Amegasaki Junior Highschool

Ok, beetje laat, maar hier dan toch een stuk over de middelbare school die we hebben bezocht.

De school heet dus Amegasaki Highschool. We (alleen het Nederlandse Legioen) zijn daar door onze ueber leraar Takano-Sensei heen gebracht en toen moesten we t zelf regelen. Naja, we werden daar dus opgevangen door iemand die die dag had georganiseerd enzo, blijkbaar houden ze daar vaker een `international day`. Eerst moesten we onze schoenen uitdoen, en natuurlijk in te kleine slippers stappen...dat vind ik altijd een beetje irritant. Toen werden we naar een `rest room` op de 2e verdieping geleid waar we een leraar engels ontmoetten. Hij kwam uit Engeland en was dus bij de Highschool aangesteld als assistent conversatie engels. We hebben overigens nu nog contact met hem, een paar keer al naar wat barren en kroegen geweest, wel lachen. Hij vertelde ons dat we ons deze dag als een rock-ster zouden voelen, nou dat beloofde dus wat.

We liepen daarna terug naar beneden (onderen, voor alle semi-achterhoekers) en naar de grote budoukan. Dit is een soort grote doujyo dus. Onderweg konden we het plein en de school eens goed bekijken. Het plein was behoorlijk groot en zanderig, zoals alle pleinen hier geloof ik. De school zelf was wel behoorlijk groot. Ik vond t wel erg cool om daar rond te lopen, nog nooit op zo`n highschool geweest natuurlijk en ja, toch wel apart. Goed, de budoukan..

Door de open deuren zagen we al een rij stoelen pal in t midden van die zaal staan! Nou, bij binnenkomst klapten dus alle aanwezige scholieren voor ons, ja alsof we rock-sterren waren.. Ik voelde me echt heel raar daar, zoals we daar behandeld werden.. het was aan de ene kant wel cool natuurlijk maar tegelijkertijd was het zo onnodig en zo verkeerd vind ik. Mgoed, daar aangekomen werd er een half uur lang ofzo verschillende japanse sporten en cultuur dingen aangekondigd, uitgelegd en opgevoerd. Er waren telkens 2 kinderen (tussen 11 en 15 jaar geloof ik) die in nog net niet helemaal perfect engels >< de verschillende dingen aankondigden. Daarna hebben we dus oa Kendo, Kendama, Menko, Kalligrafie, Taiko, Aikido en Koto gezien danwel gehoord. Kendo is wel bekend neem ik aan. Kendama is minder bekend denk ik. Je hebt dan een raar gevormd houten ding vast met 2 kuipjes en een punt eraan. Het is de bedoeling dat je een balletje dat met een touwtje aan dat rare ding vastzit in die kuipjes te krijgen of te klemmen tussen de punt en de rest ervan. Nou, dat is nog moeilijk ook. Menko is in principe een soort flippo-spel. Met 1 platte schijf moet je ander platte schijven die op de grond liggen proberen om te draaien door een keer hard met die ene schijf naar die andere schijven te gooien. Behoorlijk saai als je t mij vraagt. Kalligrafie.. ja next. Taiko. Taiko is vet. Ik ben al helemaal fan van de Taiko die in de arcade hallen staat en wilde het hier bij de uni ook doen, maar daar doen ze dus blijkbaar niet aan. En k ben tot nu toe nog te lui geweest om echt op zoek te gaan, ook omdat ik nu al sport enzo. Mgoed, Taiko is dus slaan op een trommel, the japanese way natuurlijk. Aikido is ook bekend. Koto is een Japans 6 of 7 snarig instrument dacht ik, wat op een viool lijkt dat in aanraking is gekomen met een soort groen slijm dat je altijd in de ninja turtles comics/anime/films ziet. Je zet dat ding voor je neer op de grond, en tokkelen maar. Er zat toen een lichtelijk gehandicapt ventje te spelen maar damn, die kon dat goed hoor.

Hierna kregen we allemaal een stel meisjes danwel jongetjes als begeleiders mee. (Lees: ze liepen achter je aan en zouden je nog naar de wc zijn gevolgd) Maar goed, ze waren allemaal hardstikke aardig en het was heel erg leuk daar. We mochten dus zelf allemaal dingen uitproberen, oa de sporten die ze hadden laten zien, maar ook andere dingen die we nog niet hadden gezien. Er was een balspel, waarbij je lucht in de bal moest blazen die dan niet de grond mocht raken. Dit was wel lachen, we stonden dus allemaal in een kring en hooghouden maar. Zelf heb ik nog Koto gespeeld (lees: i suck big time!), Taiko natuurlijk (vet taiko spelen op de muziek van Neon Genesis Evangelion ^^) Kendo ook, heb zo`n pantser aangehad en toen mocht ik doelwit spelen. Heb t snel weer uitgedaan en naar wat anders gezocht.. In Japan kennen ze dus ook het gedoe met, je hebt een touwtje dat niet onderbroken is en hiermee moet je dan figuren maken met je vingers. Dit hebben we in Nederland ook. Ik kon het meisje niet volgen dat me wat liet zien, kon het ene touwtje niet van de rest onderscheiden... maar heb haar wel het enige figuurtje geleerd wat ik nog wist... een thee kopje. Hooray for me!

