Thursday, November 30, 2006

Asian Kung-fu Generation

Ik ben dus vorig weekend naar Fukuoka geweest voor een concert van Asian Kung-fu Generation. (zie titel van deze post :p) Nou, er zijn dus wel pprs die deze hele coole band niet kennen maar gelukkig ook zat mensen die deze band wel kennen en waarderen..he ehm Daan? Overigens heb ik nu echt ongelooflijk veel moeite met het gebruiken van mijn linkerhand, kom net terug van boksen en mijn pink en ringvinger van mijn linkerhand dus lijken een beetje aan elkaar te plakken. Hoogst irritant al zeg ik t zelf. Anyways, AKG.

Alweer een maand geleden ofzo kocht ik het nieuwe album van AKG. Echt vet btw. Daarbij zat dus een tour programma bijgesloten. Tot grote vreugde kwamen ze dus ook in Fukuoka, de grote stad 2 uur hiervandaan. Ik dus van.. hmm ja, daar moet ik dus heen he.
Ik heb daarna ergens me tutor gemaild en gevraagd of ze me kon helpen bij het regelen van een kaartje etc.

Vorig weekend dus ben ik hitori de (in me eentje) naar Fukuoka gegaan, terwijl de rest met de uni een uitstapje maakte naar Unzen. Hier bevind zich een vulkaan die sinds kort weer is begonnen met roken. (marlboro mild natuurlijk) Naja, ik dacht die zie ik niet meer terug, vulkaan -> lava -> disaster -> hotdogs -> the usual dus. Maar niets bleek minder waar te zijn, they all came back alive. Terug naar het interessante verhaal, MIJN verhaal o^^o.
Ik heb om 12:30 lokale tijd de Kamome (snelle trein) naar Fukuoka gepakt. Twee uur later was ik in Hakata Fukuoka; waar ik dus moest zijn duh. Ik was best een beetje gespannen, want mij kennende zou er veel mis kunnen gaan..bijv de verkeerde bus pakken enzo. Mgoed, in Hakata heb ik dus eerst de juiste bus uitgezocht. (lees, ik heb erg veel rondgelopen en de aandacht getrokken omdat ik 5 keer over dezelfde kruising heb gelopen in een half uur tijd.)
Ik heb mezelf toen maar in de Starbucks gezet en een chocolate mint caffe latte met een warme chocolate chip scone gekocht. (Nice!) Daar heb ik toen een beetje naar buiten zitten staren omdat ik verder toch niks beters te doen had. Ik moest een uurtje wachten voordat ik dus bus naar mijn eindbestemming, Marinmesse, zou voeren. Oh, heb ook nog ff een broodje gehaald voor onderweg, want k had toen dus niet echt veel gegeten en ik kon ook niet veel eten omdat ik dus een btje gespannen was, k bedoel, dude, Asian Kung-fu Generation kicks-ass! Naja, bij t instappen van de bus moest iedereen een kaartje trekken met een nummer...hmm dat ken ik niet. Werkt dus anders dan de trams. Was de eerste keer dat ik met een stadsbus ging dus. Op een bordje had ik gelezen dat je voor 100yen elke bus kan pakken, maar blijkbaar was dat dus binnen een bepaalde zone. Ik moest bij t uitstappen ineens 234yen ofzo betalen. Natuurlijk is dit niet veel, maar ik moest toen wel in me beurs grabbelen terwijl er allemaal lui stonden te wachten. I hate those moments.

Marinmesse
Aangekomen keek ik dus uit op een gebouw type Heineken Music Hall. Behoorlijk groot dus.
Overal kwamen er Japanners aangelopen en voegden zich bij de al reeds aanzienlijke menigte voor de Marinmesse. Tja, daar moest ik dus ook heen. Toen ik ervoor stond zag ik dat er 3 rijen stonden. Hmm, dilemma. In welke rij moet ik dan gaan staan? Naja, ik maar gewoon ergens aangesloten. Daarbij werd ik dus echt constant door mensen aangekeken, WOW WOW stop the presses! Foreigner-alert! Go to defcon 3! Evasive maneuver Picard omega 3. Dat soort dingen dus. Ik nog vragen aan 2 meiden achter me van.. hoor eens, ik zie 3 rijen, wtf?
Ja, wisten ze ook niet precies. Waarschijnlijk dit of dat. Ja, daar heb ik veel aan..
Ik moest dus 3 dingen weten: waar ik me bagage kon dumpen, waar ik AKG meuk kon kopen en waar de ingang was. Toen ik in een andere rij ging staan die na 15min spontaan ergens anders heen ging om zich bij verschillende borden met c-1, c-2 etc te voegen heb ik t maar opgegeven en ben naar een kerel met heel groot "staff" op z`n shirt geschreven gegaan. Die heeft t me dus ff uitgelegd. Niet moeilijk dus. Als ik merchandise wilde hebben kon ik maar beter nu gaan en kopen dan erna want dan was t er misschien niet. Of zoals hij zo leuk zei: maybe nai. Naja, bleek dus dat ik een 20min geleden al in die rij stond waar ik heen wilde..gvd, kon ik weer achter aansluiten. Mja, bij de verkopers aangekomen kocht een klein ventje voor me een cool t-shirt van AKG, maat M. Ik dus maar tegen die verkoper, doe mij de grootste maar. Ik kreeg L. Ik dacht eerst van.. hmm zeker een Japanse maat L. Dan ben ik dus nog steeds de Lul. Maar de maat was goed bleek achteraf. Ik blij -> o^^o.
Daarna moest ik een tas kopen om mijn zooi in te doen en af te geven bij de bagage. Daarna kon ik dus eindelijk naar mijn rij toe om alsnog een 40min te wachten in de kou. Why oh Why had ik mijn jas afgegeven!!! Vrijwel iedereen stond daar in een jas. Ik in een t-shirt van Reel Big Fish. (nice!) Heb nog met wat andere lui daar gepraat, had ja toch niks beters te doen, maar na dat het gesprek stil viel werd t niet meer opgepikt. Dat was wel een btje jammer. Mgoed, na lang wachten konden we dus naar binnen, alsin, we werden als schaapjes naar binnen geleid.
Bij de ingang werden er nog tassen doorzocht, mja, had die van mij al afgegeven dus k kon doorlopen...dacht ik. Toen werd ik aangehouden en werd me gevraagd of ik een camera of recorder bij me had. Ja, duh, natuurlijk heb ik een camera bij me. Mja, dat heb ik dus niet gezegd. Ik kon doorlopen, maar nadat ik dat had gehoord snapte ik de hint van..opnames verboden. De zaal was ja, gewoon groot, zitplaatsen rondom, sta-plaatsen in het midden. We moesten wel allemaal in vakken staan. Dat vond ik een btje minder, maar was iig geen gedruk enzo. Dus geen System-of-a-Down-mensen-plat-drukken-taferelen. Ook binnen merkte ik dat er mensen naar me keken. K viel misschien ook wel een beetje op, maar k bedoel, Fukuoka is toch wel redelijk groot. Hier lopen echt wel meer buitenlanders rond. Daarbij komt dat AKG toch wel bekend is dus. Mja, k kon ook wel lekker makkelijk over de rest heenkijken haha.

