stonden. Hmm, dilemma. In welke rij moet ik dan gaan staan? Naja, ik maar gewoon ergens aangesloten. Daarbij werd ik dus echt constant door mensen aangekeken, WOW WOW stop the presses! Foreigner-alert! Go to defcon 3! Evasive maneuver Picard omega 3. Dat soort dingen dus. Ik nog vragen aan 2 meiden achter me van.. hoor eens, ik zie 3 rijen, wtf?
Ja, wisten ze ook niet precies. Waarschijnlijk dit of dat. Ja, daar heb ik veel aan..
Ik moest dus 3 dingen weten: waar ik me bagage kon dumpen, waar ik AKG meuk kon kopen en waar de ingang was. Toen ik in een andere rij ging staan die na 15min spontaan ergens anders heen ging om zich bij verschillende borden met c-1, c-2 etc te voegen heb ik t maar opgegeven en ben naar een kerel met heel groot "staff" op z`n shirt geschreven gegaan. Die heeft t me dus ff uitgelegd. Niet moeilijk dus. Als ik merchandise wilde hebben kon ik maar beter nu gaan en kopen dan erna want dan was t er misschien niet. Of zoals hij zo leuk zei: maybe nai. Naja, bleek dus dat ik een 20min geleden al in die rij stond waar ik heen wilde..gvd, kon ik weer achter aansluiten. Mja, bij de verkopers aangekomen kocht een klein ventje voor me een cool t-shirt van AKG, maat M. Ik dus maar tegen die verkoper, doe mij de grootste maar. Ik kreeg L. Ik dacht eerst van.. hmm zeker een Japanse maat L. Dan ben ik dus nog steeds de Lul. Maar de maat was goed bleek achteraf. Ik blij -> o^^o.
Daarna moest ik een tas kopen om mijn zooi in te doen en af te geven bij de bagage. Daarna kon ik dus eindelijk naar mijn rij toe om alsnog een 40min te wachten in de kou. Why oh Why had ik mijn jas afgegeven!!! Vrijwel iedereen stond daar in een jas. Ik in een t-shirt van Reel Big Fish. (nice!) Heb nog met wat andere lui daar gepraat, had ja toch niks beters te doen, maar na dat het gesprek stil viel werd t niet meer opgepikt. Dat was wel een btje jammer. Mgoed, na lang wachten konden we dus naar binnen, alsin, we werden als schaapjes naar binnen geleid.
Bij de ingang werden er nog tassen doorzocht, mja, had die van mij al afgegeven dus k kon doorlopen...dacht ik. Toen werd ik aangehouden en werd me gevraagd of ik een camera of recorder bij me had. Ja, duh, natuurlijk heb ik een camera bij me. Mja, dat heb ik dus niet gezegd. Ik kon doorlopen, maar nadat ik dat had gehoord snapte ik de hint van..opnames verboden. De zaal was ja, gewoon groot, zitplaatsen rondom, sta-plaatsen in het midden. We moesten wel allemaal in vakken staan. Dat vond ik een btje minder, maar was iig geen gedruk enzo. Dus geen System-of-a-Down-mensen-plat-drukken-taferelen. Ook binnen merkte ik dat er mensen naar me keken. K viel misschien ook wel een beetje op, maar k bedoel, Fukuoka is toch wel redelijk groot. Hier lopen echt wel meer buitenlanders rond. Daarbij komt dat AKG toch wel bekend is dus. Mja, k kon ook wel lekker makkelijk over de rest heenkijken haha.
De Bands
Als eerste begon er een soort hippe, up-tempo jazz-band te spelen. Naam: Special Others. Verder niet echt boeiend. Tweede was een band die echt naar jaren 70 of 80 Duitse synthesizer muziek heeft geluisterd. Kraftwerk idee zeg maar. Ze waren wel erg grappig maar muziek suckte behoorlijk. Ze kwamen op in oranje overalls, spacy zonnebrillen en deden rare dingen op t podium. (gym oefeningen, robot bewegingen etc) Het was..interessant. Toen kwam AKG.
Asian Kung-fu Generation
Hierbij kwam t publiek los. Echt gaaf om ze live te zien, heb al veel van hun gehoord dus ik keek er echt wel naar uit. Eerste nummer was meer jammen om erin te komen geloof ik, wat ze opbouwden naar hun eerste echte nummer: Flashback. Dit nummer is echt supergaaf. Iedereen juichen, springen etc. Geniaal gewoon. Voor de mensen die dit niet kennen (Thijs) , probeer je erover heen te zetten dat t japans is. De muziek is vet. Daarna kwamen nog meer goede nummers zoals Entrance, Loop & Loop, Rocket nr. 4, en nog wat andere die ik zo niet bij naam weet. Ze deden zowaar nog hun enige engelstalige nummer in hun repertoire spelen, ik schreeuwde lekker mee, de Japanners waren dit keer wat stiller hehe.
Toen het al 21u was geweest en t nog niet afgelopen was heb ik maar besloten om naar huis te gaan. Ik moest namenlijk de trein halen van 22:08 en ik was nog lang niet bij het station. Als ik zou moeten wachten tot het einde en dan nog me spullen pakken enzo, zou ik wel eens in Fukuoka kunnen zijn gestrand, dus jammer dat ik niet het einde kon zien en horen, want k weet gewoon zeker dat ze ook Rewrite hebben gespeeld. Kan niet anders. Dat nummer is ook keigoed. Mja, ik moest gewoon gaan.
Uiteindelijk maar de taxi gepakt want de Japanner waar ik mee stond te praten kon me gewoon niet goed uitleggen waar de bushalte naar Hakata was. En ik had geen tijd om maar wat uit te proberen. Dus taxi. Naja, alles ging verder goed, trein gehaald, in Nagasaki aangekomen om 23:53. Hier weer een taxi gepakt naar huis want ja, de trams rijden niet meer na 23:00! Echt, dat is irritant.
Mgoed, het was echt heel gaaf. S kijken wanneer er andere bands optreden.
Laters!
Alweer een maand geleden ofzo kocht ik het nieuwe album van AKG. Echt vet btw. Daarbij zat dus een tour programma bijgesloten. Tot grote vreugde kwamen ze dus ook in Fukuoka, de grote stad 2 uur hiervandaan. Ik dus van.. hmm ja, daar moet ik dus heen he.
Ik heb daarna ergens me tutor gemaild en gevraagd of ze me kon helpen bij het regelen van een kaartje etc.
Vorig weekend dus ben ik hitori de (in me eentje) naar Fukuoka gegaan, terwijl de rest met de uni een uitstapje maakte naar Unzen. Hier bevind zich een vulkaan die sinds kort weer is begonnen met roken. (marlboro mild natuurlijk) Naja, ik dacht die zie ik niet meer terug, vulkaan -> lava -> disaster -> hotdogs -> the usual dus. Maar niets bleek minder waar te zijn, they all came back alive. Terug naar het interessante verhaal, MIJN verhaal o^^o.
Ik heb om 12:30 lokale tijd de Kamome (snelle trein) naar Fukuoka gepakt. Twee uur later was ik in Hakata Fukuoka; waar ik dus moest zijn duh. Ik was best een beetje gespannen, want mij kennende zou er veel mis kunnen gaan..bijv de verkeerde bus pakken enzo. Mgoed, in Hakata heb ik dus eerst de juiste bus uitgezocht. (lees, ik heb erg veel rondgelopen en de aandacht getrokken omdat ik 5 keer over dezelfde kruising heb gelopen in een half uur tijd.)
Ik heb mezelf toen maar in de Starbucks gezet en een chocolate mint caffe latte met een warme chocolate chip scone gekocht. (Nice!) Daar heb ik toen een beetje naar buiten zitten staren omdat ik verder toch niks beters te doen had. Ik moest een uurtje wachten voordat ik dus bus naar mijn eindbestemming, Marinmesse, zou voeren. Oh, heb ook nog ff een broodje gehaald voor onderweg, want k had toen dus niet echt veel gegeten en ik kon ook niet veel eten omdat ik dus een btje gespannen was, k bedoel, dude, Asian Kung-fu Generation kicks-ass! Naja, bij t instappen van de bus moest iedereen een kaartje trekken met een nummer...hmm dat ken ik niet. Werkt dus anders dan de trams. Was de eerste keer dat ik met een stadsbus ging dus. Op een bordje had ik gelezen dat je voor 100yen elke bus kan pakken, maar blijkbaar was dat dus binnen een bepaalde zone. Ik moest bij t uitstappen ineens 234yen ofzo betalen. Natuurlijk is dit niet veel, maar ik moest toen wel in me beurs grabbelen terwijl er allemaal lui stonden te wachten. I hate those moments.
Marinmesse
Aangekomen keek ik dus uit op een gebouw type Heineken Music Hall. Behoorlijk groot dus.
Overal kwamen er Japanners aangelopen en voegden zich bij de al reeds aanzienlijke menigte voor de Marinmesse. Tja, daar moest ik dus ook heen. Toen ik ervoor stond zag ik dat er 3 rijen stonden. Hmm, dilemma. In welke rij moet ik dan gaan staan? Naja, ik maar gewoon ergens aangesloten. Daarbij werd ik dus echt constant door mensen aangekeken, WOW WOW stop the presses! Foreigner-alert! Go to defcon 3! Evasive maneuver Picard omega 3. Dat soort dingen dus. Ik nog vragen aan 2 meiden achter me van.. hoor eens, ik zie 3 rijen, wtf?
Ja, wisten ze ook niet precies. Waarschijnlijk dit of dat. Ja, daar heb ik veel aan..
Ik moest dus 3 dingen weten: waar ik me bagage kon dumpen, waar ik AKG meuk kon kopen en waar de ingang was. Toen ik in een andere rij ging staan die na 15min spontaan ergens anders heen ging om zich bij verschillende borden met c-1, c-2 etc te voegen heb ik t maar opgegeven en ben naar een kerel met heel groot "staff" op z`n shirt geschreven gegaan. Die heeft t me dus ff uitgelegd. Niet moeilijk dus. Als ik merchandise wilde hebben kon ik maar beter nu gaan en kopen dan erna want dan was t er misschien niet. Of zoals hij zo leuk zei: maybe nai. Naja, bleek dus dat ik een 20min geleden al in die rij stond waar ik heen wilde..gvd, kon ik weer achter aansluiten. Mja, bij de verkopers aangekomen kocht een klein ventje voor me een cool t-shirt van AKG, maat M. Ik dus maar tegen die verkoper, doe mij de grootste maar. Ik kreeg L. Ik dacht eerst van.. hmm zeker een Japanse maat L. Dan ben ik dus nog steeds de Lul. Maar de maat was goed bleek achteraf. Ik blij -> o^^o.
Daarna moest ik een tas kopen om mijn zooi in te doen en af te geven bij de bagage. Daarna kon ik dus eindelijk naar mijn rij toe om alsnog een 40min te wachten in de kou. Why oh Why had ik mijn jas afgegeven!!! Vrijwel iedereen stond daar in een jas. Ik in een t-shirt van Reel Big Fish. (nice!) Heb nog met wat andere lui daar gepraat, had ja toch niks beters te doen, maar na dat het gesprek stil viel werd t niet meer opgepikt. Dat was wel een btje jammer. Mgoed, na lang wachten konden we dus naar binnen, alsin, we werden als schaapjes naar binnen geleid.
Bij de ingang werden er nog tassen doorzocht, mja, had die van mij al afgegeven dus k kon doorlopen...dacht ik. Toen werd ik aangehouden en werd me gevraagd of ik een camera of recorder bij me had. Ja, duh, natuurlijk heb ik een camera bij me. Mja, dat heb ik dus niet gezegd. Ik kon doorlopen, maar nadat ik dat had gehoord snapte ik de hint van..opnames verboden. De zaal was ja, gewoon groot, zitplaatsen rondom, sta-plaatsen in het midden. We moesten wel allemaal in vakken staan. Dat vond ik een btje minder, maar was iig geen gedruk enzo. Dus geen System-of-a-Down-mensen-plat-drukken-taferelen. Ook binnen merkte ik dat er mensen naar me keken. K viel misschien ook wel een beetje op, maar k bedoel, Fukuoka is toch wel redelijk groot. Hier lopen echt wel meer buitenlanders rond. Daarbij komt dat AKG toch wel bekend is dus. Mja, k kon ook wel lekker makkelijk over de rest heenkijken haha.
De Bands
Als eerste begon er een soort hippe, up-tempo jazz-band te spelen. Naam: Special Others. Verder niet echt boeiend. Tweede was een band die echt naar jaren 70 of 80 Duitse synthesizer muziek heeft geluisterd. Kraftwerk idee zeg maar. Ze waren wel erg grappig maar muziek suckte behoorlijk. Ze kwamen op in oranje overalls, spacy zonnebrillen en deden rare dingen op t podium. (gym oefeningen, robot bewegingen etc) Het was..interessant. Toen kwam AKG.
Asian Kung-fu Generation
Hierbij kwam t publiek los. Echt gaaf om ze live te zien, heb al veel van hun gehoord dus ik keek er echt wel naar uit. Eerste nummer was meer jammen om erin te komen geloof ik, wat ze opbouwden naar hun eerste echte nummer: Flashback. Dit nummer is echt supergaaf. Iedereen juichen, springen etc. Geniaal gewoon. Voor de mensen die dit niet kennen (Thijs) , probeer je erover heen te zetten dat t japans is. De muziek is vet. Daarna kwamen nog meer goede nummers zoals Entrance, Loop & Loop, Rocket nr. 4, en nog wat andere die ik zo niet bij naam weet. Ze deden zowaar nog hun enige engelstalige nummer in hun repertoire spelen, ik schreeuwde lekker mee, de Japanners waren dit keer wat stiller hehe.
Toen het al 21u was geweest en t nog niet afgelopen was heb ik maar besloten om naar huis te gaan. Ik moest namenlijk de trein halen van 22:08 en ik was nog lang niet bij het station. Als ik zou moeten wachten tot het einde en dan nog me spullen pakken enzo, zou ik wel eens in Fukuoka kunnen zijn gestrand, dus jammer dat ik niet het einde kon zien en horen, want k weet gewoon zeker dat ze ook Rewrite hebben gespeeld. Kan niet anders. Dat nummer is ook keigoed. Mja, ik moest gewoon gaan.
Uiteindelijk maar de taxi gepakt want de Japanner waar ik mee stond te praten kon me gewoon niet goed uitleggen waar de bushalte naar Hakata was. En ik had geen tijd om maar wat uit te proberen. Dus taxi. Naja, alles ging verder goed, trein gehaald, in Nagasaki aangekomen om 23:53. Hier weer een taxi gepakt naar huis want ja, de trams rijden niet meer na 23:00! Echt, dat is irritant.
Mgoed, het was echt heel gaaf. S kijken wanneer er andere bands optreden.
Laters!
Monday, November 27, 2006
Sexy Santa
Ok, ff pauze van het huiswerk maken in de bieb. Na het typen van weer een happyou (referaatje) zie ik allemaal kanji voor me ogen vliegen. Tijd voor good ol` romaji.
Zoals beloofd hier mijn versie van het Kerstman optreden.
Een maand geleden ofzo vroeg er een wat dikker persoon uit eoa islamitisch land, die toevallig bij een aantal lessen van ons zat (waarom weten we niet want hij zit hier al 3 jaar en kan te goed Japans naar mijn mening, k bedoel, hij kan alle vragen vloeiend beantwoorden en als ie voorbeelden moet geven geeft ie dus net wat moeilijkere voorbeelden dan wij zouden kunnen argh, irritant -maar nu door naar het hoofd verhaal :) ehm, fok, dit is weer een zin van niks dus. Opnieuw. Die gast dus vroeg eerst Richard of ie interesse had in Kerstman spelen. Nouja, had ie wel dus. Ik opzich ook wel, maar eerst had ie er maar 1 nodig ofzo. Twee weken later vraagt ie ook mij of ik zin heb om mee te doen, want ja, ze hadden nog een knappe buitenlander nodig. Ok, niet precies in die woorden, maaaar komt in de buurt hehe. Ok, hij had voor ons per telefoon een afspraak gemaakt met de persoon die dit jaar het kerstmis seizoen zou inluiden voor het winkelcentrum (aka AMU Plaza) van Nagasaki Centraal Station. Hij kwam te laat - en dat nog wel voor een Japanner.. Mgoed, wij elkaar dan eindelijk voor het eerst ontmoeten, voorstellen, uitleggen wat de bedoeling was, vervolg-afspraak maken, buigen, zwaaien, weer buigen, dikkere islamitische persoon stelt nog een vraag en jaa hoor, we beginnen weer opnieuw met buigen en zwaaien. Tussen door nog een yoroshiku onegai shimasu he.
We moesten later die week dan nog maar een afspraak maken om langs te komen op zijn kantoor om nog een keer gedetailleerd het plan door te nemen en het pak aan te proberen.
Die afspraak moest een keer verzet worden omdat ik in dat betreffende weekend in Hiroshima, daanwel Miyajima zat. (nice..)
Het Kerstman pak passen.
Op een maandagavond, 4 dagen voor het tv-debuut dus, zaten we bij hem aan tafel in t kantoor. Hij alles nog een keer uitleggen in Japans en een beetje Engels. Hij vertelde oa dat hij voor de opening maar 1 Kerstman nodig had, ja wel logisch. De volgende dag, zaterdag en zondag, zou hij dan 2 Kerstmannen kunnen gebruiken. Het stond al vast dat Andy op zondag zou werken omdat Richard en ik dan in Kyoto zouden zijn met de rest van alle ryuugakusei-pprs. Ik zou dan samen met Richard op zaterdag werken, maar we moesten dus zelf beslissen wie op vrijdagavond zou verschijnen. Vrijdagavond was dus de opening, met 210 kinderen en ouders en weet-ik-veel-wie-nog-meer...en de tv-ploeg. Richard twijfelde, ik ook, normaal allebei wel een grote bek, maar stiekum toch ff slikken. Ik wist dat als ik het aan Richard over zou laten, ik naderhand wel zou denken..hmm die kans heb je laten liggen dude. Dus ik zei gewoon, ja, k doe t wel. Over de zenuwen zou ik later wel nadenken.
Thuis
Toen ik dus die avond thuis in bed lag met mijn roze inktvis teddy-beer (teddy-vis :s ?) heb ik niet echt lekker kunnen slapen. Ik dacht dus constant van... oh fuck, ik ga echt zooo van die roltrap pleuren.. Want oh, k zal ff uitleggen hoe de situatie van dat station daar is. Het is dus overdekt met een soort balustrade. Er gaat een roltrap van die balustrade naar het plein wat dus overdekt is. Ik zou dus eerst uit het zicht met kerstbellen geluid moeten maken en dan na aankondiging de roltrap afgaan, zwaaiend, HO HO HO (desu) en MERRY CHRISTMAS(u) roepend. Ok, fast forward naar the actual evening..
A star is born :P
Ik moest om 17:00 bij het kantoor aanwezig zijn, het plan nog een keer doornemen en het pak aantrekken. Jenn, Clau en Mariko waren ook al snel ter plekke, ondanks dat ze naar een hele spannende toespraak van Prof. Boot konden luisteren waren ze al snel bij AMU Plaza hehe. De persoon die dus dat Kerstmis opening gedoe deed organiseren, of die daar iig de verantwoordelijke was, was ene Men. Maruyama. Hij ging nog met me mee naar buiten, op t plein om me voor te stellen aan de MC, de jongedame in zeer aantrekkelijk Kerstvrouw outfit die de show zou leiden en de rest van de medewerkers daar ter plekke. Hmm misschien had ik moeten vragen of ze nog een Kerstvrouw outfit overhadden...ik weet wel iemand aan wie ik dat cadeau kan doen :P Mgoed, terwijl die mensen me alles uitlegden, zaten Jenn, Clau en Mariko fijn bij de Royal Host (restaurant met uitzicht op het plein) te chillen en foto`s te nemen. Ik zat buiten te `chillen`.. het was behoorlijk koud. Toen werd t tijd om naar boven te gaan en mezelf te transformeren tot Sexy Santa. A propos transformeren, wanneer komt nu eindelijk een goede trailer van de Transformers op t net? Echt! Anyways, ik dus t pak aan, baard goed doen, laarzen maat Rene Laurens aan en wachten. Om 18:00 zou het beginnen, maar ik moest wachten met me optreden tot ong. 18:45. Eerst moesten de kids zich verzamelen, kerstliedjes zingen, de lichtjes van de boom ontsteken via een grote rode knop. Tenminste, ik denk dat ie rood was, normaal is t toch ook altijd een rode knop? Nadat de lichtjes van de btw, huge ass Kerstboom, aan waren moesten ze nog een liedje zingen en dan zou de MC me dus aankondigen. De kids hebben een Japanse kerstliedje gezongen, of een Japanse versie van "it`s a small world" en iig nog een Westers liedje.. iets kerkelijks iig, geen id meer wat t was, i don`t know church.