Daarna konden we de school bekijken met een groepje leerlingen. Erg lachen allemaal, kleine lokaaltjes, nog 1e en 2e jaars ontmoet. Dus kleine ventjes/meisjes die veel lachen en om elkaar heen draaien. Got to love it. Daarna konden we terug naar onze `rest room` om ff bij te kletsen onder het drinken van ocha, japanse groene thee dus.

Na die pauze werden we in groepjes verdeeld en moesten we in een klaslokaal zitten met scholieren en een beetje japans kletsen. Ik zat met Maarten en Claudia in een lokaal. Hier gebeurde niet echt veel, aan mijn tafeltje zaten 9 mensen ofzo waarvan er 4 niet veel hebben gezegd. De rest vroeg dingen als, wanneer naar japan gekomen, hoe is nederland, wat vind je van japan... hebben ze dit of dat in nederland. Ow, jongetje dat tegenover me zat vroeg nog of ik met m wilde armpje worstelen. Ik dus van.. pff, ja ok, it` s your funeral dude. Mgoed, de sneaky bastards hadden me dus niet verteld dat die alleen maar bezig is met speerwerpen en kogelstoten.. echt, voor wat 14/15 jaar had ie een rechterarm van $$%#&"&! Ik zou meer succes hebben gehad om een muur om te duwen. Damn, totally not cool! Hierna was t luchtijd.

Lunch hebben we gegeten in dat lokaal zelf. Een aantal scholieren deed een schort, een petje en een maskertje voor en zetten het eten klaar in het lokaal. De rest ging handen wassen. Het was wel raar om te zien dat er wat mensen schort en petje en vooral masker voor deden. Hygiene is erg belangrijk hier in Japan. Lunch was aardappelsoep met salade, brood en melk. Lekker.

Na de lunch was het sport uur. De kinderen, jongens en meisjes, gingen zich verkleden in het lokaal zelf.. wij moesten naar onze kamer omdat ehm ja dat moest gewoon dus. Mgoed, was wel ff raar om te zien dat ze gewoon samen uit de kleren gaan en ander kleren aantrekken, terwijl de rest van japan alles gescheiden doet.
We hebben eerst gevoetbald. ^^. Het was keiwarm. ~.~ Ik ben dus al na 10 min gestopt omdat ik t niet meer trok. En t was ook geen voetbal want we (ik, richard, michael en andy) konden de teams niet uit elkaar houden. Iedereen was hetzelfde gekleed en iedereen had zwart haar. Bastards. Doen ze expres denk ik. De meeste jongens waren aan t voetballen, er waren nog meisjes aan t volleyballen en binnen in een andere gymzaal waren ze aan t basketballen. Dat heb ik dan ook nog maar ff gedaan met Claudia en Ruben. Ruben die trouwens nog wat aandacht kreeg van de ietwat te jonge meisjes haha. Lol. Naja, er was nog een laatste programma in de gymzaal.

Op een gegeven moment was iedereen in die gymzaal verzameld en moesten we ons weer bij onze klassen begeven. We hebben daar een aantal spelletjes gespeeld waaronder DodgeBee (nee geen typfout. het is Dodgeball met een frisBee dus. wel een zachte hoor.) Japans papier, schaar, steen competitie. Waarvan ik van mening ben dat ze dat echt te veel doen in Japan. Laatste was het `gesture game`. Dit is echt net een soort Lama`s op Nederland 3. Je staat dus in een rij en je moet iets uitbeelden aan degene die voor je staat, die het dus weer door moet geven aan de volgende. Uiteindelijk, na 6 of 7 keer moet de persoon die helemaal vooraan staat het antwoord geven. Hilarisch. Ga maar eens een windmolen nadoen. Windmill! Windmill! ^^.

Als laatste heeft die hele groep nog een afscheidslied gezongen, begeleid door piano. Echt te vet gewoon. K geloof dat bijna elke japanner wel muzikaal is, want t klonk echt mooi. En daarnaast, wtf, ze zingen een fokkin lied voor ons! How weird is that! Nou, we kregen toen ook nog eens een kadootje mee, wat echt overbodig was want ze hadden al zoveel voor ons gedaan.. We hebben toen wel ff gevraagd of we de mic nog konden krijgen zodat we ons konden bedanken, naja, richard heeft t namens ons gedaan. Als aller laatste moesten we gebukt door een soort poort van kinderen lopen. Ze stonden allemaal tegenoverelkaar met de handen omhoog, als een soort poort dus, en wij maar rennen. Die hele dag was echt kei leuk, maar k voelde me daar toch wel een beetje klein en soms ongemakkelijk, omdat we zo extreem behandeld werden. Mja, t hoort erbij.

Ciao