De Bands
Als eerste begon er een soort hippe, up-tempo jazz-band te spelen. Naam: Special Others. Verder niet echt boeiend. Tweede was een band die echt naar jaren 70 of 80 Duitse synthesizer muziek heeft geluisterd. Kraftwerk idee zeg maar. Ze waren wel erg grappig maar muziek suckte behoorlijk. Ze kwamen op in oranje overalls, spacy zonnebrillen en deden rare dingen op t podium. (gym oefeningen, robot bewegingen etc) Het was..interessant. Toen kwam AKG.

Asian Kung-fu Generation
Hierbij kwam t publiek los. Echt gaaf om ze live te zien, heb al veel van hun gehoord dus ik keek er echt wel naar uit. Eerste nummer was meer jammen om erin te komen geloof ik, wat ze opbouwden naar hun eerste echte nummer: Flashback. Dit nummer is echt supergaaf. Iedereen juichen, springen etc. Geniaal gewoon. Voor de mensen die dit niet kennen (Thijs) , probeer je erover heen te zetten dat t japans is. De muziek is vet. Daarna kwamen nog meer goede nummers zoals Entrance, Loop & Loop, Rocket nr. 4, en nog wat andere die ik zo niet bij naam weet. Ze deden zowaar nog hun enige engelstalige nummer in hun repertoire spelen, ik schreeuwde lekker mee, de Japanners waren dit keer wat stiller hehe.

Toen het al 21u was geweest en t nog niet afgelopen was heb ik maar besloten om naar huis te gaan. Ik moest namenlijk de trein halen van 22:08 en ik was nog lang niet bij het station. Als ik zou moeten wachten tot het einde en dan nog me spullen pakken enzo, zou ik wel eens in Fukuoka kunnen zijn gestrand, dus jammer dat ik niet het einde kon zien en horen, want k weet gewoon zeker dat ze ook Rewrite hebben gespeeld. Kan niet anders. Dat nummer is ook keigoed. Mja, ik moest gewoon gaan.
Uiteindelijk maar de taxi gepakt want de Japanner waar ik mee stond te praten kon me gewoon niet goed uitleggen waar de bushalte naar Hakata was. En ik had geen tijd om maar wat uit te proberen. Dus taxi. Naja, alles ging verder goed, trein gehaald, in Nagasaki aangekomen om 23:53. Hier weer een taxi gepakt naar huis want ja, de trams rijden niet meer na 23:00! Echt, dat is irritant.

Mgoed, het was echt heel gaaf. S kijken wanneer er andere bands optreden.

Laters!

Monday, November 27, 2006

Sexy Santa

Ok, ff pauze van het huiswerk maken in de bieb. Na het typen van weer een happyou (referaatje) zie ik allemaal kanji voor me ogen vliegen. Tijd voor good ol` romaji.

Zoals beloofd hier mijn versie van het Kerstman optreden.

Een maand geleden ofzo vroeg er een wat dikker persoon uit eoa islamitisch land, die toevallig bij een aantal lessen van ons zat (waarom weten we niet want hij zit hier al 3 jaar en kan te goed Japans naar mijn mening, k bedoel, hij kan alle vragen vloeiend beantwoorden en als ie voorbeelden moet geven geeft ie dus net wat moeilijkere voorbeelden dan wij zouden kunnen argh, irritant -maar nu door naar het hoofd verhaal :) ehm, fok, dit is weer een zin van niks dus. Opnieuw. Die gast dus vroeg eerst Richard of ie interesse had in Kerstman spelen. Nouja, had ie wel dus. Ik opzich ook wel, maar eerst had ie er maar 1 nodig ofzo. Twee weken later vraagt ie ook mij of ik zin heb om mee te doen, want ja, ze hadden nog een knappe buitenlander nodig. Ok, niet precies in die woorden, maaaar komt in de buurt hehe. Ok, hij had voor ons per telefoon een afspraak gemaakt met de persoon die dit jaar het kerstmis seizoen zou inluiden voor het winkelcentrum (aka AMU Plaza) van Nagasaki Centraal Station. Hij kwam te laat - en dat nog wel voor een Japanner.. Mgoed, wij elkaar dan eindelijk voor het eerst ontmoeten, voorstellen, uitleggen wat de bedoeling was, vervolg-afspraak maken, buigen, zwaaien, weer buigen, dikkere islamitische persoon stelt nog een vraag en jaa hoor, we beginnen weer opnieuw met buigen en zwaaien. Tussen door nog een yoroshiku onegai shimasu he.
We moesten later die week dan nog maar een afspraak maken om langs te komen op zijn kantoor om nog een keer gedetailleerd het plan door te nemen en het pak aan te proberen.
Die afspraak moest een keer verzet worden omdat ik in dat betreffende weekend in Hiroshima, daanwel Miyajima zat. (nice..)

Het Kerstman pak passen.
Op een maandagavond, 4 dagen voor het tv-debuut dus, zaten we bij hem aan tafel in t kantoor. Hij alles nog een keer uitleggen in Japans en een beetje Engels. Hij vertelde oa dat hij voor de opening maar 1 Kerstman nodig had, ja wel logisch. De volgende dag, zaterdag en zondag, zou hij dan 2 Kerstmannen kunnen gebruiken. Het stond al vast dat Andy op zondag zou werken omdat Richard en ik dan in Kyoto zouden zijn met de rest van alle ryuugakusei-pprs. Ik zou dan samen met Richard op zaterdag werken, maar we moesten dus zelf beslissen wie op vrijdagavond zou verschijnen. Vrijdagavond was dus de opening, met 210 kinderen en ouders en weet-ik-veel-wie-nog-meer...en de tv-ploeg. Richard twijfelde, ik ook, normaal allebei wel een grote bek, maar stiekum toch ff slikken. Ik wist dat als ik het aan Richard over zou laten, ik naderhand wel zou denken..hmm die kans heb je laten liggen dude. Dus ik zei gewoon, ja, k doe t wel. Over de zenuwen zou ik later wel nadenken.

Thuis
Toen ik dus die avond thuis in bed lag met mijn roze inktvis teddy-beer (teddy-vis :s ?) heb ik niet echt lekker kunnen slapen. Ik dacht dus constant van... oh fuck, ik ga echt zooo van die roltrap pleuren.. Want oh, k zal ff uitleggen hoe de situatie van dat station daar is. Het is dus overdekt met een soort balustrade. Er gaat een roltrap van die balustrade naar het plein wat dus overdekt is. Ik zou dus eerst uit het zicht met kerstbellen geluid moeten maken en dan na aankondiging de roltrap afgaan, zwaaiend, HO HO HO (desu) en MERRY CHRISTMAS(u) roepend. Ok, fast forward naar the actual evening..