Terwijl ze dit allemaal aan t doen waren had Maruyama-san me dus door gangen geleid naar de lobby van het hotel waar ik moest wachten. Ik kon horen hoe de kinderen liedjes aan t zingen waren en dacht.. hmm dat klinkt naar..VEEL! Onderweg naar het hotel ben ik nog wat kinderen tegen gekomen die allemaal stonden te staren en hun vriendjes danwel vriendinnetjes gingen halen om te komen kijken naar de onwijs knappe en jonge Kerstman. Het was wel leuk om ze te zien en te zien hoe nieuwsgierig ze waren. Vandaar dat ik ook niet echt zenuwachtig was. Op een gegeven moment moest ik met Maruyama-san naar buiten, nog steeds uit t zicht van de menigte beneden, maar in t zicht van iedereen die op de balustrade stond. En ja hoor, ook Richard en Andy en Sahim (nieuwe vriend / dude van voetballen van R en A.) stonden daar en moesten foto`s maken hehe. Naja was wel leuk om te zien dat er veel lui waren gekomen. Maarten en Michael heb ik later ook nog gezien.
De MC zegt: nanika wo kikoemasu ka. (kunnen jullie iets horen?) Maruyama-san geeft me het sein om geluid te maken met de kerstbellen, hijzelf deed ook mee omdat het anders misschien niet hoorbaar zou kunnen zijn. Seconden later duidt hij aan dat ik naar de roltrap moet, het spektakel kan beginnen..
Ik liep naar de roltrap, kinderen van de balustrade al om me heen, ik sta bij de roltrap en zie dan pas hoeveel mensen er zijn!!! Voor een moment ben ik even aan t kijken, wow, veel mensen, en ze juichen allemaal, en die kinderen! Dan ben ik Kerstman. Op de roltrap, niet vallen, HO HO HO (desu) MERRY CHRISTMAS(u) roepend, zwaaiend, ga ik naar beneden. Ik loop langzaam naar de boom toe, naja, misschien niet erg langzaam, mgoed, iedereen kijkt naar me, wildvreemde Japanners, maar t dringt niet tot me door, ben gewoon de Kerstman he. Done it a million times. Bij de kerstboom moest ik me zak met cadeautjes (Nee Richard, don`t even go there!) neerzetten en wachten totdat er medewerkers met echte cadeautjes aan kwamen zetten. Maruyama zat links naast me gehurkt en een onbekende dude rechts. Links had je de cadeautjes voor de meisjes en rechts die voor de jongens. De kinderen kwamen dus om en om, een voor een voor me staan en ik moest hun dus een cadeautje geven. Ik dus doen he. 205 van de 210 keer kreeg ik een hard ARIGATOU GOZAIMASU, de resterende 5 staarden me aan alsof ze niet begrepen dat er iemand bestond met een witte baard, blanke huid en hele *kuch* mooie *kuch* blauwe ogen. (damn wat is t toch leuk dat dit mijn blog is! ^^) Een enkel kind was te bang om zelf te komen en werd bij me gebracht door de moeder. Sommige kinderen bleven dus gewoon staan nadat ik een cadeau had gegeven haha, die heb ik dan maar even op t hoofd geklopt, of op een andere manier gerustgesteld. (again, nee Richard, don`t go there!) Terwijl ik cadeautjes aan t uitdelen was, overigens blij dat ze me de cadeautjes voor de meisjes en de jongens gaven want soms was t echt niet duidelijk of t een mannetje of een vrouwtje was. Maar terwijl ik dus bezig was zat er telkens een camera vlak naast me, ik zag m uit me ooghoek en dacht..naja eiglijk niks, moest me aandacht bij de kinderen houden.
Toen iedereen was geweest was t tijd om weer met de roltrap naar boven te gaan en via de uitgang achter het station naar het kantoor terug te keren. Ondertussen kwamen Jenn, Clau en Mariko nog achter me aan omdat ze met de Kerstman op de foto wilden, tenminste, dat denk ik, k herinner me niet alles meer merk ik. Maar k had alleen maar tijd om een paar andere kinderen op de balustrade een handje te geven alvorens door Maruyama-san weg te worden geleidt.
Tja, hoe was t, vroeg Maruyama-san. Cool, zei ik.
Ik heb in t kantoor me pak uitgetrokken, geld gekregen en Jenn opgebeld om te vragen waar ze waren. Ze zaten dus allemaal in de Royal Host, inclusief de moeder van Jenn. Ik had t goed gedaan werd me verteld. Ja, dat gevoel had ik ook wel.
Ciao.
Zoals beloofd hier mijn versie van het Kerstman optreden.
Een maand geleden ofzo vroeg er een wat dikker persoon uit eoa islamitisch land, die toevallig bij een aantal lessen van ons zat (waarom weten we niet want hij zit hier al 3 jaar en kan te goed Japans naar mijn mening, k bedoel, hij kan alle vragen vloeiend beantwoorden en als ie voorbeelden moet geven geeft ie dus net wat moeilijkere voorbeelden dan wij zouden kunnen argh, irritant -maar nu door naar het hoofd verhaal :) ehm, fok, dit is weer een zin van niks dus. Opnieuw. Die gast dus vroeg eerst Richard of ie interesse had in Kerstman spelen. Nouja, had ie wel dus. Ik opzich ook wel, maar eerst had ie er maar 1 nodig ofzo. Twee weken later vraagt ie ook mij of ik zin heb om mee te doen, want ja, ze hadden nog een knappe buitenlander nodig. Ok, niet precies in die woorden, maaaar komt in de buurt hehe. Ok, hij had voor ons per telefoon een afspraak gemaakt met de persoon die dit jaar het kerstmis seizoen zou inluiden voor het winkelcentrum (aka AMU Plaza) van Nagasaki Centraal Station. Hij kwam te laat - en dat nog wel voor een Japanner.. Mgoed, wij elkaar dan eindelijk voor het eerst ontmoeten, voorstellen, uitleggen wat de bedoeling was, vervolg-afspraak maken, buigen, zwaaien, weer buigen, dikkere islamitische persoon stelt nog een vraag en jaa hoor, we beginnen weer opnieuw met buigen en zwaaien. Tussen door nog een yoroshiku onegai shimasu he.
We moesten later die week dan nog maar een afspraak maken om langs te komen op zijn kantoor om nog een keer gedetailleerd het plan door te nemen en het pak aan te proberen.
Die afspraak moest een keer verzet worden omdat ik in dat betreffende weekend in Hiroshima, daanwel Miyajima zat. (nice..)
Het Kerstman pak passen.
Op een maandagavond, 4 dagen voor het tv-debuut dus, zaten we bij hem aan tafel in t kantoor. Hij alles nog een keer uitleggen in Japans en een beetje Engels. Hij vertelde oa dat hij voor de opening maar 1 Kerstman nodig had, ja wel logisch. De volgende dag, zaterdag en zondag, zou hij dan 2 Kerstmannen kunnen gebruiken. Het stond al vast dat Andy op zondag zou werken omdat Richard en ik dan in Kyoto zouden zijn met de rest van alle ryuugakusei-pprs. Ik zou dan samen met Richard op zaterdag werken, maar we moesten dus zelf beslissen wie op vrijdagavond zou verschijnen. Vrijdagavond was dus de opening, met 210 kinderen en ouders en weet-ik-veel-wie-nog-meer...en de tv-ploeg. Richard twijfelde, ik ook, normaal allebei wel een grote bek, maar stiekum toch ff slikken. Ik wist dat als ik het aan Richard over zou laten, ik naderhand wel zou denken..hmm die kans heb je laten liggen dude. Dus ik zei gewoon, ja, k doe t wel. Over de zenuwen zou ik later wel nadenken.
Thuis
Toen ik dus die avond thuis in bed lag met mijn roze inktvis teddy-beer (teddy-vis :s ?) heb ik niet echt lekker kunnen slapen. Ik dacht dus constant van... oh fuck, ik ga echt zooo van die roltrap pleuren.. Want oh, k zal ff uitleggen hoe de situatie van dat station daar is. Het is dus overdekt met een soort balustrade. Er gaat een roltrap van die balustrade naar het plein wat dus overdekt is. Ik zou dus eerst uit het zicht met kerstbellen geluid moeten maken en dan na aankondiging de roltrap afgaan, zwaaiend, HO HO HO (desu) en MERRY CHRISTMAS(u) roepend. Ok, fast forward naar the actual evening..
A star is born :P
Ik moest om 17:00 bij het kantoor aanwezig zijn, het plan nog een keer doornemen en het pak aantrekken. Jenn, Clau en Mariko waren ook al snel ter plekke, ondanks dat ze naar een hele spannende toespraak van Prof. Boot konden luisteren waren ze al snel bij AMU Plaza hehe. De persoon die dus dat Kerstmis opening gedoe deed organiseren, of die daar iig de verantwoordelijke was, was ene Men. Maruyama. Hij ging nog met me mee naar buiten, op t plein om me voor te stellen aan de MC, de jongedame in zeer aantrekkelijk Kerstvrouw outfit die de show zou leiden en de rest van de medewerkers daar ter plekke. Hmm misschien had ik moeten vragen of ze nog een Kerstvrouw outfit overhadden...ik weet wel iemand aan wie ik dat cadeau kan doen :P Mgoed, terwijl die mensen me alles uitlegden, zaten Jenn, Clau en Mariko fijn bij de Royal Host (restaurant met uitzicht op het plein) te chillen en foto`s te nemen. Ik zat buiten te `chillen`.. het was behoorlijk koud. Toen werd t tijd om naar boven te gaan en mezelf te transformeren tot Sexy Santa. A propos transformeren, wanneer komt nu eindelijk een goede trailer van de Transformers op t net? Echt! Anyways, ik dus t pak aan, baard goed doen, laarzen maat Rene Laurens aan en wachten. Om 18:00 zou het beginnen, maar ik moest wachten met me optreden tot ong. 18:45. Eerst moesten de kids zich verzamelen, kerstliedjes zingen, de lichtjes van de boom ontsteken via een grote rode knop. Tenminste, ik denk dat ie rood was, normaal is t toch ook altijd een rode knop? Nadat de lichtjes van de btw, huge ass Kerstboom, aan waren moesten ze nog een liedje zingen en dan zou de MC me dus aankondigen. De kids hebben een Japanse kerstliedje gezongen, of een Japanse versie van "it`s a small world" en iig nog een Westers liedje.. iets kerkelijks iig, geen id meer wat t was, i don`t know church.
Terwijl ze dit allemaal aan t doen waren had Maruyama-san me dus door gangen geleid naar de lobby van het hotel waar ik moest wachten. Ik kon horen hoe de kinderen liedjes aan t zingen waren en dacht.. hmm dat klinkt naar..VEEL! Onderweg naar het hotel ben ik nog wat kinderen tegen gekomen die allemaal stonden te staren en hun vriendjes danwel vriendinnetjes gingen halen om te komen kijken naar de onwijs knappe en jonge Kerstman. Het was wel leuk om ze te zien en te zien hoe nieuwsgierig ze waren. Vandaar dat ik ook niet echt zenuwachtig was. Op een gegeven moment moest ik met Maruyama-san naar buiten, nog steeds uit t zicht van de menigte beneden, maar in t zicht van iedereen die op de balustrade stond. En ja hoor, ook Richard en Andy en Sahim (nieuwe vriend / dude van voetballen van R en A.) stonden daar en moesten foto`s maken hehe. Naja was wel leuk om te zien dat er veel lui waren gekomen. Maarten en Michael heb ik later ook nog gezien.
De MC zegt: nanika wo kikoemasu ka. (kunnen jullie iets horen?) Maruyama-san geeft me het sein om geluid te maken met de kerstbellen, hijzelf deed ook mee omdat het anders misschien niet hoorbaar zou kunnen zijn. Seconden later duidt hij aan dat ik naar de roltrap moet, het spektakel kan beginnen..
Ik liep naar de roltrap, kinderen van de balustrade al om me heen, ik sta bij de roltrap en zie dan pas hoeveel mensen er zijn!!! Voor een moment ben ik even aan t kijken, wow, veel mensen, en ze juichen allemaal, en die kinderen! Dan ben ik Kerstman. Op de roltrap, niet vallen, HO HO HO (desu) MERRY CHRISTMAS(u) roepend, zwaaiend, ga ik naar beneden. Ik loop langzaam naar de boom toe, naja, misschien niet erg langzaam, mgoed, iedereen kijkt naar me, wildvreemde Japanners, maar t dringt niet tot me door, ben gewoon de Kerstman he. Done it a million times. Bij de kerstboom moest ik me zak met cadeautjes (Nee Richard, don`t even go there!) neerzetten en wachten totdat er medewerkers met echte cadeautjes aan kwamen zetten. Maruyama zat links naast me gehurkt en een onbekende dude rechts. Links had je de cadeautjes voor de meisjes en rechts die voor de jongens. De kinderen kwamen dus om en om, een voor een voor me staan en ik moest hun dus een cadeautje geven. Ik dus doen he. 205 van de 210 keer kreeg ik een hard ARIGATOU GOZAIMASU, de resterende 5 staarden me aan alsof ze niet begrepen dat er iemand bestond met een witte baard, blanke huid en hele *kuch* mooie *kuch* blauwe ogen. (damn wat is t toch leuk dat dit mijn blog is! ^^) Een enkel kind was te bang om zelf te komen en werd bij me gebracht door de moeder. Sommige kinderen bleven dus gewoon staan nadat ik een cadeau had gegeven haha, die heb ik dan maar even op t hoofd geklopt, of op een andere manier gerustgesteld. (again, nee Richard, don`t go there!) Terwijl ik cadeautjes aan t uitdelen was, overigens blij dat ze me de cadeautjes voor de meisjes en de jongens gaven want soms was t echt niet duidelijk of t een mannetje of een vrouwtje was. Maar terwijl ik dus bezig was zat er telkens een camera vlak naast me, ik zag m uit me ooghoek en dacht..naja eiglijk niks, moest me aandacht bij de kinderen houden.
Toen iedereen was geweest was t tijd om weer met de roltrap naar boven te gaan en via de uitgang achter het station naar het kantoor terug te keren. Ondertussen kwamen Jenn, Clau en Mariko nog achter me aan omdat ze met de Kerstman op de foto wilden, tenminste, dat denk ik, k herinner me niet alles meer merk ik. Maar k had alleen maar tijd om een paar andere kinderen op de balustrade een handje te geven alvorens door Maruyama-san weg te worden geleidt.
Tja, hoe was t, vroeg Maruyama-san. Cool, zei ik.
Ik heb in t kantoor me pak uitgetrokken, geld gekregen en Jenn opgebeld om te vragen waar ze waren. Ze zaten dus allemaal in de Royal Host, inclusief de moeder van Jenn. Ik had t goed gedaan werd me verteld. Ja, dat gevoel had ik ook wel.
Ciao.
Saturday, November 18, 2006
G-Man aka Santa Claus
ok, later vertel ik hier meer over, nu niet echt tijd, maar ik ben dus kerstman geweest bij de opening van eh ja het kerstseizoen dus bij het winkelcentrum van nagasaki centraal station. wat was hier boeiend aan? ehm naja, misschien de 210 kids die op cadeautjes zaten te wachten, of de cameraploeg die het live aan t filmen was... één van die twee iig. hehehe. Een paar foto's staan op me blog, voor een filmpje verwijs ik naar de site van Jenn.
Merry G-Mas everyone!
Merry G-Mas everyone!
Wednesday, November 15, 2006
Adres gegevens
Op verzoek van *ahum* natuurlijk heel veel mensen die mij post willen sturen, hier mijn adres:
Gerrie "Sexy G-Man" Hendriks
Nagasaki University, International House
12-1 Nishi Machi Kaikan, Room 502
Nagasaki, Nagasaki City
852-8043
Japan
Ciao!
Gerrie "Sexy G-Man" Hendriks
Nagasaki University, International House
12-1 Nishi Machi Kaikan, Room 502
Nagasaki, Nagasaki City
852-8043
Japan
Ciao!
Miyajima
Dit is het vervolg op het Hiroshima verhaal.
Dag 2.
Zaterdagochtend in alle vroegte zijn we opgestaan heb hebben we ontbeten in het hotel. Uitgecheckt, gevloekt vanwege t kutweer, paraplu gekocht, toch maar nog een keer gevloekt omdat t anders zo zwak overkomt en toen naar de tram gelopen. Ok we moesten eerst nog een kaartje kopen voor die tram richting Miyajima en natuurlijk moest Jenn nog een 'hello kitty' uitzoeken. *zucht*. Ok, k heb daar ook maar iets gekocht, maar natuurlijk alleen omdat t allemaal zo lang duurde he.. anders had.. Ok, anyways. Ehm.. ja, tram in, 3 kwartier in tram zitten, lachen om bordje in tram dat aangeeft dat thijs hier niet mag stagediven. LOL. en toen de tram weer uit. tadaaaa, Miyajima veerpont.
Miyajima
We moesten dus met de veerpont/veerboot/pont. Hoe dat ding ook moge heten, we gingen erop. Miyajima is een eiland met een hele lange rode tempel, een even rode torii die in het water staat, hertjes, Japanse highschool scholieren (wtf, alweer?), hele mooie bossen die in de herfst van kleur veranderen, bergen en oja, laat ik vooral de bier-drinkende-doen-alsof-het-hun-niet-intereseert-door-de-bossen-wandelende-dikke-Amerikanen niet vergeten.
Eerst werd ik bruut aangevallen door een ehm, klein hertje. Die lopen daar gewoon los dus. Daarna heb ik wat te eten gekocht bij een eet-stand. Nee Maarten, Nee Michael, geen aids-stand maar een EET-STAND. *zucht*. Ik vroeg wat t was en toen zei ie *blabla* anago, taco en ebi. Naja, taco is inktvis en daar ben ik niet helemaal weg van. Ebi is garnaal en daar had ik toen geen zin in. En ik dacht dus dat ie Tamago zei, wat 'ei' betekent, dus dat had ik maar genomen. Maar toen de rest erbij kwam en vroeg wat ik ging eten zeiden ze.. hee maar daar staat Anago, géén Tamago. Ik voelde de bui al hangen. Anago was dus 'aal'. Naja, k vond t niet vies, maar ook niet lekker. Heb nog ff met die verkoper gepraat, die zei dat we een btje vroeg waren, want over 2 weken ofzo is het hele eiland groen en rood en goudbruin van de bladeren. Mja, niks aan te doen, overigens hebben we genoeg rode bladeren gezien dus t was behoorlijk mooi daar.
Toen we richting de lange rode tempel liepen merkte ik dat ik constant gevolgd werd door een hertje. Ik ging sneller lopen. Hertje ging sneller lopen. Ik ging stukje rennen. Hertje ging óók stukje rennen. Blijkbaar vond ie anago wel lekker. Resultaat is dus dat Jenn en Claudia tig foto's en video's hebben waarop je mij rondjes ziet lopen om dat hert kwijt te raken. Nou, de Japanners daar vonden t ook geweldig. Mgoed, t was opzich wel erg grappig.
Nou, tempel doorgelopen, foto's gemaakt, souvenirs gekocht, wierook aangestoken en geplant en toen eerst wat gaan eten. K dacht dat ik niet zo'n honger had maar k had me eten echt snel op. Na t eten gingen we richting ropeway, om ergens hoger in de bergen te komen. Het begon weer te regenen. Ik vloekte. De ropeway, die je, zo meldde een bordje, in 10 minuten kon lopen, maar als je soms rent, je het in wel 7 minuten kunt halen! ......right. We zaten dus in zo'n cabine en gingen een heel stuk naar boven. Uitzicht was erg cool. Boven aangekomen zit je dus halverwege de berg, daar zitten heleboel apen (ik bedoel ook echte apen, dus niet rare mensen ofzo.) die gewoon loslopen/springen/ vrijelijk hun ongelooflijk rode ballen laten hangen. Apart. Die apen zijn echt niet zo interessant, kun je ook in elke dierentuin zien, maar wat erg vet was was het uitzicht op de zee, en de andere eilanden en bergen. Het is echt niet te omschrijven, je ziet die wolken en de lucht, de zee en de andere eilanden in lichte mist gehuld en soms een zonnestraal die een deel van een eiland verlicht. Tel hierbij de koude en soms harde wind op en je hebt echt een gevoel van.. wow, extreem cool hier. Ik heb ook teveel foto's gemaakt van die uitzichten, t lijkt allemaal een beetje op elkaar, maar ik wilde dit gewoon niet vergeten. Het is echt supermooi daar. Heb daar nog een foto genomen van een Japanse echtpaar, dat vroegen ze me, en heb daarna ff met ze gekletst. Over waar ze vandaan kwamen, wat ik hier deed, of ik dit en dat al had gegeten want dat was een specialiteit etc. Naja, ging goed en dat was wel erg cool vond ik.
Jenn en Claudia wilden wel weer terug, want ze hadden t koud en pijn in hun voeten. Maar ik wilde nog verder de berg op, want je kon de top halen in een half uur. Naja, Jenn en Clau zeiden van, ja maar k kom hier nog wel een keer met Luuk en met André.. ja, allemaal leuk en aardig, maar ik kom hier dus denk ik niet zo snel meer. Dus ik zou en moest gewoon die berg op. Desnoods alleen, geen punt. Naja, zo gezegd zo gedaan. Ik werd onderweg aangesproken door een Duitser die vroeg of ik Duits kon.. ik dacht.. huh, hoezo denk je dat. Maar ik had dus me trui van Göttingen aan en het bleek dat die gast dus daar geboren was. Nou, daar nog ff mee gebabbeld alvorens een Canadees tegen te komen met wie ik samen naar de top ben gelopen. De top ansich is niet zo boeiend, uitzicht is t zelfde en er staat bovendien een lelijk gebouw. Die heb ik maar niet op de foto en video gezet. Maar k heb wel mooi de top gehaald! Net onder de top had je nog een coole tempel die ik wel ff op de foto heb gezet. Naja, toen moest ik maar weer terug.
Bij de rest aangekomen zijn we weer met de veerboot teruggegaan, het was toen alweer donker. Tram in, tram uit, bediende van JR vervloeken omdat ze te langzaam was met t uitprinten van de kaartjes en omdat ze iets met de computer had gedaan zodat die geen creditcards meer leest, trein in, trein uit. Eten @ Nagasaki CS.
Nagasaki CS
Hier aangekomen gingen we eten bij de Royal Host. Hier zaten we lans een tweetal moeders en hun kinderen. Die kinderen wilden dus engels oefenen, k vond t wel grappig, ik had er geen bezwaar tegen. Dus dat hebben we ff gedaan. In eerste instantie had Claudia geen zin om Engels met ze te oefenen, maar gelukkig draaide ze bij toen ze in de ogen keek van het lieve onschuldige jongetje. Tja, daarna zijn we maar naar huis gegaan.
the end.
Dag 2.
Zaterdagochtend in alle vroegte zijn we opgestaan heb hebben we ontbeten in het hotel. Uitgecheckt, gevloekt vanwege t kutweer, paraplu gekocht, toch maar nog een keer gevloekt omdat t anders zo zwak overkomt en toen naar de tram gelopen. Ok we moesten eerst nog een kaartje kopen voor die tram richting Miyajima en natuurlijk moest Jenn nog een 'hello kitty' uitzoeken. *zucht*. Ok, k heb daar ook maar iets gekocht, maar natuurlijk alleen omdat t allemaal zo lang duurde he.. anders had.. Ok, anyways. Ehm.. ja, tram in, 3 kwartier in tram zitten, lachen om bordje in tram dat aangeeft dat thijs hier niet mag stagediven. LOL. en toen de tram weer uit. tadaaaa, Miyajima veerpont.
Miyajima
We moesten dus met de veerpont/veerboot/pont. Hoe dat ding ook moge heten, we gingen erop. Miyajima is een eiland met een hele lange rode tempel, een even rode torii die in het water staat, hertjes, Japanse highschool scholieren (wtf, alweer?), hele mooie bossen die in de herfst van kleur veranderen, bergen en oja, laat ik vooral de bier-drinkende-doen-alsof-het-hun-niet-intereseert-door-de-bossen-wandelende-dikke-Amerikanen niet vergeten.
Eerst werd ik bruut aangevallen door een ehm, klein hertje. Die lopen daar gewoon los dus. Daarna heb ik wat te eten gekocht bij een eet-stand. Nee Maarten, Nee Michael, geen aids-stand maar een EET-STAND. *zucht*. Ik vroeg wat t was en toen zei ie *blabla* anago, taco en ebi. Naja, taco is inktvis en daar ben ik niet helemaal weg van. Ebi is garnaal en daar had ik toen geen zin in. En ik dacht dus dat ie Tamago zei, wat 'ei' betekent, dus dat had ik maar genomen. Maar toen de rest erbij kwam en vroeg wat ik ging eten zeiden ze.. hee maar daar staat Anago, géén Tamago. Ik voelde de bui al hangen. Anago was dus 'aal'. Naja, k vond t niet vies, maar ook niet lekker. Heb nog ff met die verkoper gepraat, die zei dat we een btje vroeg waren, want over 2 weken ofzo is het hele eiland groen en rood en goudbruin van de bladeren. Mja, niks aan te doen, overigens hebben we genoeg rode bladeren gezien dus t was behoorlijk mooi daar.
Toen we richting de lange rode tempel liepen merkte ik dat ik constant gevolgd werd door een hertje. Ik ging sneller lopen. Hertje ging sneller lopen. Ik ging stukje rennen. Hertje ging óók stukje rennen. Blijkbaar vond ie anago wel lekker. Resultaat is dus dat Jenn en Claudia tig foto's en video's hebben waarop je mij rondjes ziet lopen om dat hert kwijt te raken. Nou, de Japanners daar vonden t ook geweldig. Mgoed, t was opzich wel erg grappig.
Nou, tempel doorgelopen, foto's gemaakt, souvenirs gekocht, wierook aangestoken en geplant en toen eerst wat gaan eten. K dacht dat ik niet zo'n honger had maar k had me eten echt snel op. Na t eten gingen we richting ropeway, om ergens hoger in de bergen te komen. Het begon weer te regenen. Ik vloekte. De ropeway, die je, zo meldde een bordje, in 10 minuten kon lopen, maar als je soms rent, je het in wel 7 minuten kunt halen! ......right. We zaten dus in zo'n cabine en gingen een heel stuk naar boven. Uitzicht was erg cool. Boven aangekomen zit je dus halverwege de berg, daar zitten heleboel apen (ik bedoel ook echte apen, dus niet rare mensen ofzo.) die gewoon loslopen/springen/ vrijelijk hun ongelooflijk rode ballen laten hangen. Apart. Die apen zijn echt niet zo interessant, kun je ook in elke dierentuin zien, maar wat erg vet was was het uitzicht op de zee, en de andere eilanden en bergen. Het is echt niet te omschrijven, je ziet die wolken en de lucht, de zee en de andere eilanden in lichte mist gehuld en soms een zonnestraal die een deel van een eiland verlicht. Tel hierbij de koude en soms harde wind op en je hebt echt een gevoel van.. wow, extreem cool hier. Ik heb ook teveel foto's gemaakt van die uitzichten, t lijkt allemaal een beetje op elkaar, maar ik wilde dit gewoon niet vergeten. Het is echt supermooi daar. Heb daar nog een foto genomen van een Japanse echtpaar, dat vroegen ze me, en heb daarna ff met ze gekletst. Over waar ze vandaan kwamen, wat ik hier deed, of ik dit en dat al had gegeten want dat was een specialiteit etc. Naja, ging goed en dat was wel erg cool vond ik.
Jenn en Claudia wilden wel weer terug, want ze hadden t koud en pijn in hun voeten. Maar ik wilde nog verder de berg op, want je kon de top halen in een half uur. Naja, Jenn en Clau zeiden van, ja maar k kom hier nog wel een keer met Luuk en met André.. ja, allemaal leuk en aardig, maar ik kom hier dus denk ik niet zo snel meer. Dus ik zou en moest gewoon die berg op. Desnoods alleen, geen punt. Naja, zo gezegd zo gedaan. Ik werd onderweg aangesproken door een Duitser die vroeg of ik Duits kon.. ik dacht.. huh, hoezo denk je dat. Maar ik had dus me trui van Göttingen aan en het bleek dat die gast dus daar geboren was. Nou, daar nog ff mee gebabbeld alvorens een Canadees tegen te komen met wie ik samen naar de top ben gelopen. De top ansich is niet zo boeiend, uitzicht is t zelfde en er staat bovendien een lelijk gebouw. Die heb ik maar niet op de foto en video gezet. Maar k heb wel mooi de top gehaald! Net onder de top had je nog een coole tempel die ik wel ff op de foto heb gezet. Naja, toen moest ik maar weer terug.
Bij de rest aangekomen zijn we weer met de veerboot teruggegaan, het was toen alweer donker. Tram in, tram uit, bediende van JR vervloeken omdat ze te langzaam was met t uitprinten van de kaartjes en omdat ze iets met de computer had gedaan zodat die geen creditcards meer leest, trein in, trein uit. Eten @ Nagasaki CS.
Nagasaki CS
Hier aangekomen gingen we eten bij de Royal Host. Hier zaten we lans een tweetal moeders en hun kinderen. Die kinderen wilden dus engels oefenen, k vond t wel grappig, ik had er geen bezwaar tegen. Dus dat hebben we ff gedaan. In eerste instantie had Claudia geen zin om Engels met ze te oefenen, maar gelukkig draaide ze bij toen ze in de ogen keek van het lieve onschuldige jongetje. Tja, daarna zijn we maar naar huis gegaan.
the end.
Hiroshima
Er zijn weer nieuwe foto's dus..
Ik werd door Jennifer gevraagd om mee te gaan naar Hiroshima en Miyajima, samen met haar moeder en Claudia. Ik twijfelde eerst even omdat dat een heel weekend zou zijn en ik dan geen huiswerk kon maken en een afspraak voor het kerstman baantje niet zou kunnen nakomen. Maar toen dacht ik weer.. ja ho eens even, Hiroshima en Miyajima, dat gaat vet mooi worden. Dus k ben maar mee gegaan. Overigens heeft Jenn maar voor 1 nacht kunnen boeken, want alles was vol in Hiroshima dus we waren zaterdag avond weer terug.
Goed, Hiroshima eerst.
Vrijdagochtend
Ik had de wekker al vroeg gezet omdat ik me spullen wilde pakken en op tijd mijn huiswerk wilde inleveren voor die dag alvorens te vertrekken toen ik hoorde hoe maarten werd gebeld. Dat was dus Jenn die hem vroeg me wakker te maken. Ik kreeg Jenn aan de lijn die me vroeg waar de fuck ik was, want ze stonden al bij de uni en wilden naar de trein gaan! Ja, ho eens even, niemand had mij een tijd doorgegeven dus ik was voor deze keer totally innocent. Mgoed, ik snel alles inpakken, etc en op naar het station. De reis duurde 3 uur en was opzich niet zo boeiend. Enkele dingen die naar voren kwamen waren: Claudia die zich al snel niet zo lekker voelde ivm schommelen van de trein, Jenn die bij elke kiosk op t station naar 'hello kitty' dingetjes moest kijken, en ik had me standaard ochtendhumeur en wilde alleen maar slapen en brommen.
Hiroshima city
Hiroshima is een grotere stad dan Nagasaki, iig lijken de straten breder te zijn en de auto's wat normaler. We zijn direct een romen-densha ingestapt, dat is dus een tram aka streetcar, en richting A-dome gegaan. Hier heb ik een foto van op me blog gezet. We kwamen daar gewoon overdag aan hoor, maar savonds zijn we er nog een keertje langsop gelopen, vandaar dat de foto bij nacht is gemaakt. Ja, wat voel je als je daar staat. Ik vond t raar om hier de toerist uit te hangen, want hier is wel een tragedie gebeurt, of de maatregel al dan niet correct was... naja, ik vind dat een A-bom gewoon niet kan en niet mag. In Nederland is de geschiedenis van Japan ver weg, maar hier stond ik dus op de plek waar weet-ik-veel hoeveel mensen zijn gestorven.. net als in Nagasaki. Ik had moeite met lachen als er een foto van me werd genomen.
We werden daar nog aangesproken door een stel Japanse studenten die daar bezig waren met een actie om 7000 kraanvogels gevouwen te krijgen. (Misschien iets voor jou Jasper.) De kraanvogel is dus blijkbaar het symbool voor vrede in Hiroshima en Nagasaki. Naja, we hebben even geholpen. nu hoeven ze nog maar 6994 kraanvogels te vouwen. Succes.
We liepen door langs het kanaal richting het vredespark. Hiroshima ligt aan / in een delta, hoe zeg je dat eiglijk. Maar iig, overal in de stad heb je dus bruggen over die kanalen. Is best wel mooi. Mgoed, het vredespark. Dat park lag er ehm ja vredig bij. LOL. Erg schoon, erg gestructureerd en stil. We zijn er niet zo lang gebleven. We zagen toen nog een kudde highschool scholieren die richting het Atomic Bomb Museum gingen. (overigens wil ik hierbij zeggen dat ik het woord 'high' van 'highschool' of waar het ook in voorkomt een ongelooflijk kut woord vind dat ik nu al tig keer heb moeten overtypen omdat ik constant de letter 'h' vergeet. einde.) Ok, wij ook richting museum. Jenn en haar moeder hadden t al eens gezien en hoefden niet nog een keer. Ik en Claudia zijn toen wel naar binnen gegaan. Het viel te vergelijken met het museum in Nagasaki, inclusief de scholieren, maar dan groter. (Het museum dan he, de scholieren waren even groot als die in Nagasaki.) Ik heb daar nog een kinderboekje gekocht over het vallen van de bom. Toen we buiten kwamen, 2 uur later ofzo, zagen we al die scholieren weer buiten zitten en foto's van elkaar maken. Ik blijf t een grappig gezicht vinden, al die tieners in uniform. Het enige verschil zit m in hoe laag hangt de broek bij de jongens en hoe hoog zit het rokje bij de meisjes.
We hebben Jenn toen maar gebeld en gezegd dat we klaar waren. We zijn toen even later met z'n 4en naar het hotel gelopen. Daar aangekomen kregen we te horen dat de kamerprijzen het dubbele waren van wat eerst werd aangenomen. Dat was in eerste instantie best wel schrikken, maar we moesten dus uiteindelijk tussen de 40 en 50 euri betalen voor een behoorlijk luxe kamer MET een wc die je achterwerk schoonspoelt. Nou, wat wil je nog meer oder? Overigens kwam ik er de volgende ochtend pas achter dat dat ding t ook echt deed. Dat was..interessant. Naja, zoals gezegd, diezelfde avond nog ff terug gelopen naar het museum enzo, nog stelletjes gezien die langs het water *ahum* plezier hadden. We hebben voor het wandelen nog gegeten in een Indiaas restaurant, erg lekker zeg. Alleen Japanners in een Indiaas kleed is toch wel ff raar.
Savonds weer terug naar restaurant en ff tv gekeken. Was een kinderprogramma op wat ik wel helemaal kon volgen. Yayy.
De volgende dag Miyajima.
We
Ik werd door Jennifer gevraagd om mee te gaan naar Hiroshima en Miyajima, samen met haar moeder en Claudia. Ik twijfelde eerst even omdat dat een heel weekend zou zijn en ik dan geen huiswerk kon maken en een afspraak voor het kerstman baantje niet zou kunnen nakomen. Maar toen dacht ik weer.. ja ho eens even, Hiroshima en Miyajima, dat gaat vet mooi worden. Dus k ben maar mee gegaan. Overigens heeft Jenn maar voor 1 nacht kunnen boeken, want alles was vol in Hiroshima dus we waren zaterdag avond weer terug.
Goed, Hiroshima eerst.
Vrijdagochtend
Ik had de wekker al vroeg gezet omdat ik me spullen wilde pakken en op tijd mijn huiswerk wilde inleveren voor die dag alvorens te vertrekken toen ik hoorde hoe maarten werd gebeld. Dat was dus Jenn die hem vroeg me wakker te maken. Ik kreeg Jenn aan de lijn die me vroeg waar de fuck ik was, want ze stonden al bij de uni en wilden naar de trein gaan! Ja, ho eens even, niemand had mij een tijd doorgegeven dus ik was voor deze keer totally innocent. Mgoed, ik snel alles inpakken, etc en op naar het station. De reis duurde 3 uur en was opzich niet zo boeiend. Enkele dingen die naar voren kwamen waren: Claudia die zich al snel niet zo lekker voelde ivm schommelen van de trein, Jenn die bij elke kiosk op t station naar 'hello kitty' dingetjes moest kijken, en ik had me standaard ochtendhumeur en wilde alleen maar slapen en brommen.
Hiroshima city
Hiroshima is een grotere stad dan Nagasaki, iig lijken de straten breder te zijn en de auto's wat normaler. We zijn direct een romen-densha ingestapt, dat is dus een tram aka streetcar, en richting A-dome gegaan. Hier heb ik een foto van op me blog gezet. We kwamen daar gewoon overdag aan hoor, maar savonds zijn we er nog een keertje langsop gelopen, vandaar dat de foto bij nacht is gemaakt. Ja, wat voel je als je daar staat. Ik vond t raar om hier de toerist uit te hangen, want hier is wel een tragedie gebeurt, of de maatregel al dan niet correct was... naja, ik vind dat een A-bom gewoon niet kan en niet mag. In Nederland is de geschiedenis van Japan ver weg, maar hier stond ik dus op de plek waar weet-ik-veel hoeveel mensen zijn gestorven.. net als in Nagasaki. Ik had moeite met lachen als er een foto van me werd genomen.
We werden daar nog aangesproken door een stel Japanse studenten die daar bezig waren met een actie om 7000 kraanvogels gevouwen te krijgen. (Misschien iets voor jou Jasper.) De kraanvogel is dus blijkbaar het symbool voor vrede in Hiroshima en Nagasaki. Naja, we hebben even geholpen. nu hoeven ze nog maar 6994 kraanvogels te vouwen. Succes.
We liepen door langs het kanaal richting het vredespark. Hiroshima ligt aan / in een delta, hoe zeg je dat eiglijk. Maar iig, overal in de stad heb je dus bruggen over die kanalen. Is best wel mooi. Mgoed, het vredespark. Dat park lag er ehm ja vredig bij. LOL. Erg schoon, erg gestructureerd en stil. We zijn er niet zo lang gebleven. We zagen toen nog een kudde highschool scholieren die richting het Atomic Bomb Museum gingen. (overigens wil ik hierbij zeggen dat ik het woord 'high' van 'highschool' of waar het ook in voorkomt een ongelooflijk kut woord vind dat ik nu al tig keer heb moeten overtypen omdat ik constant de letter 'h' vergeet. einde.) Ok, wij ook richting museum. Jenn en haar moeder hadden t al eens gezien en hoefden niet nog een keer. Ik en Claudia zijn toen wel naar binnen gegaan. Het viel te vergelijken met het museum in Nagasaki, inclusief de scholieren, maar dan groter. (Het museum dan he, de scholieren waren even groot als die in Nagasaki.) Ik heb daar nog een kinderboekje gekocht over het vallen van de bom. Toen we buiten kwamen, 2 uur later ofzo, zagen we al die scholieren weer buiten zitten en foto's van elkaar maken. Ik blijf t een grappig gezicht vinden, al die tieners in uniform. Het enige verschil zit m in hoe laag hangt de broek bij de jongens en hoe hoog zit het rokje bij de meisjes.
We hebben Jenn toen maar gebeld en gezegd dat we klaar waren. We zijn toen even later met z'n 4en naar het hotel gelopen. Daar aangekomen kregen we te horen dat de kamerprijzen het dubbele waren van wat eerst werd aangenomen. Dat was in eerste instantie best wel schrikken, maar we moesten dus uiteindelijk tussen de 40 en 50 euri betalen voor een behoorlijk luxe kamer MET een wc die je achterwerk schoonspoelt. Nou, wat wil je nog meer oder? Overigens kwam ik er de volgende ochtend pas achter dat dat ding t ook echt deed. Dat was..interessant. Naja, zoals gezegd, diezelfde avond nog ff terug gelopen naar het museum enzo, nog stelletjes gezien die langs het water *ahum* plezier hadden. We hebben voor het wandelen nog gegeten in een Indiaas restaurant, erg lekker zeg. Alleen Japanners in een Indiaas kleed is toch wel ff raar.
Savonds weer terug naar restaurant en ff tv gekeken. Was een kinderprogramma op wat ik wel helemaal kon volgen. Yayy.
De volgende dag Miyajima.
We
Monday, November 13, 2006
Amegasaki Junior Highschool
Ok, beetje laat, maar hier dan toch een stuk over de middelbare school die we hebben bezocht.
De school heet dus Amegasaki Highschool. We (alleen het Nederlandse Legioen) zijn daar door onze ueber leraar Takano-Sensei heen gebracht en toen moesten we t zelf regelen. Naja, we werden daar dus opgevangen door iemand die die dag had georganiseerd enzo, blijkbaar houden ze daar vaker een `international day`. Eerst moesten we onze schoenen uitdoen, en natuurlijk in te kleine slippers stappen...dat vind ik altijd een beetje irritant. Toen werden we naar een `rest room` op de 2e verdieping geleid waar we een leraar engels ontmoetten. Hij kwam uit Engeland en was dus bij de Highschool aangesteld als assistent conversatie engels. We hebben overigens nu nog contact met hem, een paar keer al naar wat barren en kroegen geweest, wel lachen. Hij vertelde ons dat we ons deze dag als een rock-ster zouden voelen, nou dat beloofde dus wat.
We liepen daarna terug naar beneden (onderen, voor alle semi-achterhoekers) en naar de grote budoukan. Dit is een soort grote doujyo dus. Onderweg konden we het plein en de school eens goed bekijken. Het plein was behoorlijk groot en zanderig, zoals alle pleinen hier geloof ik. De school zelf was wel behoorlijk groot. Ik vond t wel erg cool om daar rond te lopen, nog nooit op zo`n highschool geweest natuurlijk en ja, toch wel apart. Goed, de budoukan..