A star is born :P
Ik moest om 17:00 bij het kantoor aanwezig zijn, het plan nog een keer doornemen en het pak aantrekken. Jenn, Clau en Mariko waren ook al snel ter plekke, ondanks dat ze naar een hele spannende toespraak van Prof. Boot konden luisteren waren ze al snel bij AMU Plaza hehe. De persoon die dus dat Kerstmis opening gedoe deed organiseren, of die daar iig de verantwoordelijke was, was ene Men. Maruyama. Hij ging nog met me mee naar buiten, op t plein om me voor te stellen aan de MC, de jongedame in zeer aantrekkelijk Kerstvrouw outfit die de show zou leiden en de rest van de medewerkers daar ter plekke. Hmm misschien had ik moeten vragen of ze nog een Kerstvrouw outfit overhadden...ik weet wel iemand aan wie ik dat cadeau kan doen :P Mgoed, terwijl die mensen me alles uitlegden, zaten Jenn, Clau en Mariko fijn bij de Royal Host (restaurant met uitzicht op het plein) te chillen en foto`s te nemen. Ik zat buiten te `chillen`.. het was behoorlijk koud. Toen werd t tijd om naar boven te gaan en mezelf te transformeren tot Sexy Santa. A propos transformeren, wanneer komt nu eindelijk een goede trailer van de Transformers op t net? Echt! Anyways, ik dus t pak aan, baard goed doen, laarzen maat Rene Laurens aan en wachten. Om 18:00 zou het beginnen, maar ik moest wachten met me optreden tot ong. 18:45. Eerst moesten de kids zich verzamelen, kerstliedjes zingen, de lichtjes van de boom ontsteken via een grote rode knop. Tenminste, ik denk dat ie rood was, normaal is t toch ook altijd een rode knop? Nadat de lichtjes van de btw, huge ass Kerstboom, aan waren moesten ze nog een liedje zingen en dan zou de MC me dus aankondigen. De kids hebben een Japanse kerstliedje gezongen, of een Japanse versie van "it`s a small world" en iig nog een Westers liedje.. iets kerkelijks iig, geen id meer wat t was, i don`t know church.
Terwijl ze dit allemaal aan t doen waren had Maruyama-san me dus door gangen geleid naar de lobby van het hotel waar ik moest wachten. Ik kon horen hoe de kinderen liedjes aan t zingen waren en dacht.. hmm dat klinkt naar..VEEL! Onderweg naar het hotel ben ik nog wat kinderen tegen gekomen die allemaal stonden te staren en hun vriendjes danwel vriendinnetjes gingen halen om te komen kijken naar de onwijs knappe en jonge Kerstman. Het was wel leuk om ze te zien en te zien hoe nieuwsgierig ze waren. Vandaar dat ik ook niet echt zenuwachtig was. Op een gegeven moment moest ik met Maruyama-san naar buiten, nog steeds uit t zicht van de menigte beneden, maar in t zicht van iedereen die op de balustrade stond. En ja hoor, ook Richard en Andy en Sahim (nieuwe vriend / dude van voetballen van R en A.) stonden daar en moesten foto`s maken hehe. Naja was wel leuk om te zien dat er veel lui waren gekomen. Maarten en Michael heb ik later ook nog gezien.

De MC zegt: nanika wo kikoemasu ka. (kunnen jullie iets horen?) Maruyama-san geeft me het sein om geluid te maken met de kerstbellen, hijzelf deed ook mee omdat het anders misschien niet hoorbaar zou kunnen zijn. Seconden later duidt hij aan dat ik naar de roltrap moet, het spektakel kan beginnen..

Ik liep naar de roltrap, kinderen van de balustrade al om me heen, ik sta bij de roltrap en zie dan pas hoeveel mensen er zijn!!! Voor een moment ben ik even aan t kijken, wow, veel mensen, en ze juichen allemaal, en die kinderen! Dan ben ik Kerstman. Op de roltrap, niet vallen, HO HO HO (desu) MERRY CHRISTMAS(u) roepend, zwaaiend, ga ik naar beneden. Ik loop langzaam naar de boom toe, naja, misschien niet erg langzaam, mgoed, iedereen kijkt naar me, wildvreemde Japanners, maar t dringt niet tot me door, ben gewoon de Kerstman he. Done it a million times. Bij de kerstboom moest ik me zak met cadeautjes (Nee Richard, don`t even go there!) neerzetten en wachten totdat er medewerkers met echte cadeautjes aan kwamen zetten. Maruyama zat links naast me gehurkt en een onbekende dude rechts. Links had je de cadeautjes voor de meisjes en rechts die voor de jongens. De kinderen kwamen dus om en om, een voor een voor me staan en ik moest hun dus een cadeautje geven. Ik dus doen he. 205 van de 210 keer kreeg ik een hard ARIGATOU GOZAIMASU, de resterende 5 staarden me aan alsof ze niet begrepen dat er iemand bestond met een witte baard, blanke huid en hele *kuch* mooie *kuch* blauwe ogen. (damn wat is t toch leuk dat dit mijn blog is! ^^) Een enkel kind was te bang om zelf te komen en werd bij me gebracht door de moeder. Sommige kinderen bleven dus gewoon staan nadat ik een cadeau had gegeven haha, die heb ik dan maar even op t hoofd geklopt, of op een andere manier gerustgesteld. (again, nee Richard, don`t go there!) Terwijl ik cadeautjes aan t uitdelen was, overigens blij dat ze me de cadeautjes voor de meisjes en de jongens gaven want soms was t echt niet duidelijk of t een mannetje of een vrouwtje was. Maar terwijl ik dus bezig was zat er telkens een camera vlak naast me, ik zag m uit me ooghoek en dacht..naja eiglijk niks, moest me aandacht bij de kinderen houden.
Toen iedereen was geweest was t tijd om weer met de roltrap naar boven te gaan en via de uitgang achter het station naar het kantoor terug te keren. Ondertussen kwamen Jenn, Clau en Mariko nog achter me aan omdat ze met de Kerstman op de foto wilden, tenminste, dat denk ik, k herinner me niet alles meer merk ik. Maar k had alleen maar tijd om een paar andere kinderen op de balustrade een handje te geven alvorens door Maruyama-san weg te worden geleidt.

Tja, hoe was t, vroeg Maruyama-san. Cool, zei ik.

Ik heb in t kantoor me pak uitgetrokken, geld gekregen en Jenn opgebeld om te vragen waar ze waren. Ze zaten dus allemaal in de Royal Host, inclusief de moeder van Jenn. Ik had t goed gedaan werd me verteld. Ja, dat gevoel had ik ook wel.

Ciao.

Saturday, November 18, 2006

G-Man aka Santa Claus

ok, later vertel ik hier meer over, nu niet echt tijd, maar ik ben dus kerstman geweest bij de opening van eh ja het kerstseizoen dus bij het winkelcentrum van nagasaki centraal station. wat was hier boeiend aan? ehm naja, misschien de 210 kids die op cadeautjes zaten te wachten, of de cameraploeg die het live aan t filmen was... één van die twee iig. hehehe. Een paar foto's staan op me blog, voor een filmpje verwijs ik naar de site van Jenn.

Merry G-Mas everyone!

Wednesday, November 15, 2006

Adres gegevens

Op verzoek van *ahum* natuurlijk heel veel mensen die mij post willen sturen, hier mijn adres:

Gerrie "Sexy G-Man" Hendriks
Nagasaki University, International House
12-1 Nishi Machi Kaikan, Room 502
Nagasaki, Nagasaki City
852-8043
Japan

Ciao!

Miyajima

Dit is het vervolg op het Hiroshima verhaal.
Dag 2.

Zaterdagochtend in alle vroegte zijn we opgestaan heb hebben we ontbeten in het hotel. Uitgecheckt, gevloekt vanwege t kutweer, paraplu gekocht, toch maar nog een keer gevloekt omdat t anders zo zwak overkomt en toen naar de tram gelopen. Ok we moesten eerst nog een kaartje kopen voor die tram richting Miyajima en natuurlijk moest Jenn nog een 'hello kitty' uitzoeken. *zucht*. Ok, k heb daar ook maar iets gekocht, maar natuurlijk alleen omdat t allemaal zo lang duurde he.. anders had.. Ok, anyways. Ehm.. ja, tram in, 3 kwartier in tram zitten, lachen om bordje in tram dat aangeeft dat thijs hier niet mag stagediven. LOL. en toen de tram weer uit. tadaaaa, Miyajima veerpont.