Door de open deuren zagen we al een rij stoelen pal in t midden van die zaal staan! Nou, bij binnenkomst klapten dus alle aanwezige scholieren voor ons, ja alsof we rock-sterren waren.. Ik voelde me echt heel raar daar, zoals we daar behandeld werden.. het was aan de ene kant wel cool natuurlijk maar tegelijkertijd was het zo onnodig en zo verkeerd vind ik. Mgoed, daar aangekomen werd er een half uur lang ofzo verschillende japanse sporten en cultuur dingen aangekondigd, uitgelegd en opgevoerd. Er waren telkens 2 kinderen (tussen 11 en 15 jaar geloof ik) die in nog net niet helemaal perfect engels >< de verschillende dingen aankondigden. Daarna hebben we dus oa Kendo, Kendama, Menko, Kalligrafie, Taiko, Aikido en Koto gezien danwel gehoord. Kendo is wel bekend neem ik aan. Kendama is minder bekend denk ik. Je hebt dan een raar gevormd houten ding vast met 2 kuipjes en een punt eraan. Het is de bedoeling dat je een balletje dat met een touwtje aan dat rare ding vastzit in die kuipjes te krijgen of te klemmen tussen de punt en de rest ervan. Nou, dat is nog moeilijk ook. Menko is in principe een soort flippo-spel. Met 1 platte schijf moet je ander platte schijven die op de grond liggen proberen om te draaien door een keer hard met die ene schijf naar die andere schijven te gooien. Behoorlijk saai als je t mij vraagt. Kalligrafie.. ja next. Taiko. Taiko is vet. Ik ben al helemaal fan van de Taiko die in de arcade hallen staat en wilde het hier bij de uni ook doen, maar daar doen ze dus blijkbaar niet aan. En k ben tot nu toe nog te lui geweest om echt op zoek te gaan, ook omdat ik nu al sport enzo. Mgoed, Taiko is dus slaan op een trommel, the japanese way natuurlijk. Aikido is ook bekend. Koto is een Japans 6 of 7 snarig instrument dacht ik, wat op een viool lijkt dat in aanraking is gekomen met een soort groen slijm dat je altijd in de ninja turtles comics/anime/films ziet. Je zet dat ding voor je neer op de grond, en tokkelen maar. Er zat toen een lichtelijk gehandicapt ventje te spelen maar damn, die kon dat goed hoor.
Hierna kregen we allemaal een stel meisjes danwel jongetjes als begeleiders mee. (Lees: ze liepen achter je aan en zouden je nog naar de wc zijn gevolgd) Maar goed, ze waren allemaal hardstikke aardig en het was heel erg leuk daar. We mochten dus zelf allemaal dingen uitproberen, oa de sporten die ze hadden laten zien, maar ook andere dingen die we nog niet hadden gezien. Er was een balspel, waarbij je lucht in de bal moest blazen die dan niet de grond mocht raken. Dit was wel lachen, we stonden dus allemaal in een kring en hooghouden maar. Zelf heb ik nog Koto gespeeld (lees: i suck big time!), Taiko natuurlijk (vet taiko spelen op de muziek van Neon Genesis Evangelion ^^) Kendo ook, heb zo`n pantser aangehad en toen mocht ik doelwit spelen. Heb t snel weer uitgedaan en naar wat anders gezocht.. In Japan kennen ze dus ook het gedoe met, je hebt een touwtje dat niet onderbroken is en hiermee moet je dan figuren maken met je vingers. Dit hebben we in Nederland ook. Ik kon het meisje niet volgen dat me wat liet zien, kon het ene touwtje niet van de rest onderscheiden... maar heb haar wel het enige figuurtje geleerd wat ik nog wist... een thee kopje. Hooray for me!
Daarna konden we de school bekijken met een groepje leerlingen. Erg lachen allemaal, kleine lokaaltjes, nog 1e en 2e jaars ontmoet. Dus kleine ventjes/meisjes die veel lachen en om elkaar heen draaien. Got to love it. Daarna konden we terug naar onze `rest room` om ff bij te kletsen onder het drinken van ocha, japanse groene thee dus.
Na die pauze werden we in groepjes verdeeld en moesten we in een klaslokaal zitten met scholieren en een beetje japans kletsen. Ik zat met Maarten en Claudia in een lokaal. Hier gebeurde niet echt veel, aan mijn tafeltje zaten 9 mensen ofzo waarvan er 4 niet veel hebben gezegd. De rest vroeg dingen als, wanneer naar japan gekomen, hoe is nederland, wat vind je van japan... hebben ze dit of dat in nederland. Ow, jongetje dat tegenover me zat vroeg nog of ik met m wilde armpje worstelen. Ik dus van.. pff, ja ok, it` s your funeral dude. Mgoed, de sneaky bastards hadden me dus niet verteld dat die alleen maar bezig is met speerwerpen en kogelstoten.. echt, voor wat 14/15 jaar had ie een rechterarm van $$%#&"&! Ik zou meer succes hebben gehad om een muur om te duwen. Damn, totally not cool! Hierna was t luchtijd.
Lunch hebben we gegeten in dat lokaal zelf. Een aantal scholieren deed een schort, een petje en een maskertje voor en zetten het eten klaar in het lokaal. De rest ging handen wassen. Het was wel raar om te zien dat er wat mensen schort en petje en vooral masker voor deden. Hygiene is erg belangrijk hier in Japan. Lunch was aardappelsoep met salade, brood en melk. Lekker.
Na de lunch was het sport uur. De kinderen, jongens en meisjes, gingen zich verkleden in het lokaal zelf.. wij moesten naar onze kamer omdat ehm ja dat moest gewoon dus. Mgoed, was wel ff raar om te zien dat ze gewoon samen uit de kleren gaan en ander kleren aantrekken, terwijl de rest van japan alles gescheiden doet.
We hebben eerst gevoetbald. ^^. Het was keiwarm. ~.~ Ik ben dus al na 10 min gestopt omdat ik t niet meer trok. En t was ook geen voetbal want we (ik, richard, michael en andy) konden de teams niet uit elkaar houden. Iedereen was hetzelfde gekleed en iedereen had zwart haar. Bastards. Doen ze expres denk ik. De meeste jongens waren aan t voetballen, er waren nog meisjes aan t volleyballen en binnen in een andere gymzaal waren ze aan t basketballen. Dat heb ik dan ook nog maar ff gedaan met Claudia en Ruben. Ruben die trouwens nog wat aandacht kreeg van de ietwat te jonge meisjes haha. Lol. Naja, er was nog een laatste programma in de gymzaal.
Op een gegeven moment was iedereen in die gymzaal verzameld en moesten we ons weer bij onze klassen begeven. We hebben daar een aantal spelletjes gespeeld waaronder DodgeBee (nee geen typfout. het is Dodgeball met een frisBee dus. wel een zachte hoor.) Japans papier, schaar, steen competitie. Waarvan ik van mening ben dat ze dat echt te veel doen in Japan. Laatste was het `gesture game`. Dit is echt net een soort Lama`s op Nederland 3. Je staat dus in een rij en je moet iets uitbeelden aan degene die voor je staat, die het dus weer door moet geven aan de volgende. Uiteindelijk, na 6 of 7 keer moet de persoon die helemaal vooraan staat het antwoord geven. Hilarisch. Ga maar eens een windmolen nadoen. Windmill! Windmill! ^^.
Als laatste heeft die hele groep nog een afscheidslied gezongen, begeleid door piano. Echt te vet gewoon. K geloof dat bijna elke japanner wel muzikaal is, want t klonk echt mooi. En daarnaast, wtf, ze zingen een fokkin lied voor ons! How weird is that! Nou, we kregen toen ook nog eens een kadootje mee, wat echt overbodig was want ze hadden al zoveel voor ons gedaan.. We hebben toen wel ff gevraagd of we de mic nog konden krijgen zodat we ons konden bedanken, naja, richard heeft t namens ons gedaan. Als aller laatste moesten we gebukt door een soort poort van kinderen lopen. Ze stonden allemaal tegenoverelkaar met de handen omhoog, als een soort poort dus, en wij maar rennen. Die hele dag was echt kei leuk, maar k voelde me daar toch wel een beetje klein en soms ongemakkelijk, omdat we zo extreem behandeld werden. Mja, t hoort erbij.
Ciao
De school heet dus Amegasaki Highschool. We (alleen het Nederlandse Legioen) zijn daar door onze ueber leraar Takano-Sensei heen gebracht en toen moesten we t zelf regelen. Naja, we werden daar dus opgevangen door iemand die die dag had georganiseerd enzo, blijkbaar houden ze daar vaker een `international day`. Eerst moesten we onze schoenen uitdoen, en natuurlijk in te kleine slippers stappen...dat vind ik altijd een beetje irritant. Toen werden we naar een `rest room` op de 2e verdieping geleid waar we een leraar engels ontmoetten. Hij kwam uit Engeland en was dus bij de Highschool aangesteld als assistent conversatie engels. We hebben overigens nu nog contact met hem, een paar keer al naar wat barren en kroegen geweest, wel lachen. Hij vertelde ons dat we ons deze dag als een rock-ster zouden voelen, nou dat beloofde dus wat.
We liepen daarna terug naar beneden (onderen, voor alle semi-achterhoekers) en naar de grote budoukan. Dit is een soort grote doujyo dus. Onderweg konden we het plein en de school eens goed bekijken. Het plein was behoorlijk groot en zanderig, zoals alle pleinen hier geloof ik. De school zelf was wel behoorlijk groot. Ik vond t wel erg cool om daar rond te lopen, nog nooit op zo`n highschool geweest natuurlijk en ja, toch wel apart. Goed, de budoukan..
Door de open deuren zagen we al een rij stoelen pal in t midden van die zaal staan! Nou, bij binnenkomst klapten dus alle aanwezige scholieren voor ons, ja alsof we rock-sterren waren.. Ik voelde me echt heel raar daar, zoals we daar behandeld werden.. het was aan de ene kant wel cool natuurlijk maar tegelijkertijd was het zo onnodig en zo verkeerd vind ik. Mgoed, daar aangekomen werd er een half uur lang ofzo verschillende japanse sporten en cultuur dingen aangekondigd, uitgelegd en opgevoerd. Er waren telkens 2 kinderen (tussen 11 en 15 jaar geloof ik) die in nog net niet helemaal perfect engels >< de verschillende dingen aankondigden. Daarna hebben we dus oa Kendo, Kendama, Menko, Kalligrafie, Taiko, Aikido en Koto gezien danwel gehoord. Kendo is wel bekend neem ik aan. Kendama is minder bekend denk ik. Je hebt dan een raar gevormd houten ding vast met 2 kuipjes en een punt eraan. Het is de bedoeling dat je een balletje dat met een touwtje aan dat rare ding vastzit in die kuipjes te krijgen of te klemmen tussen de punt en de rest ervan. Nou, dat is nog moeilijk ook. Menko is in principe een soort flippo-spel. Met 1 platte schijf moet je ander platte schijven die op de grond liggen proberen om te draaien door een keer hard met die ene schijf naar die andere schijven te gooien. Behoorlijk saai als je t mij vraagt. Kalligrafie.. ja next. Taiko. Taiko is vet. Ik ben al helemaal fan van de Taiko die in de arcade hallen staat en wilde het hier bij de uni ook doen, maar daar doen ze dus blijkbaar niet aan. En k ben tot nu toe nog te lui geweest om echt op zoek te gaan, ook omdat ik nu al sport enzo. Mgoed, Taiko is dus slaan op een trommel, the japanese way natuurlijk. Aikido is ook bekend. Koto is een Japans 6 of 7 snarig instrument dacht ik, wat op een viool lijkt dat in aanraking is gekomen met een soort groen slijm dat je altijd in de ninja turtles comics/anime/films ziet. Je zet dat ding voor je neer op de grond, en tokkelen maar. Er zat toen een lichtelijk gehandicapt ventje te spelen maar damn, die kon dat goed hoor.
Hierna kregen we allemaal een stel meisjes danwel jongetjes als begeleiders mee. (Lees: ze liepen achter je aan en zouden je nog naar de wc zijn gevolgd) Maar goed, ze waren allemaal hardstikke aardig en het was heel erg leuk daar. We mochten dus zelf allemaal dingen uitproberen, oa de sporten die ze hadden laten zien, maar ook andere dingen die we nog niet hadden gezien. Er was een balspel, waarbij je lucht in de bal moest blazen die dan niet de grond mocht raken. Dit was wel lachen, we stonden dus allemaal in een kring en hooghouden maar. Zelf heb ik nog Koto gespeeld (lees: i suck big time!), Taiko natuurlijk (vet taiko spelen op de muziek van Neon Genesis Evangelion ^^) Kendo ook, heb zo`n pantser aangehad en toen mocht ik doelwit spelen. Heb t snel weer uitgedaan en naar wat anders gezocht.. In Japan kennen ze dus ook het gedoe met, je hebt een touwtje dat niet onderbroken is en hiermee moet je dan figuren maken met je vingers. Dit hebben we in Nederland ook. Ik kon het meisje niet volgen dat me wat liet zien, kon het ene touwtje niet van de rest onderscheiden... maar heb haar wel het enige figuurtje geleerd wat ik nog wist... een thee kopje. Hooray for me!
Daarna konden we de school bekijken met een groepje leerlingen. Erg lachen allemaal, kleine lokaaltjes, nog 1e en 2e jaars ontmoet. Dus kleine ventjes/meisjes die veel lachen en om elkaar heen draaien. Got to love it. Daarna konden we terug naar onze `rest room` om ff bij te kletsen onder het drinken van ocha, japanse groene thee dus.
Na die pauze werden we in groepjes verdeeld en moesten we in een klaslokaal zitten met scholieren en een beetje japans kletsen. Ik zat met Maarten en Claudia in een lokaal. Hier gebeurde niet echt veel, aan mijn tafeltje zaten 9 mensen ofzo waarvan er 4 niet veel hebben gezegd. De rest vroeg dingen als, wanneer naar japan gekomen, hoe is nederland, wat vind je van japan... hebben ze dit of dat in nederland. Ow, jongetje dat tegenover me zat vroeg nog of ik met m wilde armpje worstelen. Ik dus van.. pff, ja ok, it` s your funeral dude. Mgoed, de sneaky bastards hadden me dus niet verteld dat die alleen maar bezig is met speerwerpen en kogelstoten.. echt, voor wat 14/15 jaar had ie een rechterarm van $$%#&"&! Ik zou meer succes hebben gehad om een muur om te duwen. Damn, totally not cool! Hierna was t luchtijd.
Lunch hebben we gegeten in dat lokaal zelf. Een aantal scholieren deed een schort, een petje en een maskertje voor en zetten het eten klaar in het lokaal. De rest ging handen wassen. Het was wel raar om te zien dat er wat mensen schort en petje en vooral masker voor deden. Hygiene is erg belangrijk hier in Japan. Lunch was aardappelsoep met salade, brood en melk. Lekker.
Na de lunch was het sport uur. De kinderen, jongens en meisjes, gingen zich verkleden in het lokaal zelf.. wij moesten naar onze kamer omdat ehm ja dat moest gewoon dus. Mgoed, was wel ff raar om te zien dat ze gewoon samen uit de kleren gaan en ander kleren aantrekken, terwijl de rest van japan alles gescheiden doet.
We hebben eerst gevoetbald. ^^. Het was keiwarm. ~.~ Ik ben dus al na 10 min gestopt omdat ik t niet meer trok. En t was ook geen voetbal want we (ik, richard, michael en andy) konden de teams niet uit elkaar houden. Iedereen was hetzelfde gekleed en iedereen had zwart haar. Bastards. Doen ze expres denk ik. De meeste jongens waren aan t voetballen, er waren nog meisjes aan t volleyballen en binnen in een andere gymzaal waren ze aan t basketballen. Dat heb ik dan ook nog maar ff gedaan met Claudia en Ruben. Ruben die trouwens nog wat aandacht kreeg van de ietwat te jonge meisjes haha. Lol. Naja, er was nog een laatste programma in de gymzaal.
Op een gegeven moment was iedereen in die gymzaal verzameld en moesten we ons weer bij onze klassen begeven. We hebben daar een aantal spelletjes gespeeld waaronder DodgeBee (nee geen typfout. het is Dodgeball met een frisBee dus. wel een zachte hoor.) Japans papier, schaar, steen competitie. Waarvan ik van mening ben dat ze dat echt te veel doen in Japan. Laatste was het `gesture game`. Dit is echt net een soort Lama`s op Nederland 3. Je staat dus in een rij en je moet iets uitbeelden aan degene die voor je staat, die het dus weer door moet geven aan de volgende. Uiteindelijk, na 6 of 7 keer moet de persoon die helemaal vooraan staat het antwoord geven. Hilarisch. Ga maar eens een windmolen nadoen. Windmill! Windmill! ^^.
Als laatste heeft die hele groep nog een afscheidslied gezongen, begeleid door piano. Echt te vet gewoon. K geloof dat bijna elke japanner wel muzikaal is, want t klonk echt mooi. En daarnaast, wtf, ze zingen een fokkin lied voor ons! How weird is that! Nou, we kregen toen ook nog eens een kadootje mee, wat echt overbodig was want ze hadden al zoveel voor ons gedaan.. We hebben toen wel ff gevraagd of we de mic nog konden krijgen zodat we ons konden bedanken, naja, richard heeft t namens ons gedaan. Als aller laatste moesten we gebukt door een soort poort van kinderen lopen. Ze stonden allemaal tegenoverelkaar met de handen omhoog, als een soort poort dus, en wij maar rennen. Die hele dag was echt kei leuk, maar k voelde me daar toch wel een beetje klein en soms ongemakkelijk, omdat we zo extreem behandeld werden. Mja, t hoort erbij.
Ciao
Sunday, November 05, 2006
Southpark had t goed..
Ik zit nu in de bieb omdat de les van vandaag uitviel. Komt mooi uit, hebben ik nog tijd om te leren voor morgen. Moeten een tekst begrijpen en een recept uitschrijven in de les. Owja, en nog een kanji-quiz.
Deze post ff wat over het badhuis waar ik nu al twee keer heen ben geweest. Eerste keer met Michael en Yun Su, tweede keer gingen Richard en Andy ook mee. Dan ook nog kort wat over wat andere dingen, zoals een nacht doortrekken met drinken en karaoke en misschien dat ik nu nog wat schrijf over halloween bij Biado en shit.
Badhuis
Southpark had t goed.. (Voor de mensen die de aflevering over Japanners hebben gezien :)
Naja, laatst dus met de jongens naar het badhuis geweest. Erg ontspannend wel. Is toch wel wat anders dan de Nederlandse sauna. Eerst douchen, dan water over jezelf gooien mbv een soort grote soeplepel, dan pas t water in. Er zijn meerdere baden, bubbelbad, gekleurd/gekruid bad, koud bad, jet-stream baden (jet-air;), en een sauna waar je tv kunt kijken haha. Buiten heb je dan nog wat dingen, zoals nog 2 hete baden en een andere sauna. Als laatste heb je een soort voetenbad waarbij je gewoon kunt liggen en naar de wolken/sterren kunt kijken. Ligt er natuurlijk aan wanneer je gaat he. Ik hoop telkens maar dat er geen vogel langskomt wanneer ik daar lig.. De baden zijn gescheiden, dus voor de jongens/mannen een badhuis en voor de meisjes/vrouwen aan de andere kant een badhuis. Je kunt voor of na het baden wel samen eten enzo. Het bad kost ook maar 450 yen, dan kun je iets van 2 uur daar liggen ofzo. Kei goedkoop dus, als je dat vergelijkt met Nederlandse sauna`s.
Karaoke nacht
Ja, alweer een tijdje geleden maar we hebben eerst met vrijwel alle nederlanders + Clint en Shira bij Biado gegeten en gedronken, was weer erg gezel. Iedereen zat aan de tafel behalve ik en Michael geloof ik, naja niet dat dat erg is, want ouwehoeren met Sachi en Yoriko is ook leuk natuurlijk. Later op de avond ging toch alles verschuiven dus.. Nou, Clint wilde geloof ik nog naar karaoke gaan (red. t was toen al 02:oo) Ikzelf had iets van... nouuuu t is toch al wel laat en ik wil wel naar bed. Clint begon toen over.. Come on, are you a man or a woman! Naja, later wees Jennifer me erop dat ik dus had gezegd: As a matter of fact, on Saturdays, i AM a woman!. Goed, dat kan ik me dus niet meer helemaal voor de spreekwoordelijke geest halen, mja, t stond in Jenns agenda en zoals we allemaal weten van de Bijbel, als het geschreven staat dan is het waar.. Mgoed, wij dus naar de karaoke. Ik en Maarten waren met de fiets, maar we wisten niet waar de karaoke club was dus moesten we allemaal met de taxi. Eenmaal aangekomen hadden we toch best wel lol, (Sachi, Yoriko en Nonoka zijn ook nog gekomen!!!!!!), behalve Ruben die toch betere avonden heeft gehad geloof ik en Shira die na een uur of 2 ook wel genoeg had. Owja, ik ook btw, als je naar de foto`s op Jenn d`r Photobucket pagina kijkt dan lig ik daar languit op de bank hehe. Om 05:30 ofzo hadden we dus genoeg gezongen en gedronken en gingen we weer naar huis.. hee, het was alweer licht buiten! De rest kon met de taxi naar huis, maar Maarten en ik moesten terug met Sachi omdat onze fietsen daar nog stonden.. ><
Halloween @ Biado
Vorige week dinsdag? Wanneer was Halloween eiglijk.. geen id. We wisten t geen van allen maar t verklaarde wel ineens waarom Nonoka in een kattenkostuum rondhuppelde bij Biado ^^.
Die avond vond ze me geloof ik wel interessant ofzo, want eenmaal op schoot kon ik haar moeilijk verwijderen, owja, en ze beet constant in me t-shirt. Volgens Michael heeft Mads het bijten van Nonoka overgenomen, maar dat heb ik gelukkig nog niet mee hoeven maken haha. Tja, toen ze eenmaal van me afwas ging ze nog naar Michael toe die, zo heeft ze laten blijken toch wel het stoerst vind van ons allemaal. Ze klom bij hem op de rug en ging op zijn schouders zitten, waarna ze even flink in zijn nek begon te niesen >< . Toen ik later op de grond zat ging Nonoka achter me staan en over me hoofd aaien.. hmm dat is me hier nu al 4 keer overkomen dat mensen me hoofd ineens gaan aanraken. Beeeeetje vreemd. Laatst een verjaardag gehad van de tutor van Michael, zat ik naast een Japanse meisje, het eerste wat ze zei was: can i touch you? Hmm, vage shit.
Verder.. gisteren nog naar de bioscoop geweest, heb daar met Mich en Maarten de film `Death Note` gekeken. Was wel lachen, heb denk ik helft kunnen volgen.
Nou, genoeg voor nu, ik ga zo maar eens wat leren. Volgende keer meer over de Schrijn in de bossen die ik met Maarten heb bezocht, dan zal ik ook weer wat foto`s uploaden (wat me nu niet is gelukt grrrrr) en over 2 weken zal ik samen met Richard en Andy in het winkelcentrum van Nagasaki Centraal Station als Kerstman optreden. Ja, idd, Kerstman, en ja, al over 2 weken. Dat wordt nog lachen, zei er iemand, cameraploeg zal ook aanwezig zijn?? ^^
Verder gaan we deze maand nog naar Kyoto en Nara met de klas en naar een beroemde Onsen hier in de buurt. Een Onsen is dus een natuurlijke openlucht, heetwater bron. Maaaaaaar hier kan ik dus niet heen.. omdat ik die dag, 25 november, naar Fukuoka ga voor een concert van... Asian Kung-fu Generation!!!!!! Hele coole Japanse band, die intro nummers heeft gemaakt voor oa Naruto en Full-Metal Alchemist. Naja, iig voor FMA.
Laters!!!
Deze post ff wat over het badhuis waar ik nu al twee keer heen ben geweest. Eerste keer met Michael en Yun Su, tweede keer gingen Richard en Andy ook mee. Dan ook nog kort wat over wat andere dingen, zoals een nacht doortrekken met drinken en karaoke en misschien dat ik nu nog wat schrijf over halloween bij Biado en shit.
Badhuis
Southpark had t goed.. (Voor de mensen die de aflevering over Japanners hebben gezien :)
Naja, laatst dus met de jongens naar het badhuis geweest. Erg ontspannend wel. Is toch wel wat anders dan de Nederlandse sauna. Eerst douchen, dan water over jezelf gooien mbv een soort grote soeplepel, dan pas t water in. Er zijn meerdere baden, bubbelbad, gekleurd/gekruid bad, koud bad, jet-stream baden (jet-air;), en een sauna waar je tv kunt kijken haha. Buiten heb je dan nog wat dingen, zoals nog 2 hete baden en een andere sauna. Als laatste heb je een soort voetenbad waarbij je gewoon kunt liggen en naar de wolken/sterren kunt kijken. Ligt er natuurlijk aan wanneer je gaat he. Ik hoop telkens maar dat er geen vogel langskomt wanneer ik daar lig.. De baden zijn gescheiden, dus voor de jongens/mannen een badhuis en voor de meisjes/vrouwen aan de andere kant een badhuis. Je kunt voor of na het baden wel samen eten enzo. Het bad kost ook maar 450 yen, dan kun je iets van 2 uur daar liggen ofzo. Kei goedkoop dus, als je dat vergelijkt met Nederlandse sauna`s.
Karaoke nacht
Ja, alweer een tijdje geleden maar we hebben eerst met vrijwel alle nederlanders + Clint en Shira bij Biado gegeten en gedronken, was weer erg gezel. Iedereen zat aan de tafel behalve ik en Michael geloof ik, naja niet dat dat erg is, want ouwehoeren met Sachi en Yoriko is ook leuk natuurlijk. Later op de avond ging toch alles verschuiven dus.. Nou, Clint wilde geloof ik nog naar karaoke gaan (red. t was toen al 02:oo) Ikzelf had iets van... nouuuu t is toch al wel laat en ik wil wel naar bed. Clint begon toen over.. Come on, are you a man or a woman! Naja, later wees Jennifer me erop dat ik dus had gezegd: As a matter of fact, on Saturdays, i AM a woman!. Goed, dat kan ik me dus niet meer helemaal voor de spreekwoordelijke geest halen, mja, t stond in Jenns agenda en zoals we allemaal weten van de Bijbel, als het geschreven staat dan is het waar.. Mgoed, wij dus naar de karaoke. Ik en Maarten waren met de fiets, maar we wisten niet waar de karaoke club was dus moesten we allemaal met de taxi. Eenmaal aangekomen hadden we toch best wel lol, (Sachi, Yoriko en Nonoka zijn ook nog gekomen!!!!!!), behalve Ruben die toch betere avonden heeft gehad geloof ik en Shira die na een uur of 2 ook wel genoeg had. Owja, ik ook btw, als je naar de foto`s op Jenn d`r Photobucket pagina kijkt dan lig ik daar languit op de bank hehe. Om 05:30 ofzo hadden we dus genoeg gezongen en gedronken en gingen we weer naar huis.. hee, het was alweer licht buiten! De rest kon met de taxi naar huis, maar Maarten en ik moesten terug met Sachi omdat onze fietsen daar nog stonden.. ><
Halloween @ Biado
Vorige week dinsdag? Wanneer was Halloween eiglijk.. geen id. We wisten t geen van allen maar t verklaarde wel ineens waarom Nonoka in een kattenkostuum rondhuppelde bij Biado ^^.
Die avond vond ze me geloof ik wel interessant ofzo, want eenmaal op schoot kon ik haar moeilijk verwijderen, owja, en ze beet constant in me t-shirt. Volgens Michael heeft Mads het bijten van Nonoka overgenomen, maar dat heb ik gelukkig nog niet mee hoeven maken haha. Tja, toen ze eenmaal van me afwas ging ze nog naar Michael toe die, zo heeft ze laten blijken toch wel het stoerst vind van ons allemaal. Ze klom bij hem op de rug en ging op zijn schouders zitten, waarna ze even flink in zijn nek begon te niesen >< . Toen ik later op de grond zat ging Nonoka achter me staan en over me hoofd aaien.. hmm dat is me hier nu al 4 keer overkomen dat mensen me hoofd ineens gaan aanraken. Beeeeetje vreemd. Laatst een verjaardag gehad van de tutor van Michael, zat ik naast een Japanse meisje, het eerste wat ze zei was: can i touch you? Hmm, vage shit.
Verder.. gisteren nog naar de bioscoop geweest, heb daar met Mich en Maarten de film `Death Note` gekeken. Was wel lachen, heb denk ik helft kunnen volgen.
Nou, genoeg voor nu, ik ga zo maar eens wat leren. Volgende keer meer over de Schrijn in de bossen die ik met Maarten heb bezocht, dan zal ik ook weer wat foto`s uploaden (wat me nu niet is gelukt grrrrr) en over 2 weken zal ik samen met Richard en Andy in het winkelcentrum van Nagasaki Centraal Station als Kerstman optreden. Ja, idd, Kerstman, en ja, al over 2 weken. Dat wordt nog lachen, zei er iemand, cameraploeg zal ook aanwezig zijn?? ^^
Verder gaan we deze maand nog naar Kyoto en Nara met de klas en naar een beroemde Onsen hier in de buurt. Een Onsen is dus een natuurlijke openlucht, heetwater bron. Maaaaaaar hier kan ik dus niet heen.. omdat ik die dag, 25 november, naar Fukuoka ga voor een concert van... Asian Kung-fu Generation!!!!!! Hele coole Japanse band, die intro nummers heeft gemaakt voor oa Naruto en Full-Metal Alchemist. Naja, iig voor FMA.
Laters!!!
Wednesday, November 01, 2006
Bokushingu-nomikai
*gaap* damn, de les van vandaag duurde weer eeuwen, gelukkig is t morgen eoa cultuur dag. Dat betekent dat we vrij hebben, wat weer betekent dat ik onder geen omstandigheden voor 14u me bed uit rol. ghehehe. Gisteren was t ook weer laat ivm een avondje drinken met wat lui bij Biado/Baard. Vandaar dat ik nu toch wel een btje moe ben. Pff, k ga echt nooit meer alcohol drinken.. *pauze*.. whaha who am i kidding right. Anyways, nu ff wat over de drinkavond met de boksgroep.
Bokushingu-nomikai
Op een dinsdag avond, geloof 1,5 week geleden ofzo, gingen Michael en ik naar het sportterrein van de uni om daar samen met de lui van t boksen naar een izakaya te gaan om te drinken en te eten. Ik ben er trouwens niet samen met Michael heen gegaan, weet niet meer waarom, maar k kwam iig eerder aan en heb daar ff gewacht alvorens hij belde. Ik stond daar ff en zag 2 meisjes die ook bij de boksclub zitten, maar had weinig zin om met hun te kletsen dus k deed maar alsof ik niet zeker wist wie ze waren, dat voordeel heb je al snel als buitenlander. Maar ze kenden mij wel, dat nadeel heb je al snel als buitenlander... Anyways, ze stelden zichzelf nog ff voor en vroegen of Michael ook nog kwam.. hmm dacht ik, Michael moet dus oppassen hahahaha. Naja, Mich kwam er vrij snel aan, en na een paar minuten kwamen meer mensen van de boksclub. Ik, Mich en Yun Su (koreaan, lachen gast) waren de enige buitenlanders.
We gingen met een stuk of 10 jongens en 4 meiden op weg naar de yakitoridoujyou, wat wel een grappige naam is voor een eet tent. Yakitori = lichtelijk gebakken kip, doujyou is dus ja meestal een budo-zaal. Maar Mich en ik verstonden constant 'yakitori-douzou', dus 'gebakken kip, hier heb je t' wat nog veel grappiger was dus. Onder t lopen heb k nog ff met Yun Su en Tetsuya gebabbeld over van alles en nog wat. Bij aankomst stonden er nog wat mensen te wachten.
@ Yakitori-doujyou
Nou, we konden allemaal plaats nemen aan een kei lange, jedoch typisch japanse lage tafel. Op zich heb ik er weinig problemen mee, maar Mich vind t niet zo fijn gezien hij z'n lange benen niet zo goed kan buigen. We gingen ergens in de hoek zitten, samen met de jongens die we al een btje kennen. Nadat we hadden plaatsgenomen kwamen er nog meer mensen binnen, een stel gasten en wat meiden, wat het totaal op ehm veel mensen bracht. Op de een of andere manier bleef er in het midden een aantal plekken over.. en ja, plotseling werd er gezegd dat de eregasten maar in het midden moesten plaatsnemen..hmm eregasten? yes, wij waren t haasje ><. Moet er wel aan wennen dat we nu al een aantal keer zo prominent in de spotlight worden gezet, niet echt fijn vind ik. Naja, wij (Yun Su, Mich en ik) dus zitten tussen *zucht* meiden. Nouja, natuurlijk niks mis mee, ghehe, (don't worry Jettie ^^) maar zoals Mich al snel opmerkte, met de gasten heb je tenminste lol en kun je zuipen. Ja, daar had ie dan wel gelijk in, want de meiden die gaan je soms toch aangapen alsof je een interessante attractie bent en giechelen als je al 1 woord japans hebt gezegd. Nou, k dacht dat t me niet zo veel zou uitmaken, maar na een tijdje is dat toch ietwat vermoeiend. Natuurlijk moest ik weer leeftijd raden, en damn, k heb iemand flink beledigd dan haha. Was een meid die er, vond ik, 23 uitzag. Maar ze was 19. Hmm ja, niet mijn schuld. Naja, btje gekletst, gegeten, namen onthouden en vergeten, ze wijs maken dat Yun Su mijn kleiner broertje is en ik dus half koreaans ben.. the usual dus ^^. Na een tijdje was Michael ineens verdwenen en zat er een ander meisje voor in de plaats, die me een btje raar aankeek met half dronken ogen. Daarop ben ik na enkele minuten ook maar weggegaan en heb me bij de reeds bekendere jongens van het boksen gezet, wat Michael dus ook al had gedaan.
Tja, de avond was toen al gevorderd en steeds meer eten en drinken werd op tafel gezet. Inmiddels was het alom bekende ritueel aangebroken, tijd voor 'shouchuu danwel bier iki-en'. Dit is dus gewoon je glas drank ad-ten. Michael had al van te voren aangekondigd dat ie die Japanners wel eens even flink onder te tafel ging zuipen.. en ja, hij was wel bezig. Maar 4 glazen 'shouchuu' on the rocks achter elkaar ad-ten is toch wel extreem. En dat merkte ie ook! Hij had aan t eind van de avond wel t meeste gedronken van allemaal, maar hij kon toen ook niet meer lopen ^^. Ik had ook aardig wat bier en wat shouchuu achter de kiezen maar ik kon iig nog lopen. Maar Michael hebben we toen thuis moeten brengen.
We zaten in de taxi (ik, Michael en een andere zatte Japanner) en gingen op huis aan. Thuis aangekomen bleef de taxi + zatte Jap wachten op me omdat we nog met wat mensen gingen karaoken. Ik heb toen Michael naar binnen geloodst en afgeleverd bij de anderen, die ook lol hadden met Sachi, Yoriko en Nonoka. Die waren dus die avond langsgekomen met allemaal eten en drinken en hadden daar een feestje gebouwd. Mgoed, ik uitleggen dat Mich zo zat als een aap was en dat ik weer snel weg moest.
Terug in de taxi zag die andere gast er net zo belabberd uit als Michael.. Whooptiedoo dacht ik. Wij terug naar de stad en naar de karaoke tent. De Japanner ging naar huis en ik ging met Shun, een jongen van t boksen die ons stond op te wachten, naar binnen. Blijkbaar hadden niet erg veel mensen zin in karaoke, of ze waren te lam, want er waren van de 20 man ofzo, nog maar 8 over.
Naja, ze zongen dus vooral veel japanse nummers, welke ik soms probeerde mee te zingen, wat natuurlijk niet lukte omdat t vaak veel te snel gaat. Yun Su zong wat Koreaanse klassiekers en ik nam de Engels selectie voor me rekening. Echt niemand zong engels daar. Ze kunnen t gewoon niet. Nou, gelukkig zing ik als een nachtegaal, allemaal 'oeh' en 'ah' hoorde ik, dus dat ging wel goed :p . Wel valt me op dat vaak de vrouwen erg goed kunnen zingen, zo ook die avond. Hmm, naja, ze mogen ook wel ergens goed in zijn neem ik aan. Toen t later en later werd gingen ze nog een japans nummer zingen en erbij dansen. Wat ik gelukkig op film heb staan. 2 gasten en een meid staan daar toch vaag te dansen zeg, hilarisch. Mgoed, ik en Yun Su hadden t wel gezien en besloten om er vandoor te gaan. Ik wilde daarop betalen maar mocht niet, ik moest de volgende keer maar weer meegaan. Naja, heb t nog een keer aangeboden en gezegd dat ik toch echt wel wil betalen, maar nee dus. Ok, tabee, ajuu en tot ziens dan maar.
Tja, terugweg was niet bijster boeiend, moest fiets ophalen en dat was t wel.
De volgende ochtend, however, was weer keilachen. Ik ging ff bij Michael kijken, zie ik dat er op z'n arm is getekend en dat hij overal stempel-afdrukken had zitten. Blijkbaar hadden ze die nacht toen ik hem thuis had gebracht nog flink te grazen genomen. Hier heeft Maarten overigens een geniaal filmpje van. Michael kon dus niet meer alleen staan en is helemaal lazarus, Nonoka grijpt daar dan de kans om Michael met stempels te bewerken!! ^^!!!! Sachi had m dus nog met een pen bewerkt. Vet grappig allemaal. Tja, Pim weet er alles van af, hij heeft hetzelfde meegemaakt vorig jaar. ^^
Goed, dat was t weer voor vandaag. Vanaaf ga ik nog lekker naar het badhuis en daarna slapen.
Ciao
Bokushingu-nomikai
Op een dinsdag avond, geloof 1,5 week geleden ofzo, gingen Michael en ik naar het sportterrein van de uni om daar samen met de lui van t boksen naar een izakaya te gaan om te drinken en te eten. Ik ben er trouwens niet samen met Michael heen gegaan, weet niet meer waarom, maar k kwam iig eerder aan en heb daar ff gewacht alvorens hij belde. Ik stond daar ff en zag 2 meisjes die ook bij de boksclub zitten, maar had weinig zin om met hun te kletsen dus k deed maar alsof ik niet zeker wist wie ze waren, dat voordeel heb je al snel als buitenlander. Maar ze kenden mij wel, dat nadeel heb je al snel als buitenlander... Anyways, ze stelden zichzelf nog ff voor en vroegen of Michael ook nog kwam.. hmm dacht ik, Michael moet dus oppassen hahahaha. Naja, Mich kwam er vrij snel aan, en na een paar minuten kwamen meer mensen van de boksclub. Ik, Mich en Yun Su (koreaan, lachen gast) waren de enige buitenlanders.
We gingen met een stuk of 10 jongens en 4 meiden op weg naar de yakitoridoujyou, wat wel een grappige naam is voor een eet tent. Yakitori = lichtelijk gebakken kip, doujyou is dus ja meestal een budo-zaal. Maar Mich en ik verstonden constant 'yakitori-douzou', dus 'gebakken kip, hier heb je t' wat nog veel grappiger was dus. Onder t lopen heb k nog ff met Yun Su en Tetsuya gebabbeld over van alles en nog wat. Bij aankomst stonden er nog wat mensen te wachten.
@ Yakitori-doujyou
Nou, we konden allemaal plaats nemen aan een kei lange, jedoch typisch japanse lage tafel. Op zich heb ik er weinig problemen mee, maar Mich vind t niet zo fijn gezien hij z'n lange benen niet zo goed kan buigen. We gingen ergens in de hoek zitten, samen met de jongens die we al een btje kennen. Nadat we hadden plaatsgenomen kwamen er nog meer mensen binnen, een stel gasten en wat meiden, wat het totaal op ehm veel mensen bracht. Op de een of andere manier bleef er in het midden een aantal plekken over.. en ja, plotseling werd er gezegd dat de eregasten maar in het midden moesten plaatsnemen..hmm eregasten? yes, wij waren t haasje ><. Moet er wel aan wennen dat we nu al een aantal keer zo prominent in de spotlight worden gezet, niet echt fijn vind ik. Naja, wij (Yun Su, Mich en ik) dus zitten tussen *zucht* meiden. Nouja, natuurlijk niks mis mee, ghehe, (don't worry Jettie ^^) maar zoals Mich al snel opmerkte, met de gasten heb je tenminste lol en kun je zuipen. Ja, daar had ie dan wel gelijk in, want de meiden die gaan je soms toch aangapen alsof je een interessante attractie bent en giechelen als je al 1 woord japans hebt gezegd. Nou, k dacht dat t me niet zo veel zou uitmaken, maar na een tijdje is dat toch ietwat vermoeiend. Natuurlijk moest ik weer leeftijd raden, en damn, k heb iemand flink beledigd dan haha. Was een meid die er, vond ik, 23 uitzag. Maar ze was 19. Hmm ja, niet mijn schuld. Naja, btje gekletst, gegeten, namen onthouden en vergeten, ze wijs maken dat Yun Su mijn kleiner broertje is en ik dus half koreaans ben.. the usual dus ^^. Na een tijdje was Michael ineens verdwenen en zat er een ander meisje voor in de plaats, die me een btje raar aankeek met half dronken ogen. Daarop ben ik na enkele minuten ook maar weggegaan en heb me bij de reeds bekendere jongens van het boksen gezet, wat Michael dus ook al had gedaan.
Tja, de avond was toen al gevorderd en steeds meer eten en drinken werd op tafel gezet. Inmiddels was het alom bekende ritueel aangebroken, tijd voor 'shouchuu danwel bier iki-en'. Dit is dus gewoon je glas drank ad-ten. Michael had al van te voren aangekondigd dat ie die Japanners wel eens even flink onder te tafel ging zuipen.. en ja, hij was wel bezig. Maar 4 glazen 'shouchuu' on the rocks achter elkaar ad-ten is toch wel extreem. En dat merkte ie ook! Hij had aan t eind van de avond wel t meeste gedronken van allemaal, maar hij kon toen ook niet meer lopen ^^. Ik had ook aardig wat bier en wat shouchuu achter de kiezen maar ik kon iig nog lopen. Maar Michael hebben we toen thuis moeten brengen.