Miyajima
We moesten dus met de veerpont/veerboot/pont. Hoe dat ding ook moge heten, we gingen erop. Miyajima is een eiland met een hele lange rode tempel, een even rode torii die in het water staat, hertjes, Japanse highschool scholieren (wtf, alweer?), hele mooie bossen die in de herfst van kleur veranderen, bergen en oja, laat ik vooral de bier-drinkende-doen-alsof-het-hun-niet-intereseert-door-de-bossen-wandelende-dikke-Amerikanen niet vergeten.

Eerst werd ik bruut aangevallen door een ehm, klein hertje. Die lopen daar gewoon los dus. Daarna heb ik wat te eten gekocht bij een eet-stand. Nee Maarten, Nee Michael, geen aids-stand maar een EET-STAND. *zucht*. Ik vroeg wat t was en toen zei ie *blabla* anago, taco en ebi. Naja, taco is inktvis en daar ben ik niet helemaal weg van. Ebi is garnaal en daar had ik toen geen zin in. En ik dacht dus dat ie Tamago zei, wat 'ei' betekent, dus dat had ik maar genomen. Maar toen de rest erbij kwam en vroeg wat ik ging eten zeiden ze.. hee maar daar staat Anago, géén Tamago. Ik voelde de bui al hangen. Anago was dus 'aal'. Naja, k vond t niet vies, maar ook niet lekker. Heb nog ff met die verkoper gepraat, die zei dat we een btje vroeg waren, want over 2 weken ofzo is het hele eiland groen en rood en goudbruin van de bladeren. Mja, niks aan te doen, overigens hebben we genoeg rode bladeren gezien dus t was behoorlijk mooi daar.
Toen we richting de lange rode tempel liepen merkte ik dat ik constant gevolgd werd door een hertje. Ik ging sneller lopen. Hertje ging sneller lopen. Ik ging stukje rennen. Hertje ging óók stukje rennen. Blijkbaar vond ie anago wel lekker. Resultaat is dus dat Jenn en Claudia tig foto's en video's hebben waarop je mij rondjes ziet lopen om dat hert kwijt te raken. Nou, de Japanners daar vonden t ook geweldig. Mgoed, t was opzich wel erg grappig.

Nou, tempel doorgelopen, foto's gemaakt, souvenirs gekocht, wierook aangestoken en geplant en toen eerst wat gaan eten. K dacht dat ik niet zo'n honger had maar k had me eten echt snel op. Na t eten gingen we richting ropeway, om ergens hoger in de bergen te komen. Het begon weer te regenen. Ik vloekte. De ropeway, die je, zo meldde een bordje, in 10 minuten kon lopen, maar als je soms rent, je het in wel 7 minuten kunt halen! ......right. We zaten dus in zo'n cabine en gingen een heel stuk naar boven. Uitzicht was erg cool. Boven aangekomen zit je dus halverwege de berg, daar zitten heleboel apen (ik bedoel ook echte apen, dus niet rare mensen ofzo.) die gewoon loslopen/springen/ vrijelijk hun ongelooflijk rode ballen laten hangen. Apart. Die apen zijn echt niet zo interessant, kun je ook in elke dierentuin zien, maar wat erg vet was was het uitzicht op de zee, en de andere eilanden en bergen. Het is echt niet te omschrijven, je ziet die wolken en de lucht, de zee en de andere eilanden in lichte mist gehuld en soms een zonnestraal die een deel van een eiland verlicht. Tel hierbij de koude en soms harde wind op en je hebt echt een gevoel van.. wow, extreem cool hier. Ik heb ook teveel foto's gemaakt van die uitzichten, t lijkt allemaal een beetje op elkaar, maar ik wilde dit gewoon niet vergeten. Het is echt supermooi daar. Heb daar nog een foto genomen van een Japanse echtpaar, dat vroegen ze me, en heb daarna ff met ze gekletst. Over waar ze vandaan kwamen, wat ik hier deed, of ik dit en dat al had gegeten want dat was een specialiteit etc. Naja, ging goed en dat was wel erg cool vond ik.

Jenn en Claudia wilden wel weer terug, want ze hadden t koud en pijn in hun voeten. Maar ik wilde nog verder de berg op, want je kon de top halen in een half uur. Naja, Jenn en Clau zeiden van, ja maar k kom hier nog wel een keer met Luuk en met André.. ja, allemaal leuk en aardig, maar ik kom hier dus denk ik niet zo snel meer. Dus ik zou en moest gewoon die berg op. Desnoods alleen, geen punt. Naja, zo gezegd zo gedaan. Ik werd onderweg aangesproken door een Duitser die vroeg of ik Duits kon.. ik dacht.. huh, hoezo denk je dat. Maar ik had dus me trui van Göttingen aan en het bleek dat die gast dus daar geboren was. Nou, daar nog ff mee gebabbeld alvorens een Canadees tegen te komen met wie ik samen naar de top ben gelopen. De top ansich is niet zo boeiend, uitzicht is t zelfde en er staat bovendien een lelijk gebouw. Die heb ik maar niet op de foto en video gezet. Maar k heb wel mooi de top gehaald! Net onder de top had je nog een coole tempel die ik wel ff op de foto heb gezet. Naja, toen moest ik maar weer terug.

Bij de rest aangekomen zijn we weer met de veerboot teruggegaan, het was toen alweer donker. Tram in, tram uit, bediende van JR vervloeken omdat ze te langzaam was met t uitprinten van de kaartjes en omdat ze iets met de computer had gedaan zodat die geen creditcards meer leest, trein in, trein uit. Eten @ Nagasaki CS.

Nagasaki CS
Hier aangekomen gingen we eten bij de Royal Host. Hier zaten we lans een tweetal moeders en hun kinderen. Die kinderen wilden dus engels oefenen, k vond t wel grappig, ik had er geen bezwaar tegen. Dus dat hebben we ff gedaan. In eerste instantie had Claudia geen zin om Engels met ze te oefenen, maar gelukkig draaide ze bij toen ze in de ogen keek van het lieve onschuldige jongetje. Tja, daarna zijn we maar naar huis gegaan.

the end.

Hiroshima

Er zijn weer nieuwe foto's dus..

Ik werd door Jennifer gevraagd om mee te gaan naar Hiroshima en Miyajima, samen met haar moeder en Claudia. Ik twijfelde eerst even omdat dat een heel weekend zou zijn en ik dan geen huiswerk kon maken en een afspraak voor het kerstman baantje niet zou kunnen nakomen. Maar toen dacht ik weer.. ja ho eens even, Hiroshima en Miyajima, dat gaat vet mooi worden. Dus k ben maar mee gegaan. Overigens heeft Jenn maar voor 1 nacht kunnen boeken, want alles was vol in Hiroshima dus we waren zaterdag avond weer terug.

Goed, Hiroshima eerst.