We zaten in de taxi (ik, Michael en een andere zatte Japanner) en gingen op huis aan. Thuis aangekomen bleef de taxi + zatte Jap wachten op me omdat we nog met wat mensen gingen karaoken. Ik heb toen Michael naar binnen geloodst en afgeleverd bij de anderen, die ook lol hadden met Sachi, Yoriko en Nonoka. Die waren dus die avond langsgekomen met allemaal eten en drinken en hadden daar een feestje gebouwd. Mgoed, ik uitleggen dat Mich zo zat als een aap was en dat ik weer snel weg moest.
Terug in de taxi zag die andere gast er net zo belabberd uit als Michael.. Whooptiedoo dacht ik. Wij terug naar de stad en naar de karaoke tent. De Japanner ging naar huis en ik ging met Shun, een jongen van t boksen die ons stond op te wachten, naar binnen. Blijkbaar hadden niet erg veel mensen zin in karaoke, of ze waren te lam, want er waren van de 20 man ofzo, nog maar 8 over.
Naja, ze zongen dus vooral veel japanse nummers, welke ik soms probeerde mee te zingen, wat natuurlijk niet lukte omdat t vaak veel te snel gaat. Yun Su zong wat Koreaanse klassiekers en ik nam de Engels selectie voor me rekening. Echt niemand zong engels daar. Ze kunnen t gewoon niet. Nou, gelukkig zing ik als een nachtegaal, allemaal 'oeh' en 'ah' hoorde ik, dus dat ging wel goed :p . Wel valt me op dat vaak de vrouwen erg goed kunnen zingen, zo ook die avond. Hmm, naja, ze mogen ook wel ergens goed in zijn neem ik aan. Toen t later en later werd gingen ze nog een japans nummer zingen en erbij dansen. Wat ik gelukkig op film heb staan. 2 gasten en een meid staan daar toch vaag te dansen zeg, hilarisch. Mgoed, ik en Yun Su hadden t wel gezien en besloten om er vandoor te gaan. Ik wilde daarop betalen maar mocht niet, ik moest de volgende keer maar weer meegaan. Naja, heb t nog een keer aangeboden en gezegd dat ik toch echt wel wil betalen, maar nee dus. Ok, tabee, ajuu en tot ziens dan maar.
Tja, terugweg was niet bijster boeiend, moest fiets ophalen en dat was t wel.
De volgende ochtend, however, was weer keilachen. Ik ging ff bij Michael kijken, zie ik dat er op z'n arm is getekend en dat hij overal stempel-afdrukken had zitten. Blijkbaar hadden ze die nacht toen ik hem thuis had gebracht nog flink te grazen genomen. Hier heeft Maarten overigens een geniaal filmpje van. Michael kon dus niet meer alleen staan en is helemaal lazarus, Nonoka grijpt daar dan de kans om Michael met stempels te bewerken!! ^^!!!! Sachi had m dus nog met een pen bewerkt. Vet grappig allemaal. Tja, Pim weet er alles van af, hij heeft hetzelfde meegemaakt vorig jaar. ^^
Goed, dat was t weer voor vandaag. Vanaaf ga ik nog lekker naar het badhuis en daarna slapen.
Ciao
Sunday, October 29, 2006
Hasami-Roadtrip + Arita Porcelain Park
Ok, tijd voor een post, voordat ik dadelijk dreigbrieven krijg van sommige nederlandse paupers *kuch* thijs *kuch* omdat ik dat niet genoeg doe. :p
Nou, we gaan dus regelmatig naar Biado aka Sachihiro. Hij vroeg ons (Michael, Richard, Andy, Maarten en ik) of we zin hadden om met hem en Yoriko en Nonoka naar het platteland te gaan. Dat dorpje dat we daar zouden bezoeken bleek dus de geboorteplaats van Sachi te zijn. We werden op vorige week zondag opgehaald, om 10u sochtends met een vet luxe auto. Heel wat anders dan Sachi's oranje dinkytoy. Ok, het eiglijk geen dinkytoy, tis toch wel een klasse beter, maar t is toch een leuk woord oder? Anyways, de auto waarmee we op werden gehaald (overigens ging Andy niet mee, hij was ziek *kuch* in zijn hoofd *kuch*) was een vette stationwagon. We hadden allemaal vier aparte stoelen achterin en de kleine Nonoka kon dus gewoon in de auto rondlopen, 1,5 uur later dus, toen ze eindelijk helemaal wakker was hehe. De auto was van "Sensei" een leraar die vaak bij Biado te vinden is. Hij was blijkbaar hondengek, want er hingen allemaal kleine pluche hondjes in de auto. Beetje vaag wel mja.
Na een klein uurtje rijden en veel rondkijken naar ehm hoe heten die dingen... bergen? hmm ja bergen ja, en andere ongein, kwamen we bij een echte japanse "Raststaette" :p . Gewoon een rustplaats dus, ff wat drinken en eten gekocht en toen weer verder gegaan. K moest ff wat ice-coffee uit de automaat halen.. hmm lekker. Overigens kun je ook gewoon warme shit eruit trekken, hete thee en koffie enzo. Vet relaxt. Wel oppassen welke thee je kiest, want sommige is echt fokkin zoet, je tanden zullen je dan niet bedanken, jeweettoch.
Daarna ging de reis weer verder. Ik vroeg op een gegeven moment wat de gaatjes in de bergen voor nut hadden. Niet dat ik zo ver en goed kon zien, maar de weg gaat dus tussen bergen door, en de hellingen waren extra versterkt, k neem aan om te voorkomen dat die berg omkiepert ofzo. Jaja, k doe universiteit mensen ^^. Mgoed, k moest toch wat zeggen in die auto. Na het antwoord te hebben gekregen kreeg ik nog een "Sachi"antwoord. Wat zoveel betekent als, het soort antwoord zou van Richard kunnen zijn geweest..><. Eindelijk kwamen we dan in Hasami aan. Ja, platteland. Dorp. Wat moet ik meer zeggen. Er waren niet veel mensen op straat, beetje verlaten, oudere huizen etc. Wel cool om te zien eiglijk, de omgeving is wel heel anders dan. Natuurlijk stond er wel een grote Pachinko tent in dat dorp.. We gingen eerst even bij Sachi's ouders langs..
@ Papa + Mama Sachi
Nou, ik kon niet zien dat het een huis was ofzo, want je kunt hier nergens naar binnen kijken zoals in Nederland. De ramen zijn donker, een deur zag je niet goed etc. Maar door een sneaky schuifdeurtje die ehm ok ja, pal aan de straatkant zat, gingen we naar binnen. Het eerste dat ik dacht toen we binnenkwamen was hmmm als e=mc2 wat is dan de kleur van de binnenkant van de maan?? Nee ok, dat dacht ik dus niet echt he ^^. Nee, wat ik dacht was, hmm de vloer lijkt op de vloer van een boerderij. Het was wel aaneengesloten..soort gegoten spul, maar heel ongelijk. Het zag er allemaal een beetje oud uit, mgoed, dat maakt ook niet uit en het is ook niet zo gek denk ik, als je bedenkt dat het al wat oudere mensen zijn die op het platteland wonen n'est pas? Maar grappig was dat eenmaal in het huis, er nog een huis stond! Je kon met je schoenen aan gewoon om dat binnenste huis lopen, naja, iig voor een groot deel. Maar om in de woonkamer etc te komen moest je dus je schoenen uit doen, en opstappen. De vloer van dat binnenste huis lag aanzienlijk hoger dan de vloer van daarvoor. Het binnenste huis was vrijwel helemaal van hout gemaakt en overal lagen tatami-matten. Ik moest soms mijn hoofd buigen om nergens tegen aan te stoten maar Maarten moest constant oppassen haha. Ja, 1.90 he. Ja, Sachi liet ons even het huis zien, met de ouders hebben we niet echt veel gepraat, dat was meer lachen en buigen en soms een woordje. Ze hadden daar aardig wat museumstukken staan geloof ik, oa een huge ass tsubo, das dus een pot. Denk aan... een bloemvaas voor een beuk ofzo. Nou, Maarten ging vooral spelen met Nonoka, want die vroeg om aandacht, altijd lachen.
Roadtrip
Na het bezoek gingen we verder in de auto door naar de rijstvelden, mooie uitzichten en fokkin smalle bergweggetjes. Nou, ik had gewild dat we toen in een Mini Cooper of Smart hadden gezeten..><. Ergens tussen de bergen, bomen en rijstvelden stopten we even om bergwater te drinken. Er was dus gewoon een leiding die ze tussen het hout verstopt hadden om het natuurlijk eruit te laten zien, maar dat water was wel ff wat beter dan het water uit de kraan van nagasaki (genoeg chloor om een zwembad schoon te maken, get it?). Het water was heel zoet en koud. Naja, k heb daar nog wat foto`s gemaakt en k zal ff zien wanneer ik ze op me blog zet. Tja, verder, Nono, Maarten en Richard speelden met een kikkertje..Sachi wilde spinnen met elkaar laten vechten.. the usual dus. Toen we weer verder reden stopten we nog bij een oud gebouw waarnaast een bordje "toire" stond. Toilet dus. Ik was daar op de een of ander manier gefascineerd door een oud waterrad dat daar ook te zien was, ja, heb dat ding 2 keer op een filmpje staan en ook nog eens op 2 foto`s dus... We zijn ook nog ff dat gebouw binnen geweest. Sachi vroeg wat er te zien was, en ik dacht.. eh huh? naja, t was dus een soort opslagplaats voor oude meuk, sommige dingen waren wel cool, beetje een volkenkunde museum idee dus. Hierna gingen we weer terug naar de ouders van Sachi.
De truuk met de knikker.
Ow, bijna vergeten, we zijn voordat we weer bij de ouders kwamen nog bij een klein winkeltje gestop vol met snoepjes (oa een gedroogd inktvis aan een stokje..yugggh geef mij maar een gewone lolly) en limonade. Wat is hier nu bijzonder aan denk je misschien. Nou, het grappige was dat je daar limonade.. eh ja soda-bottle ofzo kon krijgen die dus al sinds de Meiji tijd ofzo in omloop is. En wat nog leuker was, die flesjes herkende ik uit een ehm ja ok uit een anime-serie dus. *Har har har* ja dus, maar er zit dus een truuk bij die flesjes. Om het open te maken moet je hard op de bovenkant slaan, zodat de knikker die erin zit naar onderen zakt. Resultaat: knikker zakt, limonade spuit eruit. Dus snel die fles aan je mond zetten. Daarna komt de volgende truuk. Je kunt niet zomaar uit dat flesje drinken. Die knikker valt ook weer terug naar de opening, wanneer je drinkt dus. Je moet het flesje zo houden dat die knikker ergens achter blijf haken, er zit namelijk een soort deukje in dat flesje, waar die knikker in kan liggen. Naja, k vond t wel kei grappig dus.
@ Mama + Papa Sachi
Toen we weer bij de ouders waren kregen we nog wat groene thee, om bij te komen van de reis. Nono werd nog in haar vet coole kimono gehesen waarvan we een paar coole foto`s hebben. Yoriko (mama van Nono) zei op een gegeven moment `kawaii pose Nono` (dus doe ff schattig voor de buitenlanders) en ja, dat was wel lachen. Echt kawaii was t niet, maar wel grappig.
Toen we naar huis wilden gaan waren we Richard weer kwijt. Ok, Richard en Andy zijn we altijd kwijt als we hun nodig hebben. Andy is dan meestal wildvreemde mensen aan t vragen waar er leuke clubs zijn en Richard is dan of naar de wc of met oudere mensen in gesprek. Deze keer was hij dus de zelfgestookte jenever (shouchuu ofzoiets) van de vader van Sachi aan t proberen. En ja, wij kregen dus ook wat haha. ><. Damn, dat tikte aan hoor, maar was best wel lekker, er zat iets van appelsiroop ofzo doorheen. Sachi zag wel dat ik een beetje moeite had het weg te krijgen en probeerde me zover te krijgen om "o-kawari" te laten zeggen, dus "lekker, nog 1 aub". Maar no way. Naja, na t drankje gingen we dan maar. k zei nog dat me vader t ook wel lekker zou vinden, waarop Sachi zei dat ik dan ff het adres moet geven, misschien dat ie dan wat kan sturen. Naja, k zal hem dan maar een keer geld geven daarvoor, me pa ook weer blij hahaha.
Arita Porcelain Park
Toen we terug reden naar Nagasaki stopten we nog in een raar park. Geen park met bomen en shit, maar met random neergezette europese gebouwen. Er stond dus een Frans kasteel, een paar Duitse gebouwen en nog meer ongein. Binnen in 1 van die gebouwen hebben we nog ff flink gegeten. Sachi hoefde niet zo veel, hij was nog btje brak van uitgaan de avond ervoor. Volgens mij was hij toen met de hier bekende Amerikaan Clint (komt vaker bij Biado, wel lachen gast btw) naar Shianbashi geweest, om lekker te dansen bij een Yakuza-tent met russische vrouwen van ehm..lichte zeden. Tja, wat nog meer te vertellen, Michael en Richard hebben vrij veel gegeten en oja, Maarten brak nog een bord toen hij wat op wilde scheppen.
Voordat we de auto in stapten gingen we nog ff een ander gebouw binnen, een grote souvenirwinkel. Hier hebben ik nog ff een leuke sake-mok gekocht met *kuch* konijntjes erop. Ehm ja, oja, verder hebben we nog wat zogenaamde Arita-sake gedronken. Ik vroeg me af waarom we er een glaasje water bij kregen maar nadat ik die sake achterover had geslagen wist ik t.. Toen we weer in de auto zaten zijn we nog een laatste keer ergens gestopt, bij nog een porceleinzaak. Hier heb ik een gave mok gekocht die ze bij Biado ook hebben, alleen heb ik een mooiere versie vind ik. Tis een zwarte mok met twee paarse glazen stenen erin, die het licht doorlaten. Naja, hijs cool vind ik.
Goed, deze post duurt al te lang dus ff snel: Terugweg was saai, iedereen lag te slapen *stop* 18u bij Biado *stop* daar gegeten *stop* uur later terug met de taxi naar huis *stop*
einde. :p
Nou, we gaan dus regelmatig naar Biado aka Sachihiro. Hij vroeg ons (Michael, Richard, Andy, Maarten en ik) of we zin hadden om met hem en Yoriko en Nonoka naar het platteland te gaan. Dat dorpje dat we daar zouden bezoeken bleek dus de geboorteplaats van Sachi te zijn. We werden op vorige week zondag opgehaald, om 10u sochtends met een vet luxe auto. Heel wat anders dan Sachi's oranje dinkytoy. Ok, het eiglijk geen dinkytoy, tis toch wel een klasse beter, maar t is toch een leuk woord oder? Anyways, de auto waarmee we op werden gehaald (overigens ging Andy niet mee, hij was ziek *kuch* in zijn hoofd *kuch*) was een vette stationwagon. We hadden allemaal vier aparte stoelen achterin en de kleine Nonoka kon dus gewoon in de auto rondlopen, 1,5 uur later dus, toen ze eindelijk helemaal wakker was hehe. De auto was van "Sensei" een leraar die vaak bij Biado te vinden is. Hij was blijkbaar hondengek, want er hingen allemaal kleine pluche hondjes in de auto. Beetje vaag wel mja.
Na een klein uurtje rijden en veel rondkijken naar ehm hoe heten die dingen... bergen? hmm ja bergen ja, en andere ongein, kwamen we bij een echte japanse "Raststaette" :p . Gewoon een rustplaats dus, ff wat drinken en eten gekocht en toen weer verder gegaan. K moest ff wat ice-coffee uit de automaat halen.. hmm lekker. Overigens kun je ook gewoon warme shit eruit trekken, hete thee en koffie enzo. Vet relaxt. Wel oppassen welke thee je kiest, want sommige is echt fokkin zoet, je tanden zullen je dan niet bedanken, jeweettoch.
Daarna ging de reis weer verder. Ik vroeg op een gegeven moment wat de gaatjes in de bergen voor nut hadden. Niet dat ik zo ver en goed kon zien, maar de weg gaat dus tussen bergen door, en de hellingen waren extra versterkt, k neem aan om te voorkomen dat die berg omkiepert ofzo. Jaja, k doe universiteit mensen ^^. Mgoed, k moest toch wat zeggen in die auto. Na het antwoord te hebben gekregen kreeg ik nog een "Sachi"antwoord. Wat zoveel betekent als, het soort antwoord zou van Richard kunnen zijn geweest..><. Eindelijk kwamen we dan in Hasami aan. Ja, platteland. Dorp. Wat moet ik meer zeggen. Er waren niet veel mensen op straat, beetje verlaten, oudere huizen etc. Wel cool om te zien eiglijk, de omgeving is wel heel anders dan. Natuurlijk stond er wel een grote Pachinko tent in dat dorp.. We gingen eerst even bij Sachi's ouders langs..
@ Papa + Mama Sachi
Nou, ik kon niet zien dat het een huis was ofzo, want je kunt hier nergens naar binnen kijken zoals in Nederland. De ramen zijn donker, een deur zag je niet goed etc. Maar door een sneaky schuifdeurtje die ehm ok ja, pal aan de straatkant zat, gingen we naar binnen. Het eerste dat ik dacht toen we binnenkwamen was hmmm als e=mc2 wat is dan de kleur van de binnenkant van de maan?? Nee ok, dat dacht ik dus niet echt he ^^. Nee, wat ik dacht was, hmm de vloer lijkt op de vloer van een boerderij. Het was wel aaneengesloten..soort gegoten spul, maar heel ongelijk. Het zag er allemaal een beetje oud uit, mgoed, dat maakt ook niet uit en het is ook niet zo gek denk ik, als je bedenkt dat het al wat oudere mensen zijn die op het platteland wonen n'est pas? Maar grappig was dat eenmaal in het huis, er nog een huis stond! Je kon met je schoenen aan gewoon om dat binnenste huis lopen, naja, iig voor een groot deel. Maar om in de woonkamer etc te komen moest je dus je schoenen uit doen, en opstappen. De vloer van dat binnenste huis lag aanzienlijk hoger dan de vloer van daarvoor. Het binnenste huis was vrijwel helemaal van hout gemaakt en overal lagen tatami-matten. Ik moest soms mijn hoofd buigen om nergens tegen aan te stoten maar Maarten moest constant oppassen haha. Ja, 1.90 he. Ja, Sachi liet ons even het huis zien, met de ouders hebben we niet echt veel gepraat, dat was meer lachen en buigen en soms een woordje. Ze hadden daar aardig wat museumstukken staan geloof ik, oa een huge ass tsubo, das dus een pot. Denk aan... een bloemvaas voor een beuk ofzo. Nou, Maarten ging vooral spelen met Nonoka, want die vroeg om aandacht, altijd lachen.
Roadtrip
Na het bezoek gingen we verder in de auto door naar de rijstvelden, mooie uitzichten en fokkin smalle bergweggetjes. Nou, ik had gewild dat we toen in een Mini Cooper of Smart hadden gezeten..><. Ergens tussen de bergen, bomen en rijstvelden stopten we even om bergwater te drinken. Er was dus gewoon een leiding die ze tussen het hout verstopt hadden om het natuurlijk eruit te laten zien, maar dat water was wel ff wat beter dan het water uit de kraan van nagasaki (genoeg chloor om een zwembad schoon te maken, get it?). Het water was heel zoet en koud. Naja, k heb daar nog wat foto`s gemaakt en k zal ff zien wanneer ik ze op me blog zet. Tja, verder, Nono, Maarten en Richard speelden met een kikkertje..Sachi wilde spinnen met elkaar laten vechten.. the usual dus. Toen we weer verder reden stopten we nog bij een oud gebouw waarnaast een bordje "toire" stond. Toilet dus. Ik was daar op de een of ander manier gefascineerd door een oud waterrad dat daar ook te zien was, ja, heb dat ding 2 keer op een filmpje staan en ook nog eens op 2 foto`s dus... We zijn ook nog ff dat gebouw binnen geweest. Sachi vroeg wat er te zien was, en ik dacht.. eh huh? naja, t was dus een soort opslagplaats voor oude meuk, sommige dingen waren wel cool, beetje een volkenkunde museum idee dus. Hierna gingen we weer terug naar de ouders van Sachi.
De truuk met de knikker.
Ow, bijna vergeten, we zijn voordat we weer bij de ouders kwamen nog bij een klein winkeltje gestop vol met snoepjes (oa een gedroogd inktvis aan een stokje..yugggh geef mij maar een gewone lolly) en limonade. Wat is hier nu bijzonder aan denk je misschien. Nou, het grappige was dat je daar limonade.. eh ja soda-bottle ofzo kon krijgen die dus al sinds de Meiji tijd ofzo in omloop is. En wat nog leuker was, die flesjes herkende ik uit een ehm ja ok uit een anime-serie dus. *Har har har* ja dus, maar er zit dus een truuk bij die flesjes. Om het open te maken moet je hard op de bovenkant slaan, zodat de knikker die erin zit naar onderen zakt. Resultaat: knikker zakt, limonade spuit eruit. Dus snel die fles aan je mond zetten. Daarna komt de volgende truuk. Je kunt niet zomaar uit dat flesje drinken. Die knikker valt ook weer terug naar de opening, wanneer je drinkt dus. Je moet het flesje zo houden dat die knikker ergens achter blijf haken, er zit namelijk een soort deukje in dat flesje, waar die knikker in kan liggen. Naja, k vond t wel kei grappig dus.
@ Mama + Papa Sachi
Toen we weer bij de ouders waren kregen we nog wat groene thee, om bij te komen van de reis. Nono werd nog in haar vet coole kimono gehesen waarvan we een paar coole foto`s hebben. Yoriko (mama van Nono) zei op een gegeven moment `kawaii pose Nono` (dus doe ff schattig voor de buitenlanders) en ja, dat was wel lachen. Echt kawaii was t niet, maar wel grappig.
Toen we naar huis wilden gaan waren we Richard weer kwijt. Ok, Richard en Andy zijn we altijd kwijt als we hun nodig hebben. Andy is dan meestal wildvreemde mensen aan t vragen waar er leuke clubs zijn en Richard is dan of naar de wc of met oudere mensen in gesprek. Deze keer was hij dus de zelfgestookte jenever (shouchuu ofzoiets) van de vader van Sachi aan t proberen. En ja, wij kregen dus ook wat haha. ><. Damn, dat tikte aan hoor, maar was best wel lekker, er zat iets van appelsiroop ofzo doorheen. Sachi zag wel dat ik een beetje moeite had het weg te krijgen en probeerde me zover te krijgen om "o-kawari" te laten zeggen, dus "lekker, nog 1 aub". Maar no way. Naja, na t drankje gingen we dan maar. k zei nog dat me vader t ook wel lekker zou vinden, waarop Sachi zei dat ik dan ff het adres moet geven, misschien dat ie dan wat kan sturen. Naja, k zal hem dan maar een keer geld geven daarvoor, me pa ook weer blij hahaha.
Arita Porcelain Park
Toen we terug reden naar Nagasaki stopten we nog in een raar park. Geen park met bomen en shit, maar met random neergezette europese gebouwen. Er stond dus een Frans kasteel, een paar Duitse gebouwen en nog meer ongein. Binnen in 1 van die gebouwen hebben we nog ff flink gegeten. Sachi hoefde niet zo veel, hij was nog btje brak van uitgaan de avond ervoor. Volgens mij was hij toen met de hier bekende Amerikaan Clint (komt vaker bij Biado, wel lachen gast btw) naar Shianbashi geweest, om lekker te dansen bij een Yakuza-tent met russische vrouwen van ehm..lichte zeden. Tja, wat nog meer te vertellen, Michael en Richard hebben vrij veel gegeten en oja, Maarten brak nog een bord toen hij wat op wilde scheppen.
Voordat we de auto in stapten gingen we nog ff een ander gebouw binnen, een grote souvenirwinkel. Hier hebben ik nog ff een leuke sake-mok gekocht met *kuch* konijntjes erop. Ehm ja, oja, verder hebben we nog wat zogenaamde Arita-sake gedronken. Ik vroeg me af waarom we er een glaasje water bij kregen maar nadat ik die sake achterover had geslagen wist ik t.. Toen we weer in de auto zaten zijn we nog een laatste keer ergens gestopt, bij nog een porceleinzaak. Hier heb ik een gave mok gekocht die ze bij Biado ook hebben, alleen heb ik een mooiere versie vind ik. Tis een zwarte mok met twee paarse glazen stenen erin, die het licht doorlaten. Naja, hijs cool vind ik.
Goed, deze post duurt al te lang dus ff snel: Terugweg was saai, iedereen lag te slapen *stop* 18u bij Biado *stop* daar gegeten *stop* uur later terug met de taxi naar huis *stop*
einde. :p
Wednesday, October 25, 2006
incoming...
1) uitstapje naar hasami, platteland (geboorteplaats van sachi aka biado, rijsvelden en gevaarlijk smalle bergweggetjes)
2) Bokshingu-nomikai verslag (aka de avond waarop michael zo lam werd dat....)
3) Bezoek aan de middelbare school, Amegasaki highschool.
4) Random dingen die me zijn opgevallen aan Japan.
laters!!!!
2) Bokshingu-nomikai verslag (aka de avond waarop michael zo lam werd dat....)
3) Bezoek aan de middelbare school, Amegasaki highschool.
4) Random dingen die me zijn opgevallen aan Japan.
laters!!!!
Monday, October 23, 2006
Ayer's Rock
Vorige week dinsdag ben ik dus gaan boksen, samen met Michael (lees in vorige post meer erover). Diezelfde avond hadden we ook een verjaardag van Shira-chan of gewoon shira, ben t niet gewend om haar of wie dan ook met -san / -chan te noemen. Anyways, we hebben niet veel meegekregen van die verjaardag omdat we erg laat waren, mgoed, kadootje gegeven, kusjes etc (wat ze erg leuk vond van alle nederlanders, in Korea doen ze daar niet aan.. pff saai zeg.) Daarna wilden Jenn en Mariko dus uitgaan, naja, Ayer's Rock dus. 1 van de ehh 2? dansclubs hier in wereldberoemd Nagasaki. Mja, dat werd dus wel de taxi nemen. Mgoed, wij, het Nederlandse legioen + Nessa (meisje uit de fillipijnen (michael helemaal blij :p)) + Shira gingen mee. Voor Shira was t dus ff slikken (dubieuze woordkeuze) omdat ze normaal niet uitgaat, dansen dus. Wij met de taxi naar Ayer's Rock, eenmaal gevonden moesten Jenn en ik nog ff een Pinautomaat vinden gezien we vrijwel blut waren...maar dat was niet zo makkelijk. Alle postkantoren waren daar dicht en ergens anders konden we niet pinnen, dus hebben we wat geleend van resp. Claudia en Maarten. Ayer's Rock valt te vergelijken met een blauwe steen die wordt aangevallen door twee blinde pompoenen. Get it? Niet? hmpf, naja, tis dus een klein donker hok waar verdacht veel gebruik werd gemaakt van rode lichten en r'n'b te beluisteren viel. Blijkbaar hebben ze op verschillende avonden verschillende stijlen en dj's etc, dus. Zo'n Japanner die ik ff aanschoot (dubieuze woordkeuze nr2) zei dat we op een vrijdag of een zaterdag moesten komen, want dan is t druk. Wij waren er op een dinsdag.... en ja, je zag de spreekwoordelijke stofbaal uit t wilde westen voorbij rollen.. Na een uurtje ofzo probeerde Maarten zijn capoeira moves uit op de dansvloer terwijl Ruben zijn andere moves op een Japanse chica uitprobeerde, beide mislukten. Owja, die avond hebben we Mariko nog gefeliciteerd omdat ze jarig was/werd/is geweest. Volgende dag hebben we maar kadootjes gegeven, ik had haar een paar sloffen in de vorm van een kuikentje gekocht. dus.
Hmm verder, het bier was even duur als een whiskey. Dat was wel vreemd. Malibu-cola gedronken! yayy.
Pff, de zon staat hier op de computers... warm.. <-.->
Laters
Hmm verder, het bier was even duur als een whiskey. Dat was wel vreemd. Malibu-cola gedronken! yayy.
Pff, de zon staat hier op de computers... warm.. <-.->
Laters
Lunch, Plassen en Bokushingu-nomikai
Hmm vage titel van een post? ja idd, maar k leg t zo uit.
Goed, net terug van lunch met Richard, Maarten, Ruben, Michael, Yuka en Sayako. Tenminste, ik geloof dat ze Sayako heet.. hmm bijzaak. Dat is dus de tutor van Richard. Yuka is ehm geen id, een vriendin ofzo, of misschien ook een tutor. Anyways, die kwamen we tegen toen we naar de cafetaria wilden gaan. Michael en ik hadden eiglijk niet zo'n zin in die twee, weer Japans lullen, constant giechelende meisjes... vermoeiend. Mgoed, bij een soba-restaurantje gegeten, daar heb ik dus ehm HA geeeeeen soba gegeten! Iets anders dus, was ook wel lekker. We hebben nog wel lekker onze moerstaal kunnen gebruiken hoor, er was altijd wel iemand Japans aan t kletsen met de twee meiden, dus kon de rest indien gewenst schunnige dingen zeggen in t Nederlands. Wat hebben we daar allemaal gedaan... Michael frustreerde zich over de geringe beenruimte, aangezien hij zijn benen niet ver genoeg kan buigen. Ruben deed de truuk met de schattige poesjes op z'n telefoon om indruk te maken op de meiden... *zucht* Richard deed weer hmm ja typisch Richard, raar dus. Meestal doet hij iets waardoor ik t liefst aan een andere tafel wil zitten. Maarten zat over plassen te praten (leg ik zo uit..) en ik was natuurlijk met Michaels voeten aan t spelen.
Na t eten moesten een paar mensen naar de doktorenpost om een plasbuisje op te halen. Ik had die al gekregen dus ik hoefde er geen meer. Maar t punt is dus dat we hier te horen hebben gekregen dat we weer een health-check moeten doen. Dus urine, bloeddruk etc moet weer worden gecontroleerd. Echt, fokkin 2e keer dus. Mja, when in Rome, do as the Romans do dus..
Vanmiddag om 16u moeten we dus present zijn ergens voor die health-check.
Nou, al erachter wat Bokushingu-nomikai is? Dat is dus Boxing-drinkgroepje. Na het kendo uitstapje, je weet wel, dat zwaaien met die houten zwaarden (idd Roxy, veel te gevaarlijk) ben ik een keer samen met Michael naar boksen geweest. Ja, dit beviel me beter, niet zo ingewikkeld als kendo en je wordt er wel vet moe van. Naja, tot nu toe ook nog maar 1 keer gedaan want k had erna fokkin spierpijn overal dat ik meer dan een halve week nodig had om te herstellen. Yes, G-man was ff Wuss-man.. Mgoed, heb nog wel gejogged, eerste keer 32 rondjes om een baseball veld, gisteraaf nog ff 41. Daar ben ik dan wel 1,5 uur mee bezig, maar ik moet en zal me conditie hier verbeteren.
Terug naar de nomikai.. Michael vertelde me dat we vandaag om 18u30 bij de gemeenschappelijke ruimte van de boks-club moesten verzamelen en dat we dan een avondje gaan zuipen. Mooooooi, morgen toch pas om 14u30 les dus. Ow sorry, 'college'. Mgoed, Michael heeft vet zin om al die japanners onder de tafel te drinken, dus dat wordt lachen.
Hmm, nou ff denken waar me volgende post over zal gaan...
Goed, net terug van lunch met Richard, Maarten, Ruben, Michael, Yuka en Sayako. Tenminste, ik geloof dat ze Sayako heet.. hmm bijzaak. Dat is dus de tutor van Richard. Yuka is ehm geen id, een vriendin ofzo, of misschien ook een tutor. Anyways, die kwamen we tegen toen we naar de cafetaria wilden gaan. Michael en ik hadden eiglijk niet zo'n zin in die twee, weer Japans lullen, constant giechelende meisjes... vermoeiend. Mgoed, bij een soba-restaurantje gegeten, daar heb ik dus ehm HA geeeeeen soba gegeten! Iets anders dus, was ook wel lekker. We hebben nog wel lekker onze moerstaal kunnen gebruiken hoor, er was altijd wel iemand Japans aan t kletsen met de twee meiden, dus kon de rest indien gewenst schunnige dingen zeggen in t Nederlands. Wat hebben we daar allemaal gedaan... Michael frustreerde zich over de geringe beenruimte, aangezien hij zijn benen niet ver genoeg kan buigen. Ruben deed de truuk met de schattige poesjes op z'n telefoon om indruk te maken op de meiden... *zucht* Richard deed weer hmm ja typisch Richard, raar dus. Meestal doet hij iets waardoor ik t liefst aan een andere tafel wil zitten. Maarten zat over plassen te praten (leg ik zo uit..) en ik was natuurlijk met Michaels voeten aan t spelen.
Na t eten moesten een paar mensen naar de doktorenpost om een plasbuisje op te halen. Ik had die al gekregen dus ik hoefde er geen meer. Maar t punt is dus dat we hier te horen hebben gekregen dat we weer een health-check moeten doen. Dus urine, bloeddruk etc moet weer worden gecontroleerd. Echt, fokkin 2e keer dus. Mja, when in Rome, do as the Romans do dus..
Vanmiddag om 16u moeten we dus present zijn ergens voor die health-check.
Nou, al erachter wat Bokushingu-nomikai is? Dat is dus Boxing-drinkgroepje. Na het kendo uitstapje, je weet wel, dat zwaaien met die houten zwaarden (idd Roxy, veel te gevaarlijk) ben ik een keer samen met Michael naar boksen geweest. Ja, dit beviel me beter, niet zo ingewikkeld als kendo en je wordt er wel vet moe van. Naja, tot nu toe ook nog maar 1 keer gedaan want k had erna fokkin spierpijn overal dat ik meer dan een halve week nodig had om te herstellen. Yes, G-man was ff Wuss-man.. Mgoed, heb nog wel gejogged, eerste keer 32 rondjes om een baseball veld, gisteraaf nog ff 41. Daar ben ik dan wel 1,5 uur mee bezig, maar ik moet en zal me conditie hier verbeteren.
Terug naar de nomikai.. Michael vertelde me dat we vandaag om 18u30 bij de gemeenschappelijke ruimte van de boks-club moesten verzamelen en dat we dan een avondje gaan zuipen. Mooooooi, morgen toch pas om 14u30 les dus. Ow sorry, 'college'. Mgoed, Michael heeft vet zin om al die japanners onder de tafel te drinken, dus dat wordt lachen.
Hmm, nou ff denken waar me volgende post over zal gaan...
Wednesday, October 18, 2006
Sporten in Nagasaki - Kendo
Nou, ik spring soms van de hak op de tak omdat sommige posts nog van de tijd stammen dat we in het hostel zaten en sommige recent zijn mja. Bear with me.
Vorige week ben ik dus die Kendo-groep tegen gekomen, nou ik heb dus 2 dagen later meegedaan. Dat was wel apart. Ik werd wel apart genomen omdat ze hard aan t trainen waren voor een 'shiai', een wedstrijd diezelfde avond. Ik kreeg dus ff een prive-trainer om de basics uit te leggen. Nou, blijkbaar gebruik je je linkerhand dus het meest bij kendo, wat ik wel erg vaag vind en meteen had van.. wtf, ik ben rechts dude. Mja, bij kendo wordt dus ook veel geschreeuwd enzo, en dat schreeuwen heeft dus een bedoeling. Ze schreeuwen telkens 'men' of 'kote' etc, dus de plekken waar ze gaan slaan. Erg vaag was dat je de voeten dicht bij elkaar moet houden ipv breed gaan staan (wat normaal is bij elke vechtsport). Maar hier sta je dus dicht bij elkaar met je voeten, zodat je een sprong kunt maken. En ja, als je benen dus wijd uit elkaar hebt staan, wat wel voor stabiliteit zorgt, kun je niet ver springen. Wat vervelend is is dat bij Kendo nog behoorlijk wat technische shit komt kijken, en ja, leg dat dan maar eens uit in het japans. Dat is dus wel lastig. Ik was dus ff aan t trainen met zo'n jongen, komt een meisje binnen, zegt snel ff iets en gaat langs de kant zitten kijken. Minuutje later pakt ze een videocamera en gaat filmen! Hmm, ho eens even, dat stond niet in het script.. Na de training gingen we bij de wedstrijd kijken.. Damn, dat gaat er hard aan toe man. Mja, die lui trainen al acht jaar ofzo.
Vorige week ben ik dus die Kendo-groep tegen gekomen, nou ik heb dus 2 dagen later meegedaan. Dat was wel apart. Ik werd wel apart genomen omdat ze hard aan t trainen waren voor een 'shiai', een wedstrijd diezelfde avond. Ik kreeg dus ff een prive-trainer om de basics uit te leggen. Nou, blijkbaar gebruik je je linkerhand dus het meest bij kendo, wat ik wel erg vaag vind en meteen had van.. wtf, ik ben rechts dude. Mja, bij kendo wordt dus ook veel geschreeuwd enzo, en dat schreeuwen heeft dus een bedoeling. Ze schreeuwen telkens 'men' of 'kote' etc, dus de plekken waar ze gaan slaan. Erg vaag was dat je de voeten dicht bij elkaar moet houden ipv breed gaan staan (wat normaal is bij elke vechtsport). Maar hier sta je dus dicht bij elkaar met je voeten, zodat je een sprong kunt maken. En ja, als je benen dus wijd uit elkaar hebt staan, wat wel voor stabiliteit zorgt, kun je niet ver springen. Wat vervelend is is dat bij Kendo nog behoorlijk wat technische shit komt kijken, en ja, leg dat dan maar eens uit in het japans. Dat is dus wel lastig. Ik was dus ff aan t trainen met zo'n jongen, komt een meisje binnen, zegt snel ff iets en gaat langs de kant zitten kijken. Minuutje later pakt ze een videocamera en gaat filmen! Hmm, ho eens even, dat stond niet in het script.. Na de training gingen we bij de wedstrijd kijken.. Damn, dat gaat er hard aan toe man. Mja, die lui trainen al acht jaar ofzo.
Na de training moest iedereen op een lijn zitten, ik ook, en buigen naar de vlag (die ik niet zag, dus zal wel symbolisch zijn), buigen naar de trainer, buigen naar elkaar etc. Daarna waren er twee mensen die wat gingen zeggen. De eerste ging over, en ik kon t niet helemaal volgen maar het ging over dat ze vandaag een gast hadden, een buitenlander (c'est moi!) die bij de meest traditionele vechtsport van Japan mee wilde doen... en blablabla toen volgde ik t niet meer. Daarna sprak de trainer, of beter gezegd, de senpai ( op Japanse uni's heb je dus blijkbaar niet echt trainers bij sporten, ze hebben sempai's, ouderejaars die de jongere mensen de dingen leren) Naja, wat de senpai zei verstond ik niet, hij zat helemaal aan de andere kant van de zaal en k was niet echt aan t opletten. Hierna kwamen dus wat mensen rond me zitten, oa de senpai, wat andere lui en mijn prive-trainer van daarvoor. Nou, de senpai was dus de gast die twee avonden daarvoor lam op mijn been had geslapen.. humor! Andere lui herkende ik ook.
Naja, was wel lachen dus. (foto: de gast die het roodst is is dus de senpai hahaha)
Maar k ben sindsdien niet meer geweest, want het is echt fokking moeilijk en je kunt niet echt makkelijk japans praten omdat je constant die helmen op hebt en ja, gezichten herkennen ho maar dus. Owja, en ze trainen vijf keer per week..
Maaaaar, t was wel cool om mee te maken, maar k wist toen dat kendo toch niet was wat ik wilde doen.
Goed, hierbij laat ik het voor nu. Ik moet zo nog een spreekbeurtje voorbereiden..
Ger
Monday, October 16, 2006
De echte Dutch Slopes en Glover Park
Ok, nou dus echt wat over bovenstaande dingen.
De Dutch slopes zijn ehm ja, tis eigenlijk een steile weg met allemaal soevenirwinkeltjes aan de zijkant en aan t eind van die weg bevind zich Glover Park. Toen we daar waren was het echt keiwarm en k dacht echt van....fuck hele dag in zon lopen.. i definitely don't like that. Mgoed, uiteindelijk geen problemen gehad behalve dat je constant loopt te drinken.
Glover Park
Die Glover was dus eoa dude die iets belangrijks heeft gedaan - anders wordt er geen park naar je vernoemd doh. Wat die gast nou eiglijk heeft gedaan... jah, de bordjes daar in dat park vond ik niet zo interessant dus k weet t niet. Wat wel grappig was, we lopen op een gegeven moment een trap op, denkende..gvd steile trappen, waarom hier geen roltrap. (natuurlijk roltrap in een park is een stom id hahaha) Maaaaaaar naast de volgende trap ging dus ineens een roltrap naar boven!!! Geniaal gewoon. Om naar de top te gaan zijn we met drie roltrappen geweest. En twee daarvan waren nog behoorlijk lang ook. Je mocht niet op de roltrap zitten mja, who cares right. Ruben had al snel door dat liggen ook erg comfortabel was, en ja, er stond niks te lezen over liggen op roltrappen dus...