Vrijdagochtend
Ik had de wekker al vroeg gezet omdat ik me spullen wilde pakken en op tijd mijn huiswerk wilde inleveren voor die dag alvorens te vertrekken toen ik hoorde hoe maarten werd gebeld. Dat was dus Jenn die hem vroeg me wakker te maken. Ik kreeg Jenn aan de lijn die me vroeg waar de fuck ik was, want ze stonden al bij de uni en wilden naar de trein gaan! Ja, ho eens even, niemand had mij een tijd doorgegeven dus ik was voor deze keer totally innocent. Mgoed, ik snel alles inpakken, etc en op naar het station. De reis duurde 3 uur en was opzich niet zo boeiend. Enkele dingen die naar voren kwamen waren: Claudia die zich al snel niet zo lekker voelde ivm schommelen van de trein, Jenn die bij elke kiosk op t station naar 'hello kitty' dingetjes moest kijken, en ik had me standaard ochtendhumeur en wilde alleen maar slapen en brommen.

Hiroshima city
Hiroshima is een grotere stad dan Nagasaki, iig lijken de straten breder te zijn en de auto's wat normaler. We zijn direct een romen-densha ingestapt, dat is dus een tram aka streetcar, en richting A-dome gegaan. Hier heb ik een foto van op me blog gezet. We kwamen daar gewoon overdag aan hoor, maar savonds zijn we er nog een keertje langsop gelopen, vandaar dat de foto bij nacht is gemaakt. Ja, wat voel je als je daar staat. Ik vond t raar om hier de toerist uit te hangen, want hier is wel een tragedie gebeurt, of de maatregel al dan niet correct was... naja, ik vind dat een A-bom gewoon niet kan en niet mag. In Nederland is de geschiedenis van Japan ver weg, maar hier stond ik dus op de plek waar weet-ik-veel hoeveel mensen zijn gestorven.. net als in Nagasaki. Ik had moeite met lachen als er een foto van me werd genomen.
We werden daar nog aangesproken door een stel Japanse studenten die daar bezig waren met een actie om 7000 kraanvogels gevouwen te krijgen. (Misschien iets voor jou Jasper.) De kraanvogel is dus blijkbaar het symbool voor vrede in Hiroshima en Nagasaki. Naja, we hebben even geholpen. nu hoeven ze nog maar 6994 kraanvogels te vouwen. Succes.

We liepen door langs het kanaal richting het vredespark. Hiroshima ligt aan / in een delta, hoe zeg je dat eiglijk. Maar iig, overal in de stad heb je dus bruggen over die kanalen. Is best wel mooi. Mgoed, het vredespark. Dat park lag er ehm ja vredig bij. LOL. Erg schoon, erg gestructureerd en stil. We zijn er niet zo lang gebleven. We zagen toen nog een kudde highschool scholieren die richting het Atomic Bomb Museum gingen. (overigens wil ik hierbij zeggen dat ik het woord 'high' van 'highschool' of waar het ook in voorkomt een ongelooflijk kut woord vind dat ik nu al tig keer heb moeten overtypen omdat ik constant de letter 'h' vergeet. einde.) Ok, wij ook richting museum. Jenn en haar moeder hadden t al eens gezien en hoefden niet nog een keer. Ik en Claudia zijn toen wel naar binnen gegaan. Het viel te vergelijken met het museum in Nagasaki, inclusief de scholieren, maar dan groter. (Het museum dan he, de scholieren waren even groot als die in Nagasaki.) Ik heb daar nog een kinderboekje gekocht over het vallen van de bom. Toen we buiten kwamen, 2 uur later ofzo, zagen we al die scholieren weer buiten zitten en foto's van elkaar maken. Ik blijf t een grappig gezicht vinden, al die tieners in uniform. Het enige verschil zit m in hoe laag hangt de broek bij de jongens en hoe hoog zit het rokje bij de meisjes.

We hebben Jenn toen maar gebeld en gezegd dat we klaar waren. We zijn toen even later met z'n 4en naar het hotel gelopen. Daar aangekomen kregen we te horen dat de kamerprijzen het dubbele waren van wat eerst werd aangenomen. Dat was in eerste instantie best wel schrikken, maar we moesten dus uiteindelijk tussen de 40 en 50 euri betalen voor een behoorlijk luxe kamer MET een wc die je achterwerk schoonspoelt. Nou, wat wil je nog meer oder? Overigens kwam ik er de volgende ochtend pas achter dat dat ding t ook echt deed. Dat was..interessant. Naja, zoals gezegd, diezelfde avond nog ff terug gelopen naar het museum enzo, nog stelletjes gezien die langs het water *ahum* plezier hadden. We hebben voor het wandelen nog gegeten in een Indiaas restaurant, erg lekker zeg. Alleen Japanners in een Indiaas kleed is toch wel ff raar.
Savonds weer terug naar restaurant en ff tv gekeken. Was een kinderprogramma op wat ik wel helemaal kon volgen. Yayy.

De volgende dag Miyajima.

We

Monday, November 13, 2006

Amegasaki Junior Highschool

Ok, beetje laat, maar hier dan toch een stuk over de middelbare school die we hebben bezocht.

De school heet dus Amegasaki Highschool. We (alleen het Nederlandse Legioen) zijn daar door onze ueber leraar Takano-Sensei heen gebracht en toen moesten we t zelf regelen. Naja, we werden daar dus opgevangen door iemand die die dag had georganiseerd enzo, blijkbaar houden ze daar vaker een `international day`. Eerst moesten we onze schoenen uitdoen, en natuurlijk in te kleine slippers stappen...dat vind ik altijd een beetje irritant. Toen werden we naar een `rest room` op de 2e verdieping geleid waar we een leraar engels ontmoetten. Hij kwam uit Engeland en was dus bij de Highschool aangesteld als assistent conversatie engels. We hebben overigens nu nog contact met hem, een paar keer al naar wat barren en kroegen geweest, wel lachen. Hij vertelde ons dat we ons deze dag als een rock-ster zouden voelen, nou dat beloofde dus wat.

We liepen daarna terug naar beneden (onderen, voor alle semi-achterhoekers) en naar de grote budoukan. Dit is een soort grote doujyo dus. Onderweg konden we het plein en de school eens goed bekijken. Het plein was behoorlijk groot en zanderig, zoals alle pleinen hier geloof ik. De school zelf was wel behoorlijk groot. Ik vond t wel erg cool om daar rond te lopen, nog nooit op zo`n highschool geweest natuurlijk en ja, toch wel apart. Goed, de budoukan..

Door de open deuren zagen we al een rij stoelen pal in t midden van die zaal staan! Nou, bij binnenkomst klapten dus alle aanwezige scholieren voor ons, ja alsof we rock-sterren waren.. Ik voelde me echt heel raar daar, zoals we daar behandeld werden.. het was aan de ene kant wel cool natuurlijk maar tegelijkertijd was het zo onnodig en zo verkeerd vind ik. Mgoed, daar aangekomen werd er een half uur lang ofzo verschillende japanse sporten en cultuur dingen aangekondigd, uitgelegd en opgevoerd. Er waren telkens 2 kinderen (tussen 11 en 15 jaar geloof ik) die in nog net niet helemaal perfect engels >< de verschillende dingen aankondigden. Daarna hebben we dus oa Kendo, Kendama, Menko, Kalligrafie, Taiko, Aikido en Koto gezien danwel gehoord. Kendo is wel bekend neem ik aan. Kendama is minder bekend denk ik. Je hebt dan een raar gevormd houten ding vast met 2 kuipjes en een punt eraan. Het is de bedoeling dat je een balletje dat met een touwtje aan dat rare ding vastzit in die kuipjes te krijgen of te klemmen tussen de punt en de rest ervan. Nou, dat is nog moeilijk ook. Menko is in principe een soort flippo-spel. Met 1 platte schijf moet je ander platte schijven die op de grond liggen proberen om te draaien door een keer hard met die ene schijf naar die andere schijven te gooien. Behoorlijk saai als je t mij vraagt. Kalligrafie.. ja next. Taiko. Taiko is vet. Ik ben al helemaal fan van de Taiko die in de arcade hallen staat en wilde het hier bij de uni ook doen, maar daar doen ze dus blijkbaar niet aan. En k ben tot nu toe nog te lui geweest om echt op zoek te gaan, ook omdat ik nu al sport enzo. Mgoed, Taiko is dus slaan op een trommel, the japanese way natuurlijk. Aikido is ook bekend. Koto is een Japans 6 of 7 snarig instrument dacht ik, wat op een viool lijkt dat in aanraking is gekomen met een soort groen slijm dat je altijd in de ninja turtles comics/anime/films ziet. Je zet dat ding voor je neer op de grond, en tokkelen maar. Er zat toen een lichtelijk gehandicapt ventje te spelen maar damn, die kon dat goed hoor.

Hierna kregen we allemaal een stel meisjes danwel jongetjes als begeleiders mee. (Lees: ze liepen achter je aan en zouden je nog naar de wc zijn gevolgd) Maar goed, ze waren allemaal hardstikke aardig en het was heel erg leuk daar. We mochten dus zelf allemaal dingen uitproberen, oa de sporten die ze hadden laten zien, maar ook andere dingen die we nog niet hadden gezien. Er was een balspel, waarbij je lucht in de bal moest blazen die dan niet de grond mocht raken. Dit was wel lachen, we stonden dus allemaal in een kring en hooghouden maar. Zelf heb ik nog Koto gespeeld (lees: i suck big time!), Taiko natuurlijk (vet taiko spelen op de muziek van Neon Genesis Evangelion ^^) Kendo ook, heb zo`n pantser aangehad en toen mocht ik doelwit spelen. Heb t snel weer uitgedaan en naar wat anders gezocht.. In Japan kennen ze dus ook het gedoe met, je hebt een touwtje dat niet onderbroken is en hiermee moet je dan figuren maken met je vingers. Dit hebben we in Nederland ook. Ik kon het meisje niet volgen dat me wat liet zien, kon het ene touwtje niet van de rest onderscheiden... maar heb haar wel het enige figuurtje geleerd wat ik nog wist... een thee kopje. Hooray for me!

Daarna konden we de school bekijken met een groepje leerlingen. Erg lachen allemaal, kleine lokaaltjes, nog 1e en 2e jaars ontmoet. Dus kleine ventjes/meisjes die veel lachen en om elkaar heen draaien. Got to love it. Daarna konden we terug naar onze `rest room` om ff bij te kletsen onder het drinken van ocha, japanse groene thee dus.

Na die pauze werden we in groepjes verdeeld en moesten we in een klaslokaal zitten met scholieren en een beetje japans kletsen. Ik zat met Maarten en Claudia in een lokaal. Hier gebeurde niet echt veel, aan mijn tafeltje zaten 9 mensen ofzo waarvan er 4 niet veel hebben gezegd. De rest vroeg dingen als, wanneer naar japan gekomen, hoe is nederland, wat vind je van japan... hebben ze dit of dat in nederland. Ow, jongetje dat tegenover me zat vroeg nog of ik met m wilde armpje worstelen. Ik dus van.. pff, ja ok, it` s your funeral dude. Mgoed, de sneaky bastards hadden me dus niet verteld dat die alleen maar bezig is met speerwerpen en kogelstoten.. echt, voor wat 14/15 jaar had ie een rechterarm van $$%#&"&! Ik zou meer succes hebben gehad om een muur om te duwen. Damn, totally not cool! Hierna was t luchtijd.

Lunch hebben we gegeten in dat lokaal zelf. Een aantal scholieren deed een schort, een petje en een maskertje voor en zetten het eten klaar in het lokaal. De rest ging handen wassen. Het was wel raar om te zien dat er wat mensen schort en petje en vooral masker voor deden. Hygiene is erg belangrijk hier in Japan. Lunch was aardappelsoep met salade, brood en melk. Lekker.

Na de lunch was het sport uur. De kinderen, jongens en meisjes, gingen zich verkleden in het lokaal zelf.. wij moesten naar onze kamer omdat ehm ja dat moest gewoon dus. Mgoed, was wel ff raar om te zien dat ze gewoon samen uit de kleren gaan en ander kleren aantrekken, terwijl de rest van japan alles gescheiden doet.
We hebben eerst gevoetbald. ^^. Het was keiwarm. ~.~ Ik ben dus al na 10 min gestopt omdat ik t niet meer trok. En t was ook geen voetbal want we (ik, richard, michael en andy) konden de teams niet uit elkaar houden. Iedereen was hetzelfde gekleed en iedereen had zwart haar. Bastards. Doen ze expres denk ik. De meeste jongens waren aan t voetballen, er waren nog meisjes aan t volleyballen en binnen in een andere gymzaal waren ze aan t basketballen. Dat heb ik dan ook nog maar ff gedaan met Claudia en Ruben. Ruben die trouwens nog wat aandacht kreeg van de ietwat te jonge meisjes haha. Lol. Naja, er was nog een laatste programma in de gymzaal.

Op een gegeven moment was iedereen in die gymzaal verzameld en moesten we ons weer bij onze klassen begeven. We hebben daar een aantal spelletjes gespeeld waaronder DodgeBee (nee geen typfout. het is Dodgeball met een frisBee dus. wel een zachte hoor.) Japans papier, schaar, steen competitie. Waarvan ik van mening ben dat ze dat echt te veel doen in Japan. Laatste was het `gesture game`. Dit is echt net een soort Lama`s op Nederland 3. Je staat dus in een rij en je moet iets uitbeelden aan degene die voor je staat, die het dus weer door moet geven aan de volgende. Uiteindelijk, na 6 of 7 keer moet de persoon die helemaal vooraan staat het antwoord geven. Hilarisch. Ga maar eens een windmolen nadoen. Windmill! Windmill! ^^.

Als laatste heeft die hele groep nog een afscheidslied gezongen, begeleid door piano. Echt te vet gewoon. K geloof dat bijna elke japanner wel muzikaal is, want t klonk echt mooi. En daarnaast, wtf, ze zingen een fokkin lied voor ons! How weird is that! Nou, we kregen toen ook nog eens een kadootje mee, wat echt overbodig was want ze hadden al zoveel voor ons gedaan.. We hebben toen wel ff gevraagd of we de mic nog konden krijgen zodat we ons konden bedanken, naja, richard heeft t namens ons gedaan. Als aller laatste moesten we gebukt door een soort poort van kinderen lopen. Ze stonden allemaal tegenoverelkaar met de handen omhoog, als een soort poort dus, en wij maar rennen. Die hele dag was echt kei leuk, maar k voelde me daar toch wel een beetje klein en soms ongemakkelijk, omdat we zo extreem behandeld werden. Mja, t hoort erbij.

Ciao

Sunday, November 05, 2006

Southpark had t goed..