Het park bestaat uit verschillende gebouwen die iets laten zien over de tijd dat Nagasaki als enige plek in Japan contacten onderhield met de buitenwereld, geloof ik tenminste. Kan ook zijn dat t na de openstelling is gebouwd en ach whatever, t is dus een park, er stonden gebouwen en er liepen Japanners en Westerlingen rond. Wat wel cool was, boven aan gekomen kon je over de hele baai van Nagasaki uitkijken. Vet mooi uitzicht. Ook leuk waren de HUGE ASS karpers. Ok, k ben geen vissen mens en vind ze meestal ronduit saai, maar deze waren dus HUGE en er waren er heel veel bij elkaar. Naja, later hebben we nog betaald om Claudia in victoriaans kostuum te zien, wat erg grappig was en ehm ja ze hebben ook betaald om mij in napoleon-like outfit te zien. Maar dat was eiglijk helemaal niet interessant dus ehm verder. Anyways, k kwam nog een groepje Japanse dames tegen die net als Claudia blijkbaar ook in een veel te warm en westerse jurk rond wilden lopen en die heb ik dus ff op de foto gezet. Misschien dat ik die nog wel op me blog plaats. Verder was er in dat park niet zoveel te doen, we waren ook wel behoorlijk moe van lopen dus. Terug naar de Dutch Slopes, gegeten en terug naar hostel. Oww nee wacht, eerst zijn we nog naar de Deshima Wharf gegaan. Daar wat gedronken en toen richting hostel. We kwamen Michael en Maarten nog tegen die met een Japanse vriendin onderweg waren die op veel te scheve laarzen liep. Verder, dingen die die dag nog zijn gebeurd... ehm k was een doelwit van slippers, Jenn heeft twee keer haar vinger in me mond gestopt toen ik moest geeuwen (blijkbaar nieuwe sport ofzo). Andere quotes die de revue passeerden waren: Clau -> Er is al een hoop tussen gekomen (doelende op haar borsten toen ze knoeide met alcohol) Jenn -> In de mediamarkt had je naast de tandenborstels ook nog normale vibrators.
Die avond zijn we weer naar de Za Watami gegaan, maar k kreeg last van mijn rug en het eten is me niet zo goed bevallen dus dat was een beetje kut. Ik en Jenn zijn nog wel in gesprek gekomen met de eigenaar van een andere Izakaya (drink gelegenheid zeg maar) Dacht eerst dat hij de eigenaar van de ZW was maar dat was dus niet zo. Naja, we hebben beloofd om een keer langs te komen, ook omdat hij de rekening voor ons heeft betaald. We hebben aangedrongen om zelf te betalen maar het was echt een Borg van Star Trek. Resistance is futile dus. Richard had nog lol met een blije Japanner die van Metallica hield maar ook van een hartvormige sluitknop op z'n riem, wat we toch wel een grappige verschijning vonden.
Tja, dat was t wel voor die dag eiglijk.
Nu ga k maar s boodschappen doen en huiswerk maken denk ik.
Buhbye!!
De Dutch slopes zijn ehm ja, tis eigenlijk een steile weg met allemaal soevenirwinkeltjes aan de zijkant en aan t eind van die weg bevind zich Glover Park. Toen we daar waren was het echt keiwarm en k dacht echt van....fuck hele dag in zon lopen.. i definitely don't like that. Mgoed, uiteindelijk geen problemen gehad behalve dat je constant loopt te drinken.
Glover Park
Die Glover was dus eoa dude die iets belangrijks heeft gedaan - anders wordt er geen park naar je vernoemd doh. Wat die gast nou eiglijk heeft gedaan... jah, de bordjes daar in dat park vond ik niet zo interessant dus k weet t niet. Wat wel grappig was, we lopen op een gegeven moment een trap op, denkende..gvd steile trappen, waarom hier geen roltrap. (natuurlijk roltrap in een park is een stom id hahaha) Maaaaaaar naast de volgende trap ging dus ineens een roltrap naar boven!!! Geniaal gewoon. Om naar de top te gaan zijn we met drie roltrappen geweest. En twee daarvan waren nog behoorlijk lang ook. Je mocht niet op de roltrap zitten mja, who cares right. Ruben had al snel door dat liggen ook erg comfortabel was, en ja, er stond niks te lezen over liggen op roltrappen dus...
Het park bestaat uit verschillende gebouwen die iets laten zien over de tijd dat Nagasaki als enige plek in Japan contacten onderhield met de buitenwereld, geloof ik tenminste. Kan ook zijn dat t na de openstelling is gebouwd en ach whatever, t is dus een park, er stonden gebouwen en er liepen Japanners en Westerlingen rond. Wat wel cool was, boven aan gekomen kon je over de hele baai van Nagasaki uitkijken. Vet mooi uitzicht. Ook leuk waren de HUGE ASS karpers. Ok, k ben geen vissen mens en vind ze meestal ronduit saai, maar deze waren dus HUGE en er waren er heel veel bij elkaar. Naja, later hebben we nog betaald om Claudia in victoriaans kostuum te zien, wat erg grappig was en ehm ja ze hebben ook betaald om mij in napoleon-like outfit te zien. Maar dat was eiglijk helemaal niet interessant dus ehm verder. Anyways, k kwam nog een groepje Japanse dames tegen die net als Claudia blijkbaar ook in een veel te warm en westerse jurk rond wilden lopen en die heb ik dus ff op de foto gezet. Misschien dat ik die nog wel op me blog plaats. Verder was er in dat park niet zoveel te doen, we waren ook wel behoorlijk moe van lopen dus. Terug naar de Dutch Slopes, gegeten en terug naar hostel. Oww nee wacht, eerst zijn we nog naar de Deshima Wharf gegaan. Daar wat gedronken en toen richting hostel. We kwamen Michael en Maarten nog tegen die met een Japanse vriendin onderweg waren die op veel te scheve laarzen liep. Verder, dingen die die dag nog zijn gebeurd... ehm k was een doelwit van slippers, Jenn heeft twee keer haar vinger in me mond gestopt toen ik moest geeuwen (blijkbaar nieuwe sport ofzo). Andere quotes die de revue passeerden waren: Clau -> Er is al een hoop tussen gekomen (doelende op haar borsten toen ze knoeide met alcohol) Jenn -> In de mediamarkt had je naast de tandenborstels ook nog normale vibrators.
Die avond zijn we weer naar de Za Watami gegaan, maar k kreeg last van mijn rug en het eten is me niet zo goed bevallen dus dat was een beetje kut. Ik en Jenn zijn nog wel in gesprek gekomen met de eigenaar van een andere Izakaya (drink gelegenheid zeg maar) Dacht eerst dat hij de eigenaar van de ZW was maar dat was dus niet zo. Naja, we hebben beloofd om een keer langs te komen, ook omdat hij de rekening voor ons heeft betaald. We hebben aangedrongen om zelf te betalen maar het was echt een Borg van Star Trek. Resistance is futile dus. Richard had nog lol met een blije Japanner die van Metallica hield maar ook van een hartvormige sluitknop op z'n riem, wat we toch wel een grappige verschijning vonden.
Tja, dat was t wel voor die dag eiglijk.
Nu ga k maar s boodschappen doen en huiswerk maken denk ik.
Buhbye!!
Thursday, October 12, 2006
Dutch Slopes en Glover Park
Ok, terwijl ik dit typ ben ik aan t bijkomen van een avondje zuip.. eh socializen met Japanners. Ben nog behoorlijk gaar dus er kunnen nu meer typfouten te vinden zijn dan normaal, gomen ne.
Nu zal ik dan wat vertellen over de Dutch Slopes en Glover Park.. wat? willen jullie liever wat horen over het "socializing" gedeelte? Hmmm ok :)
Gister avond dus, ik, Mich, Richard, Maarten, Andy wilden wat gaan doen. We zaten eerst te praten over bowlen maar het werd poolen. (red. 2 x gespeeld en 2 x gewonnen :) Onderweg naar het poolcentrum, kwamen we een groep studenten tegen die allemaal een trapje opliepen naar iets dat eruitzag als een ehm, goed een trapje dus. Anyways, Andy vroeg dus wat er te doen was, en blijkbaar was dat dus een studentenbar. Hmm, interessant. Mgoed, ik ging dus eerst ff wat pprs inmaken, eh k bedoel, we gingen dus eerst een uurtje poolen. Het poolcentrum zit in hetzelfde gebouw als een arcade hal en een karaoke eh hal? Pool is schijnbaar echt niet popu hier. Er waren zes tafels ofzo, en er was er 1 bezet. Daartegen hebben ze wel 20+ karaokekamers. Japanners kunnen gewoon niet met een stok en wat ballen overweg.. hmm dubieus. Ow, vermeld dient te worden dat Michael me maar net verslagen heeft met tekken 5 in de arcade hal. Ik was net aan de winnende hand maar door een plotselinge en heftige aanval van rsi in me linkerteen verloor ik de concentratie en ergo de match. Maar terug naar de meer belangrijke dingen. Na het poolen gingen we ff die bar uitchecken, owja, Ruben was er ook bijgekomen.
De bar zat barstensvol met studentikoze Japanners die erg veel lawaai maakten. Yayy ^^!
We werden natuurlijk weer aangekeken. We werden naar een tafel geloodst en bestelden wat te drinken. Nou, om de zoveel tijd ging een dronken Japanner staan en keihard z'n naam en studie etc roepen, waarna hij z'n 'shochuu' ad-te. Shochuu is een soort Japanse jenever, ben er zelf geen fan van. Drink liever een halve liter bier of ga aan de 'Nihonshuu', das dan sake en wat zoeter dan shochuu. De mensen naast ons verontschuldigden zich nog voor de andere Japanners. Damn, komt veel geluid uit zo'n klein mannetje / vrouwtje zeg. Naja, zodoende kwamen we dus aan de praat met wat studenten daar. Ik hoorde ze 'kendo' zeggen en daar wilde ik wel wat meer over weten. Ik was dinsdag namelijk met Michael naar het uni sportcentrum geweest. Hij wilde een karate les volgen en ik wilde wel ff mee kijken, want wil hier sporten. Anyways, daar aangekomen bij de karate zaal, kon ik dus ook meekijken naar kendo. Das dus Japans zwaardvechten, met die rare pakjes en die houten zwaarden. Vet lachen leek me dat.
Nou, die mensen in de bar dus, hadden me gezien want 'tadaaaa' dat was de kendo-club. Ik ga dus zeker een keertje daar trainen.
Mich en Richard gingen al redelijk snel weer, maar de rest van ons was dus flink bezig met kletsen en drinken. Hebben ook nog raar drinkspelletje gedaan waar je je duimen voor nodig had en ehm naja, weet al niet meer hoe dat ging maar t was wel leuk. Verder nog gekletst met de luidruchtige Japanse groep, bleek dat dat 3 bandjes waren ofzo. Ook leuk. Tja, eind van de avond lagen er overal Japanners te slapen. Dat was lol. Ik ben eerder dan Maarten en Andy vertrokken en nog ff langs Mich gegaan want er brandde nog licht. De volgende dag hoorde ik van m dat ik nog 30 seconden lang naar een paraplu heb gekeken...wat ik me dus niet herinner. Eigenlijk herinnerde ik me dat hele bezoek niet, maar das bijzaak. K was vandaag dus wel behoorlijk brak, nu nog steeds.
Goed, volgende keer meer.
Ciao!
Nu zal ik dan wat vertellen over de Dutch Slopes en Glover Park.. wat? willen jullie liever wat horen over het "socializing" gedeelte? Hmmm ok :)
Gister avond dus, ik, Mich, Richard, Maarten, Andy wilden wat gaan doen. We zaten eerst te praten over bowlen maar het werd poolen. (red. 2 x gespeeld en 2 x gewonnen :) Onderweg naar het poolcentrum, kwamen we een groep studenten tegen die allemaal een trapje opliepen naar iets dat eruitzag als een ehm, goed een trapje dus. Anyways, Andy vroeg dus wat er te doen was, en blijkbaar was dat dus een studentenbar. Hmm, interessant. Mgoed, ik ging dus eerst ff wat pprs inmaken, eh k bedoel, we gingen dus eerst een uurtje poolen. Het poolcentrum zit in hetzelfde gebouw als een arcade hal en een karaoke eh hal? Pool is schijnbaar echt niet popu hier. Er waren zes tafels ofzo, en er was er 1 bezet. Daartegen hebben ze wel 20+ karaokekamers. Japanners kunnen gewoon niet met een stok en wat ballen overweg.. hmm dubieus. Ow, vermeld dient te worden dat Michael me maar net verslagen heeft met tekken 5 in de arcade hal. Ik was net aan de winnende hand maar door een plotselinge en heftige aanval van rsi in me linkerteen verloor ik de concentratie en ergo de match. Maar terug naar de meer belangrijke dingen. Na het poolen gingen we ff die bar uitchecken, owja, Ruben was er ook bijgekomen.
De bar zat barstensvol met studentikoze Japanners die erg veel lawaai maakten. Yayy ^^!
We werden natuurlijk weer aangekeken. We werden naar een tafel geloodst en bestelden wat te drinken. Nou, om de zoveel tijd ging een dronken Japanner staan en keihard z'n naam en studie etc roepen, waarna hij z'n 'shochuu' ad-te. Shochuu is een soort Japanse jenever, ben er zelf geen fan van. Drink liever een halve liter bier of ga aan de 'Nihonshuu', das dan sake en wat zoeter dan shochuu. De mensen naast ons verontschuldigden zich nog voor de andere Japanners. Damn, komt veel geluid uit zo'n klein mannetje / vrouwtje zeg. Naja, zodoende kwamen we dus aan de praat met wat studenten daar. Ik hoorde ze 'kendo' zeggen en daar wilde ik wel wat meer over weten. Ik was dinsdag namelijk met Michael naar het uni sportcentrum geweest. Hij wilde een karate les volgen en ik wilde wel ff mee kijken, want wil hier sporten. Anyways, daar aangekomen bij de karate zaal, kon ik dus ook meekijken naar kendo. Das dus Japans zwaardvechten, met die rare pakjes en die houten zwaarden. Vet lachen leek me dat.
Nou, die mensen in de bar dus, hadden me gezien want 'tadaaaa' dat was de kendo-club. Ik ga dus zeker een keertje daar trainen.
Mich en Richard gingen al redelijk snel weer, maar de rest van ons was dus flink bezig met kletsen en drinken. Hebben ook nog raar drinkspelletje gedaan waar je je duimen voor nodig had en ehm naja, weet al niet meer hoe dat ging maar t was wel leuk. Verder nog gekletst met de luidruchtige Japanse groep, bleek dat dat 3 bandjes waren ofzo. Ook leuk. Tja, eind van de avond lagen er overal Japanners te slapen. Dat was lol. Ik ben eerder dan Maarten en Andy vertrokken en nog ff langs Mich gegaan want er brandde nog licht. De volgende dag hoorde ik van m dat ik nog 30 seconden lang naar een paraplu heb gekeken...wat ik me dus niet herinner. Eigenlijk herinnerde ik me dat hele bezoek niet, maar das bijzaak. K was vandaag dus wel behoorlijk brak, nu nog steeds.
Goed, volgende keer meer.
Ciao!
Friday, October 06, 2006
Nagasaki 2 - De bom
De volgende dag hebben we besloten om richting urakami te gaan. Dat is een deel van nagasaki waar het peace park en het Nagasaki museum ter herinnering van de A-bom zich bevind. Maaaar voordat we met de trein gingen (later kwamen we erachter dat we makkelijk met de tram hadden kunnen gaan, mja, dat wisten we dus niet) kwam ik nog aan de praat met een oud mannetje op t station. (hmm k doe toch iets niet goed blijkbaar) Mij vond ie blijkbaar later toch niet zo interessant want Richard kreeg zijn adres zodat hij m op moest zoeken. Ok, ik mocht ook mee zei die man, yayy. Mgoed, best grappig allemaal, we zijn toch wel een btje een rariteit. Die oudere inwoner van Nagasaki was ook nog ff fruit aan t uitdelen dus.
Vredespark
Het vredespark is een monument ter nagedachtenis aan de bom dus. Naja, het park an sich is niet zo boeiend, behalve op een ja, sorry dat ik t zeg maar, oerlelijk standbeeld na misschien. Ok er is nog wel een hele mooie fontein, symboliseert water (duh) en verkoeling na de hitte van de bom.
Het museum
Het museum was wel ff slikken. We gingen daar naar binnen net toen er een grote groep scholieren blijkbaar een museum uitje hadden. Wat de meeste indruk op mij heeft gemaakt zijn de verhalen van mensen die de bom hebben meegemaakt, die verhalen hangen dus in het museum. Het is echt niet grappig om te lezen hoe een vader voor zijn half verbrande kinderen water probeert te zoeken. Voeg daarbij de foto's van de mensen toe en ja, daar was ik wel stil van.
Na het museum zijn we nog snel bij een chinees (blasfemie i know) gaan eten, omdat er niks anders in de buurt was. Daarna liepen we door een ander park richting de tram. In dat park stopten we even voor wat drinken. Toen werden we dus gespot door een groepje meiden dat op de tram ofzo aan t wachten was. Nou, dat was wel grappig eiglijk. Die stonden dus te smiespelen (is dat een woord?, je weet wel praten met de hand voor de mond.) achter een boom enzo. Ik zo tegen de andere jongens.. lol, kijk t is weer zover. Nou, k zwaaien, zij zwaaien terug en duiken meteen weer achter een boom. Naja, probably one of those, you had to be there moments.
We kwamen daar ergens ook nog een groepje basisschool kinderen tegen die allemaal gingen zwaaien. Blijkbaar is zwaaien erg " in " in Japan.
Na al dat zwaaien ben ik maar met Clau, Jenn.. eh volgens mij nog iemand maar k weet t niet meer, op zoek gegaan naar de Yamada denki. Dat is een elektronica zaak, ik wilde graag een digicam hebben dus. Moet ook nog laptop en wordtank regelen maar dat komt nog wel. We stapten bij de halte uit en dachten.. hmm waaaar is die zaak. We zagen nog niks namelijk, loopt Jenn een hoekje om en zegt... eh mensen, volgens mij heb ik t gevonden. Nou, dat was dus een fokking warenhuis met heel groot Yamada denki erop. LOL. Mgoed, daar heb ik een uebervette camera gekocht die in Nederland niet te krijgen is. Vond t wel vet dat we een goede camera hebben kunnen kopen met al onze technische vragen enzo.
Daarna hebben we nog gegeten op t station en later nog een film op de kamer gekeken. Met chocolade van 86% ghehehe.
Goed, nu ga k weer, me haar (hahahaha ja me haar :p) zit vol zand want k heb net dus ff bij voetbal veld gekeken omdat ik hier wel wil sporten. Mgoed, veld = zand. Vandaag = wind. Zand + Wind = kut.
Ciao
Vredespark
Het vredespark is een monument ter nagedachtenis aan de bom dus. Naja, het park an sich is niet zo boeiend, behalve op een ja, sorry dat ik t zeg maar, oerlelijk standbeeld na misschien. Ok er is nog wel een hele mooie fontein, symboliseert water (duh) en verkoeling na de hitte van de bom.
Het museum
Het museum was wel ff slikken. We gingen daar naar binnen net toen er een grote groep scholieren blijkbaar een museum uitje hadden. Wat de meeste indruk op mij heeft gemaakt zijn de verhalen van mensen die de bom hebben meegemaakt, die verhalen hangen dus in het museum. Het is echt niet grappig om te lezen hoe een vader voor zijn half verbrande kinderen water probeert te zoeken. Voeg daarbij de foto's van de mensen toe en ja, daar was ik wel stil van.
Na het museum zijn we nog snel bij een chinees (blasfemie i know) gaan eten, omdat er niks anders in de buurt was. Daarna liepen we door een ander park richting de tram. In dat park stopten we even voor wat drinken. Toen werden we dus gespot door een groepje meiden dat op de tram ofzo aan t wachten was. Nou, dat was wel grappig eiglijk. Die stonden dus te smiespelen (is dat een woord?, je weet wel praten met de hand voor de mond.) achter een boom enzo. Ik zo tegen de andere jongens.. lol, kijk t is weer zover. Nou, k zwaaien, zij zwaaien terug en duiken meteen weer achter een boom. Naja, probably one of those, you had to be there moments.
We kwamen daar ergens ook nog een groepje basisschool kinderen tegen die allemaal gingen zwaaien. Blijkbaar is zwaaien erg " in " in Japan.
Na al dat zwaaien ben ik maar met Clau, Jenn.. eh volgens mij nog iemand maar k weet t niet meer, op zoek gegaan naar de Yamada denki. Dat is een elektronica zaak, ik wilde graag een digicam hebben dus. Moet ook nog laptop en wordtank regelen maar dat komt nog wel. We stapten bij de halte uit en dachten.. hmm waaaar is die zaak. We zagen nog niks namelijk, loopt Jenn een hoekje om en zegt... eh mensen, volgens mij heb ik t gevonden. Nou, dat was dus een fokking warenhuis met heel groot Yamada denki erop. LOL. Mgoed, daar heb ik een uebervette camera gekocht die in Nederland niet te krijgen is. Vond t wel vet dat we een goede camera hebben kunnen kopen met al onze technische vragen enzo.
Daarna hebben we nog gegeten op t station en later nog een film op de kamer gekeken. Met chocolade van 86% ghehehe.
Goed, nu ga k weer, me haar (hahahaha ja me haar :p) zit vol zand want k heb net dus ff bij voetbal veld gekeken omdat ik hier wel wil sporten. Mgoed, veld = zand. Vandaag = wind. Zand + Wind = kut.
Ciao
Subscribe to:
Posts (Atom)