Ik zit nu in de bieb omdat de les van vandaag uitviel. Komt mooi uit, hebben ik nog tijd om te leren voor morgen. Moeten een tekst begrijpen en een recept uitschrijven in de les. Owja, en nog een kanji-quiz.

Deze post ff wat over het badhuis waar ik nu al twee keer heen ben geweest. Eerste keer met Michael en Yun Su, tweede keer gingen Richard en Andy ook mee. Dan ook nog kort wat over wat andere dingen, zoals een nacht doortrekken met drinken en karaoke en misschien dat ik nu nog wat schrijf over halloween bij Biado en shit.

Badhuis

Southpark had t goed.. (Voor de mensen die de aflevering over Japanners hebben gezien :)
Naja, laatst dus met de jongens naar het badhuis geweest. Erg ontspannend wel. Is toch wel wat anders dan de Nederlandse sauna. Eerst douchen, dan water over jezelf gooien mbv een soort grote soeplepel, dan pas t water in. Er zijn meerdere baden, bubbelbad, gekleurd/gekruid bad, koud bad, jet-stream baden (jet-air;), en een sauna waar je tv kunt kijken haha. Buiten heb je dan nog wat dingen, zoals nog 2 hete baden en een andere sauna. Als laatste heb je een soort voetenbad waarbij je gewoon kunt liggen en naar de wolken/sterren kunt kijken. Ligt er natuurlijk aan wanneer je gaat he. Ik hoop telkens maar dat er geen vogel langskomt wanneer ik daar lig.. De baden zijn gescheiden, dus voor de jongens/mannen een badhuis en voor de meisjes/vrouwen aan de andere kant een badhuis. Je kunt voor of na het baden wel samen eten enzo. Het bad kost ook maar 450 yen, dan kun je iets van 2 uur daar liggen ofzo. Kei goedkoop dus, als je dat vergelijkt met Nederlandse sauna`s.

Karaoke nacht

Ja, alweer een tijdje geleden maar we hebben eerst met vrijwel alle nederlanders + Clint en Shira bij Biado gegeten en gedronken, was weer erg gezel. Iedereen zat aan de tafel behalve ik en Michael geloof ik, naja niet dat dat erg is, want ouwehoeren met Sachi en Yoriko is ook leuk natuurlijk. Later op de avond ging toch alles verschuiven dus.. Nou, Clint wilde geloof ik nog naar karaoke gaan (red. t was toen al 02:oo) Ikzelf had iets van... nouuuu t is toch al wel laat en ik wil wel naar bed. Clint begon toen over.. Come on, are you a man or a woman! Naja, later wees Jennifer me erop dat ik dus had gezegd: As a matter of fact, on Saturdays, i AM a woman!. Goed, dat kan ik me dus niet meer helemaal voor de spreekwoordelijke geest halen, mja, t stond in Jenns agenda en zoals we allemaal weten van de Bijbel, als het geschreven staat dan is het waar.. Mgoed, wij dus naar de karaoke. Ik en Maarten waren met de fiets, maar we wisten niet waar de karaoke club was dus moesten we allemaal met de taxi. Eenmaal aangekomen hadden we toch best wel lol, (Sachi, Yoriko en Nonoka zijn ook nog gekomen!!!!!!), behalve Ruben die toch betere avonden heeft gehad geloof ik en Shira die na een uur of 2 ook wel genoeg had. Owja, ik ook btw, als je naar de foto`s op Jenn d`r Photobucket pagina kijkt dan lig ik daar languit op de bank hehe. Om 05:30 ofzo hadden we dus genoeg gezongen en gedronken en gingen we weer naar huis.. hee, het was alweer licht buiten! De rest kon met de taxi naar huis, maar Maarten en ik moesten terug met Sachi omdat onze fietsen daar nog stonden.. ><

Halloween @ Biado

Vorige week dinsdag? Wanneer was Halloween eiglijk.. geen id. We wisten t geen van allen maar t verklaarde wel ineens waarom Nonoka in een kattenkostuum rondhuppelde bij Biado ^^.
Die avond vond ze me geloof ik wel interessant ofzo, want eenmaal op schoot kon ik haar moeilijk verwijderen, owja, en ze beet constant in me t-shirt. Volgens Michael heeft Mads het bijten van Nonoka overgenomen, maar dat heb ik gelukkig nog niet mee hoeven maken haha. Tja, toen ze eenmaal van me afwas ging ze nog naar Michael toe die, zo heeft ze laten blijken toch wel het stoerst vind van ons allemaal. Ze klom bij hem op de rug en ging op zijn schouders zitten, waarna ze even flink in zijn nek begon te niesen >< . Toen ik later op de grond zat ging Nonoka achter me staan en over me hoofd aaien.. hmm dat is me hier nu al 4 keer overkomen dat mensen me hoofd ineens gaan aanraken. Beeeeetje vreemd. Laatst een verjaardag gehad van de tutor van Michael, zat ik naast een Japanse meisje, het eerste wat ze zei was: can i touch you? Hmm, vage shit.

Verder.. gisteren nog naar de bioscoop geweest, heb daar met Mich en Maarten de film `Death Note` gekeken. Was wel lachen, heb denk ik helft kunnen volgen.

Nou, genoeg voor nu, ik ga zo maar eens wat leren. Volgende keer meer over de Schrijn in de bossen die ik met Maarten heb bezocht, dan zal ik ook weer wat foto`s uploaden (wat me nu niet is gelukt grrrrr) en over 2 weken zal ik samen met Richard en Andy in het winkelcentrum van Nagasaki Centraal Station als Kerstman optreden. Ja, idd, Kerstman, en ja, al over 2 weken. Dat wordt nog lachen, zei er iemand, cameraploeg zal ook aanwezig zijn?? ^^
Verder gaan we deze maand nog naar Kyoto en Nara met de klas en naar een beroemde Onsen hier in de buurt. Een Onsen is dus een natuurlijke openlucht, heetwater bron. Maaaaaaar hier kan ik dus niet heen.. omdat ik die dag, 25 november, naar Fukuoka ga voor een concert van... Asian Kung-fu Generation!!!!!! Hele coole Japanse band, die intro nummers heeft gemaakt voor oa Naruto en Full-Metal Alchemist. Naja, iig voor FMA.

Laters!!!

Wednesday, November 01, 2006

Bokushingu-nomikai

*gaap* damn, de les van vandaag duurde weer eeuwen, gelukkig is t morgen eoa cultuur dag. Dat betekent dat we vrij hebben, wat weer betekent dat ik onder geen omstandigheden voor 14u me bed uit rol. ghehehe. Gisteren was t ook weer laat ivm een avondje drinken met wat lui bij Biado/Baard. Vandaar dat ik nu toch wel een btje moe ben. Pff, k ga echt nooit meer alcohol drinken.. *pauze*.. whaha who am i kidding right. Anyways, nu ff wat over de drinkavond met de boksgroep.

Bokushingu-nomikai

Op een dinsdag avond, geloof 1,5 week geleden ofzo, gingen Michael en ik naar het sportterrein van de uni om daar samen met de lui van t boksen naar een izakaya te gaan om te drinken en te eten. Ik ben er trouwens niet samen met Michael heen gegaan, weet niet meer waarom, maar k kwam iig eerder aan en heb daar ff gewacht alvorens hij belde. Ik stond daar ff en zag 2 meisjes die ook bij de boksclub zitten, maar had weinig zin om met hun te kletsen dus k deed maar alsof ik niet zeker wist wie ze waren, dat voordeel heb je al snel als buitenlander. Maar ze kenden mij wel, dat nadeel heb je al snel als buitenlander... Anyways, ze stelden zichzelf nog ff voor en vroegen of Michael ook nog kwam.. hmm dacht ik, Michael moet dus oppassen hahahaha. Naja, Mich kwam er vrij snel aan, en na een paar minuten kwamen meer mensen van de boksclub. Ik, Mich en Yun Su (koreaan, lachen gast) waren de enige buitenlanders.
We gingen met een stuk of 10 jongens en 4 meiden op weg naar de yakitoridoujyou, wat wel een grappige naam is voor een eet tent. Yakitori = lichtelijk gebakken kip, doujyou is dus ja meestal een budo-zaal. Maar Mich en ik verstonden constant 'yakitori-douzou', dus 'gebakken kip, hier heb je t' wat nog veel grappiger was dus. Onder t lopen heb k nog ff met Yun Su en Tetsuya gebabbeld over van alles en nog wat. Bij aankomst stonden er nog wat mensen te wachten.

@ Yakitori-doujyou

Nou, we konden allemaal plaats nemen aan een kei lange, jedoch typisch japanse lage tafel. Op zich heb ik er weinig problemen mee, maar Mich vind t niet zo fijn gezien hij z'n lange benen niet zo goed kan buigen. We gingen ergens in de hoek zitten, samen met de jongens die we al een btje kennen. Nadat we hadden plaatsgenomen kwamen er nog meer mensen binnen, een stel gasten en wat meiden, wat het totaal op ehm veel mensen bracht. Op de een of andere manier bleef er in het midden een aantal plekken over.. en ja, plotseling werd er gezegd dat de eregasten maar in het midden moesten plaatsnemen..hmm eregasten? yes, wij waren t haasje ><. Moet er wel aan wennen dat we nu al een aantal keer zo prominent in de spotlight worden gezet, niet echt fijn vind ik. Naja, wij (Yun Su, Mich en ik) dus zitten tussen *zucht* meiden. Nouja, natuurlijk niks mis mee, ghehe, (don't worry Jettie ^^) maar zoals Mich al snel opmerkte, met de gasten heb je tenminste lol en kun je zuipen. Ja, daar had ie dan wel gelijk in, want de meiden die gaan je soms toch aangapen alsof je een interessante attractie bent en giechelen als je al 1 woord japans hebt gezegd. Nou, k dacht dat t me niet zo veel zou uitmaken, maar na een tijdje is dat toch ietwat vermoeiend. Natuurlijk moest ik weer leeftijd raden, en damn, k heb iemand flink beledigd dan haha. Was een meid die er, vond ik, 23 uitzag. Maar ze was 19. Hmm ja, niet mijn schuld. Naja, btje gekletst, gegeten, namen onthouden en vergeten, ze wijs maken dat Yun Su mijn kleiner broertje is en ik dus half koreaans ben.. the usual dus ^^. Na een tijdje was Michael ineens verdwenen en zat er een ander meisje voor in de plaats, die me een btje raar aankeek met half dronken ogen. Daarop ben ik na enkele minuten ook maar weggegaan en heb me bij de reeds bekendere jongens van het boksen gezet, wat Michael dus ook al had gedaan.
Tja, de avond was toen al gevorderd en steeds meer eten en drinken werd op tafel gezet. Inmiddels was het alom bekende ritueel aangebroken, tijd voor 'shouchuu danwel bier iki-en'. Dit is dus gewoon je glas drank ad-ten. Michael had al van te voren aangekondigd dat ie die Japanners wel eens even flink onder te tafel ging zuipen.. en ja, hij was wel bezig. Maar 4 glazen 'shouchuu' on the rocks achter elkaar ad-ten is toch wel extreem. En dat merkte ie ook! Hij had aan t eind van de avond wel t meeste gedronken van allemaal, maar hij kon toen ook niet meer lopen ^^. Ik had ook aardig wat bier en wat shouchuu achter de kiezen maar ik kon iig nog lopen. Maar Michael hebben we toen thuis moeten brengen.

We zaten in de taxi (ik, Michael en een andere zatte Japanner) en gingen op huis aan. Thuis aangekomen bleef de taxi + zatte Jap wachten op me omdat we nog met wat mensen gingen karaoken. Ik heb toen Michael naar binnen geloodst en afgeleverd bij de anderen, die ook lol hadden met Sachi, Yoriko en Nonoka. Die waren dus die avond langsgekomen met allemaal eten en drinken en hadden daar een feestje gebouwd. Mgoed, ik uitleggen dat Mich zo zat als een aap was en dat ik weer snel weg moest.

Terug in de taxi zag die andere gast er net zo belabberd uit als Michael.. Whooptiedoo dacht ik. Wij terug naar de stad en naar de karaoke tent. De Japanner ging naar huis en ik ging met Shun, een jongen van t boksen die ons stond op te wachten, naar binnen. Blijkbaar hadden niet erg veel mensen zin in karaoke, of ze waren te lam, want er waren van de 20 man ofzo, nog maar 8 over.
Naja, ze zongen dus vooral veel japanse nummers, welke ik soms probeerde mee te zingen, wat natuurlijk niet lukte omdat t vaak veel te snel gaat. Yun Su zong wat Koreaanse klassiekers en ik nam de Engels selectie voor me rekening. Echt niemand zong engels daar. Ze kunnen t gewoon niet. Nou, gelukkig zing ik als een nachtegaal, allemaal 'oeh' en 'ah' hoorde ik, dus dat ging wel goed :p . Wel valt me op dat vaak de vrouwen erg goed kunnen zingen, zo ook die avond. Hmm, naja, ze mogen ook wel ergens goed in zijn neem ik aan. Toen t later en later werd gingen ze nog een japans nummer zingen en erbij dansen. Wat ik gelukkig op film heb staan. 2 gasten en een meid staan daar toch vaag te dansen zeg, hilarisch. Mgoed, ik en Yun Su hadden t wel gezien en besloten om er vandoor te gaan. Ik wilde daarop betalen maar mocht niet, ik moest de volgende keer maar weer meegaan. Naja, heb t nog een keer aangeboden en gezegd dat ik toch echt wel wil betalen, maar nee dus. Ok, tabee, ajuu en tot ziens dan maar.

Tja, terugweg was niet bijster boeiend, moest fiets ophalen en dat was t wel.

De volgende ochtend, however, was weer keilachen. Ik ging ff bij Michael kijken, zie ik dat er op z'n arm is getekend en dat hij overal stempel-afdrukken had zitten. Blijkbaar hadden ze die nacht toen ik hem thuis had gebracht nog flink te grazen genomen. Hier heeft Maarten overigens een geniaal filmpje van. Michael kon dus niet meer alleen staan en is helemaal lazarus, Nonoka grijpt daar dan de kans om Michael met stempels te bewerken!! ^^!!!! Sachi had m dus nog met een pen bewerkt. Vet grappig allemaal. Tja, Pim weet er alles van af, hij heeft hetzelfde meegemaakt vorig jaar. ^^

Goed, dat was t weer voor vandaag. Vanaaf ga ik nog lekker naar het badhuis en daarna slapen.

Ciao